I have doubts

Je ziet de naam van Arsenal vaak terugkomen in de wandelgangen. Gonzalo Higuaín, David Villa en Sami Khedira werden gezien als potentiële aankopen. Sterker nog, supporters liepen al met shirtjes van deze spelers. Jarenlang werden fans teleurgesteld met bedroevende aankopen als Sebastien Squillaci, André Santos, Gervinho en Chu-Young Park.

Toch zijn the Gunners sinds 2012 een nieuwe weg ingeslagen. Stijlvolle voetballers als Santi Cazorla en Mesut Özil werden ingelijfd. Dit jaar werden Danny Welbeck, Calum Chambers, David Ospina en Mathieu Debuchy gecontracteerd. Ook Alexis Sanchez kwam Arsenal versterken. Analisten zijn het erover eens dat hij de grootste aankoop is van de Londenaren. Niet onbegrijpelijk, want Arsenal legde dertig miljoen pond op tafel om zijn komst te realiseren.

Alexis Alejandro Sánchez Sánchez, zoals zijn volledige naam luidt, werd geboren in Tocopilla, een bescheiden plaatsje in Chili. Al op vroege leeftijd liet hij zien over kwaliteiten te beschikken. Het duurde niet lang voordat Udinese hem in het vizier kreeg. Die club haalde Sanchez op achttienjarige leeftijd naar Italië. De volgende twee jaren werd hij uitgeleend aan Colo-Colo en River Plate, daar wist hij weinig indruk te maken. Op twintigjarige leeftijd, in 2008, keerde hij terug naar Italië. In zijn eerste seizoen begon hij sterk, maar raakte hij in een enorme vormcrisis. Op het wereldkampioenschap in 2010 brak hij eigenlijk definitief door, hij kreeg een rol als valse negen die uitweek naar de flanken. Voor veel mensen een positieve revelatie. Na dat WK werd hij steeds bepalender voor Udinese, hierdoor zat vrijwel de hele wereld achter hem aan. Barcelona was het meest concreet en kocht hem voor een slordige dertig miljoen euro. In zijn eerste seizoen was het nogal aftasten, hij had concurrentie van Pedro Rodriguez, die in die tijd werd gezien als één van de beste aanvallers ter wereld, en Isaac Cuenca. Toch scoorde hij twaalf doelpunten. Zijn tweede seizoen was er voor hem een om snel te vergeten.

Hij viel in vrijwel elke wedstrijd door de mand. Het bleek dat hij technisch tekort kwam voor het niveau van de Catalanen. Veel ballen sprongen van zijn voet, dribbels mislukten, hij presteerde het om passes over twee meter naar de opponent te spelen en hij miste extreem veel doelrijpe kansen. Veel supporters dachten dat hij daarna wel zou vertrekken, maar hij bleef. Het seizoen daarop was iets beter, simpelweg omdat hij meer doelpunten maakte, maar zijn veldspel was nog steeds niet om over naar huis te schrijven. Zoals gezegd nam Barcelona afscheid van Sanchez, de supporters waren er niet blij mee. Met Pedro heeft de club een speler in de gelederen die beter in het systeem past dan Alexis. tevens zijn Munir El Haddadi, Rafinha, Luis Suárez en Neymar spelers die als flankspeler kunnen fungeren. Kortom; om de Catalanen hoeven wij ons geen zorgen te maken.

Waar ik me meer zorgen om maak is Arsenal. Sanchez was dé grote aankoop, net zoals Özil dat een jaar daarvoor was. Toch heb ik mijn twijfels over zijn functioneren. Buiten de zwakke punten die ik in de bovengenoemde alinea beschrijf stoor ik me ook aan zijn gedrag. Waarom zou je in hemelsnaam je broekje omhoog doen? In de wedstrijden die hij tot dusver heeft gespeeld kon hij me ook niet bekoren. De Arsenal-filosofie is, net als die van Barcelona, gebaseerd op het korte tikken van de bal. Hij past simpelweg niet in dat systeem, het is een werker met een functionele techniek, vergelijk hem met Dirk Kuyt, maar dan met een betere passeerbeweging.

Toegegeven, in Italië liet hij geweldige dingen zien, en als hij dat niveau weer haalt kan hij een waardevolle speler worden voor de ploeg van Arsene Wenger. Toch heb ik enorme twijfels of hij zal slagen bij Arsenal. Ik heb enorme twijfels of hij de prachtige dingen die hij op het WK in 2010 en bij Udinese liet zien kan herhalen.

I have doubts, I have such doubts.