‘Als ik met 0-13 achtersta, pak ik een rode kaart en stap ik van het veld’

Tot ruim een jaar geleden ging de carrière van Arnaut Danjuma Groeneveld als een raket omhoog. Hij ging van NEC Nijmegen naar Club Brugge, werd international van het Nederlands elftal en verdiende een transfer van achttien miljoen euro naar de Premier League. Na zijn eerste seizoen, waarin hij door een stressfractuur tot slechts vijftien duels kwam, daalde zijn ploeg Bournemouth echter direct af naar het tweede niveau. Hierdoor moest de vleugelaanvaller even een pas op de plaats maken. Ook dit seizoen werd hij geteisterd door een blessure, ditmaal aan zijn hamstring, maar inmiddels nadert zijn rentree en durft hij weer groot te dromen, zo vertelt hij tijdens een videointerview met Voetbalzone.

Door Justus Dingemanse en Thijs Verhaar

“Het seizoen afmaken bij Bournemouth, de titel winnen, beste speler van de competitie worden; ook niet onbelangrijk. Ik wil de meeste goals maken, de meeste assists geven, alles erop en eraan. Je vraagt mijn ideale scenario, dus dan kun je hem krijgen ook, haha.” Aan alles is te merken dat de goedlachse linksbuiten goed in zijn vel zit na twee moeilijke maanden vol blessureleed. De 23-jarige aanvaller is bijna wedstrijdfit en kan weer grapjes maken, nadat hij zich de afgelopen weken zat te verbijten omdat hij zijn club niet kon helpen met de jacht op het kampioenschap in de Championship. “Ik heb al bij de trainer aangegeven dat ik er weer klaar voor ben, maar hij vindt het beter als ik nog eventjes geduld heb en meer conditie opbouw. In ieder geval ben ik weer zo goed als fit. Het gaat dus gelukkig niet lang meer duren tot ik eindelijk weer op het veld sta.”

Danjuma koos in de zomer van 2019 met volle overgave voor zijn avontuur in Engeland, wat tot nu toe niet zo heeft uitgepakt als hij wilde. Destijds had hij net een topseizoen bij Club Brugge achter de rug, dat hem een jaar eerder voor 2,8 miljoen euro overnam van NEC. “Brugge bood mij het perfecte platform. Het klopt dat Ajax toen ook interesse had, maar precies dat jaar waren ze niet verzekerd van Champions League-voetbal”, memoreert Danjuma. De Amsterdammers zouden het via de voorrondes uiteindelijk tot de halve finales van het miljardenbal schoppen, maar dat kon hij vooraf ook niet weten. In België was hij wel verzekerd van een kans om zich op het allerhoogste podium te laten gelden. “Daar wilde ik dus heen”, legt hij uit. In zijn eerste wedstrijd in Brugse dienst droeg Danjuma met een assist meteen bij aan de winst van de Belgische Supercup en ook zijn kans om te schitteren in de Champions League liet hij niet aan zich voorbij gaan. “Jep. Ik maakte een goal tegen Atlético Madrid. Ik onthoud al mijn statistieken, haha.”

De aanvaller weet dus ook dat hij slechts 25 wedstrijden voor Club Brugge had gespeeld toen een volgende transfer zich aandiende. “Dat is heel snel gegaan inderdaad. Ik kan me goed aanpassen aan een team en vind dat ik de gave heb om het spelletje te begrijpen. Als je voetbal snapt, kan je volgens mij overal je stempel drukken omdat je de looplijnen snel begrijpt en weet hoe je iedereen aan moet spelen en zo. Bovendien word ik als speler beter als ik zoals bij Club Brugge meedoe om de prijzen”, verklaart hij zijn succes in Belgische dienst. “Dan vind ik het makkelijker om mezelf te laten gelden. Je hebt de overhand in wedstrijden en heel veel medespelers die kwaliteit leveren.” Alles viel dus samen voor de aanvaller die ondanks een enkelblessure van vier maanden toch voor achttien miljoen euro werd opgepikt door Bournemouth.

“Daar hoefde ik niet lang over te twijfelen. De Premier League is wat mij betreft de beste competitie ter wereld. Ik heb ook met andere clubs gesproken, maar Bournemouth gaf mij heel veel vertrouwen. Ik kon ook naar Spanje, Frankrijk, Duitsland of andere clubs in de Premier League, maar het werd al heel snel Bournemouth. Ik wilde me daar dolgraag bewijzen op het hoogste niveau”, aldus Danjuma. Wat volgde was echter een rampseizoen. De vleugelaanvaller zou door blessureleed slechts veertien wedstrijden spelen, waarin hij maar twee keer de negentig minuten vol kon maken. “Dat was heel heavy”, blikt hij terug. “Het zit me tot op de dag van vandaag dwars dat ik me niet echt kon laten gelden. Ik ben ervan overtuigd dat ik het verschil had kunnen maken als ik fit was, dus dat gaan we dit seizoen rechtzetten.”

Aan alles blijkt dat de tweevoudig international barst van de ambitie. Toch sloeg hij afgelopen zomer meerdere aanbiedingen om te vertrekken af. “In de voorbereiding scoorde ik tegen Benfica en tegen West Ham United, dus dacht ik bij mezelf: ja, ik zit hier eigenlijk wel lekker. We gaan het gewoon op een niveautje lager laten zien en terug knokken naar de Premier League.” Op dit moment staat de ploeg op de derde plaats, waardoor men is verwikkeld in een spannende strijd om de promotieplekken. “Het is een zware competitie”, concludeert Danjuma. “Het niveau ligt zeker hoger dan in de Eredivisie, met uitzondering van de Nederlandse topploegen. Hier spelen teams heel gevarieerd. Soms met vijf verdedigers, soms met vier. Ik sta dus soms tegen een dubbele dekking, soms tegen een driedubbele en dan weer één op één. Ze stellen zich echt in op de tegenstander. Het is daarom zaak dat ik ook veel kan variëren in mijn spel. Daar ben ik nu heel erg mee bezig.”

In de eerste dertien wedstrijden van het seizoen was hij al goed voor vijf goals en een assist. Na zijn rentree moet dat aantal zo snel mogelijk worden opgevoerd, al wil Danjuma geen aantal noemen om het seizoen minimaal mee te besluiten. “Dat hangt er ook vanaf hoeveel wedstrijden ik uiteindelijk nog kan spelen. In ieder geval ga ik voor zo veel mogelijk. Ik stap altijd het veld op met het idee dat ik negentig minuten de tijd heb om de bal minimaal één keer het doel in te werken. ‘Dat moet wel lukken toch’, zeg ik dan tegen mezelf. Ik wil dus altijd scoren.” Dan op serieuzere toon: “Het hoofddoel is nu natuurlijk om het vertrouwen van de club in mij terug te betalen. Ik wil dolgraag kampioen worden en terugkeren in de Premier League.”

Ook een rentree in het Nederlands elftal spookt nadrukkelijk door zijn hoofd. “En dan het liefst in de komende zes maanden natuurlijk, zodat ik mee kan naar het EK. Tot nu toe heb ik geen contact gehad met Frank de Boer, maar voor mij is het wel heel goed om te weten dat Tim Krul vorige keer werd opgeroepen.” Danjuma, die door de nieuwe regelgeving van de FIFA eventueel ook nog kan denken aan een interlandcarrière bij Nigeria, ziet dat als de bevestiging dat de Championship in de gaten wordt gehouden door de technische staf van Oranje. “Dan hebben ze mijn goal tegen hem vast ook gezien”, verwijst hij naar de wedstrijd tegen Norwich City, waarin Danjuma dit seizoen op 27 september de enige treffer van de middag maakte. “Dat is ook het enige wat ik nu kan doen. Het is mijn doel om me iedere wedstrijd te laten gelden en dan zien we wel of en wanneer Oranje weer om de hoek komt kijken.”

Een van zijn concurrenten voor een plekje bij de nationale selectie is de door het grote publiek steeds vaker bekritiseerde routinier Ryan Babel. “Van mij geen slecht woord over hem, hoor. Hij heeft me heel goed geholpen toen ik voor het eerst bij het Nederlands elftal kwam. Mijn grootste concurrent is degene die op dat moment op de linkerflank speelt. Ik kijk niet echt naar namen en focus me gewoon op mijn eigen prestaties. Ik verwacht van mijzelf uiteindelijk meer dan twee interlands”, aldus Danjuma. “Ik ben blij en trots dat ik die al op mijn naam heb staan en kon scoren tegen België, maar ik voetbal nooit echt voor de status. Mijn geluk zit hem ook niet in wat je met voetbal kunt vergaren: veel geld of een dure auto. Nee, mijn geluk zit hem in het maken van goals en de kans om mijn familie trots te maken.”

Tegelijkertijd voelt de vleugelaanvaller dat bij hem het risico bestaat dat hij helemaal niet geniet van zijn voetbalcarrière, puur omdat hij de lat voor zichzelf zo enorm hoog legt. “Dat gaat bij mij automatisch omdat ik heel prestatiegericht ben. Toen ik bij Oranje kwam, moest ik mezelf ook gelijk laten gelden bij de beste spelers van Nederland. Ik wil gewoon altijd en overal de beste zijn, uiteindelijk bij een absolute topclub uitkomen en mezelf daar laten gelden”, ontvouwt hij zijn ambities voor de langere termijn. Zou het dan voor Danjuma een optie zijn om net als Sébastien Haller vanuit Engeland naar Ajax te verkassen? “Dat hangt dan heel erg van de situatie af. Haller zat bij West Ham volgens mij in een heel moeilijke situatie en hij kent Ten Hag natuurlijk. Ik ben te ambitieus om nu terug te gaan naar Nederland.”

Toch benadrukt Danjuma dat een stap van Bournemouth naar een topclub in Nederland wel een stap is, die hij onder de juiste omstandigheden altijd zou overwegen. “Ik ben alleen geen fan van de Eredivisie. Je wordt er toch niet vrolijk van om met 0-13 van VVV-Venlo te winnen? Kom op, man. Ik zou rood pakken en van het veld gaan als ik er zo hard af ging", aldus Danjuma, die zich verbaast over het gemak waarmee sommige clubs zich tegen de top naar de slachtbank laten leiden. "Ik kan daar niet bij. Dertien goals. Voor mij zit daar gewoon geen glorie in. Ik zeg natuurlijk ook niet dat alle potten in de Championship zo geweldig zijn, maar over het algemeen is het wel veel uitdagender. De Eredivisie is vooral een goede competitie om jezelf als jonge speler te ontwikkelen. Wat mij betreft is het echt een van de beste competities om aanvallend voetballend te spelen, maar op dit moment in mijn carrière is het gewoon niet logisch. De top van de Premier League of LaLiga is waar ik uiteindelijk naartoe wil. Niet naar Nederland.”

Toch sluit hij niet uit dat hij zijn carrière ooit afsluit waar het ooit begon: bij PSV. “Ik heb acht, negen jaar gevoetbald en veel geleerd. Rond mijn tiende begon ik daar en ik ben dankbaar voor alles, ook al zijn er momenten waarop ik dacht: hmm, dit had anders gekund of gemoeten. Ik vind dat ik daar minder heb gekregen dan ik verdiende, maar dat is ook gewoon mijn karakter”, stelt de 23-jarige linksbuiten. “Ik heb ook helemaal geen haat naar PSV, sowieso niet. De trainers die ik daar heb ontmoet, spreek ik nu nog steeds en ik heb er veel vrienden aan overgehouden. Uiteindelijk heeft PSV mij ook het juiste platform gegeven om me daar te ontwikkelen en het blijft gewoon een mooie club. Ik zou het dus zeker overwegen als ze ooit serieuze interesse in mij tonen.”

Diep in zijn hart zou dat dan voelen als een kans om dingen recht te zetten, want het zit hem niet lekker dat hij uiteindelijk niet is doorgebroken via de Eindhovense jeugdopleiding, die hij destijds boven die van Ajax verkoos. “Ik houd er niet van om te zeggen dat het daar niet gelukt is, want ik heb daar gewoon gepresteerd en mijn ding gedaan. Ik geloof dat er heel veel politiek zit in de jeugdopleiding en daar heb ik zelf ook mee te maken gehad. Gelukkig voor mij toonde NEC meteen daarna heel veel vertrouwen in mij”, doelt hij op de club die hem voor het eerst de kans gaf in het betaalde voetbal. “Zij schoven mij op mijn zeventiende gelijk door naar het eerste elftal en trainer Adri Bogers was daarin heel belangrijk. Hij heeft me heel veel geleerd, me de juiste bagage gegeven. Zo zie je maar wat er met mij mogelijk is. Als je het maar op de juiste manier doet, haha. Dan kan ik heel ver komen. Dat geloof ik echt.”