Volksjongen en Filmster tegelijk

In 1975 schrijft een onbekende man uit New York een script waarin alles draait om de opmars van een derderangs amateurbokser uit Philadelphia. Een jaar later wordt het script, geschreven door ene Sylvester Stallone, verfilmd en onverwachts bekroond met drie Oscars. De Verenigde Staten zijn massaal in de ban van Rocky Balboa, een onbekende bokser die een uitzichtloos leven leidt en wiens sportcarrière maar niet van de grond wil komen, totdat hij als gevolg van een publiciteitsstunt de kans van zijn leven krijgt. Hij mag in Philadelphia als local hero vechten tegen regerend wereldkampioen Apollo Creed. De rest laat zich raden. Rocky wordt een held en zou nog jarenlang een inspiratiebron blijven voor miljoenen ambitieuze Amerikanen.

In 1998 mag een zestienjarig jongetje uit Kirkby stage lopen bij Blackpool, een bescheiden voetbalclub uit League One van het Engelse profvoetbal. Ruim een jaar later maakt het jongetje zijn profdebuut in een thuiswedstrijd tegen Wrexham. De naam van Rickie Lambert in het betaald voetbal is dan geboren. Veel indruk maakt Rickie echter niet. Een paar maanden en slechts drie wedstrijden later wordt hij weggestuurd bij Blackpool. Vier maanden lang blijft het stil rondom de naam van Lambert. Om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen gaat hij aan de slag in een fabriek, waar hem de schone taak wacht om deksels op potjes gevuld met rode bieten te draaien. Aan een lopende band dus.

Een poging tot het worden van profvoetballer lijkt dan te zijn mislukt, maar Lambert vecht terug. In 2002 wordt hij opgepikt door een club uit League Two, luisterend naar de prachtige naam van Macclesfield Town. Naar verluidt staat hij daar op de loonlijst voor slechts 25 euro per dag. Het dwingt hem ertoe te blijven bijklussen in de bietenfabriek. Maar vanaf dat moment gaat het hard. Macclesfield Town blijkt voor Lambert al snel het vertrekstation te zijn van een glansrijke tocht door het Engelse profvoetbal.

Na één seizoen voor Macclesfield gespeeld te hebben, belandt hij via Stockport County, Rochdale en Bristol Rovers uiteindelijk bij Southampton FC, dat hem in 2009 voor een miljoen pond inlijft. De gevallen Premier League club is dat jaar gedegradeerd naar League One, maar wil zo snel mogelijk de weg terug naar boven inslaan. En dat lukt. In 2011 promoveert Southampton naar fr Championship en direct een jaar later wordt promotie naar The Premier League afgedwongen. En the Journey of Southampton lijkt zelfs nog niet ten einde. Aankopen als Gaston Ramírez, Victor Wanyama, Dejan Lovren en Pablo Osvaldo komen niet voor niks naar de Zuid-Engelse havenstad. Er is toekomst in Southampton. Maar niet zonder Lambert. De voormalige dekseldraaier uit Kirkby is uitgegroeid tot een doelpuntenmachine, scoorde in de vier hoogste divisies van Engeland maar liefst 190 doelpunten in 473 wedstrijden en werd in vier jaar tijd twee keer verkozen tot Fans' Player of the Season. Rickie Lambert kan niet stuk. Nooit meer.

14 augustus 2013 - Op Wembley speelt Engeland een vriendschappelijk duel tegen Schotland, een beladen burenruzie die al 29 jaar niet meer op het programma had gestaan. Als het 2-2 staat en er nog 25 minuten te spelen zijn, meldt een 31-jarige debutant zich langs de zijlijn. Een droom lijkt in vervulling te gaan. Van rode bietenfabriek tot Wembley en van Macclesfield Town tot the Three Lions, Rickie had het zelf ook niet kunnen geloven. Maar het wordt nog gekker. Alsof de goden ermee spelen, krijgt Lambert drie minuten na zijn invalbeurt een uitgelezen kans. Een strakke corner belandt op het hoofd van de oersterke spits, die het bolvormige object vakkundig tegen de touwen manoeuvreert. 3-2 en daar zou het bij blijven. De voetbaltocht van Lambert is voltooid, maar wordt ongetwijfeld nog vervolgd...

Allebei sleten ze hun uitzichtloze dagen in een voedselfabriek. Allebei moesten ze het van wilskracht hebben in plaats van talent. Allebei zijn ze representanten van het gewone volk, waarmee het overgrote deel van de maatschappij zich maar wat graag identificeert. Allebei zijn ze van ver, heel, heel ver moeten komen en allebei hun verhalen hadden regelrecht uit het sprookjesboek van Hans Christian Andersen kunnen komen. Het cruciale verschil is echter dat de één uit de pen is geklommen van een fantasierijke scriptschrijver, terwijl de ander altijd op eigen kracht werd aangewezen. Rocky is een verzinsel, Rickie is levensecht.

Daarom hou ik van Rickie. Ik hou van zijn prachtige verhaal. Ik hou van zijn heldenstatus. Ik hou van zijn jongensboek waarin geen letter aan te pas heeft hoeven komen. En bovenal hou ik van zijn authenticiteit. Rickie is anders dan de rest. Anders dan de hedendaagse topvoetballer die de indruk wekt ver boven de mensheid verheven te zijn. Alsof hij alleen in voetbalstadions verschijnt als er een wedstrijd wordt gespeeld en direct daarna in de duisternis verdwijnt. God mag weten waarheen. Naar een geheime onderwereld misschien wel, of naar een voetbalhemel waar alleen topvoetballers mogen komen. En daar zie ik Rickie dus niet rondhangen. Die loopt liever over straat, trekt een bamischijfje uit de muur, koopt een broodje bij de bakker en past voetbalschoenen in een sportwinkel. Zo kan het ook.

Jarenlang hing er een poster van Rocky Balboa in mijn slaapkamer. Die hangt er nog steeds, maar nu hangt er eentje naast. Eén keer raden van wie... Mijn filmheld is tot leven gekomen.