‘Als ik stop met voetbal, ga ik sowieso een seizoenkaart van Ajax halen’

Rydell Poepon hoopt dat driemaal scheepsrecht is. De 31-jarige spits was de afgelopen twee seizoenen met Boluspor steevast actief in de play-offs voor promotie naar de Süper Lig, maar wist het hoogste niveau twee keer niet te bereiken. Met poging drie, met Gazisehir Gaziantep, hoopt Poepon dat het dit keer wél raak is. Donderdagavond strijdt de aanvaller met zijn club tegen Hatayspor in de finale om een plek in de koningsklasse van het Turkse voetbal. “Ik heb de ambitie om in de Süper Lig te spelen. Het zou een droom zijn die uitkomt.”

Door Tim Siekman

Gazisehir eindigde in de reguliere competitie op de vijfde plek, waardoor men nummer vier Osmanlispor in de halve finales moest elimineren om de eindstrijd te halen. In het eerste duel van het tweeluik was Poepon goud waard voor zijn ploeg. De geboren Amsterdammer maakte twee doelpunten en was hoofdverantwoordelijke voor de uitstekende uitgangspositie van Gazisehir voor de return: 2-0. “Ik had nog nooit de finale gehaald, ik wilde het koste wat kost bereiken. Ik was wel ‘speciaal’ gemotiveerd, meer dan de jaren daarvoor”, zegt Poepon in gesprek met Voetbalzone.

De routinier liep in de heenwedstrijd een lichte bovenbeenblessure op en moest daarom de return aan zich voorbij laten gaan. Hij zag vanaf de tribune hoe zijn ploeggenoten het zwaar hadden. Osmanlispor vocht zich terug en kwam op een 2-0 voorsprong, waarna verlenging en strafschoppen volgden. In de bloedstollende penaltyserie trok Gazisehir uiteindelijk aan het langste eind. Een enorme opluchting was voelbaar bij iedereen die Gazisehir een warm hart toedraagt. “De spanning was niet normaal”, vertelt Poepon. “In Turkije leeft iedereen echt enorm mee. Ik zag beelden van supporters die moesten huilen van de spanning.”

Terugkeer naar Nederland?
Poepon heeft het erg naar zijn zin in Turkije. Na veel dienstverbanden in Nederland, bij Ajax, Willem II, Sparta Rotterdam, De Graafschap, ADO Den Haag en NAC Breda, begon de spits aan zijn eerste buitenlandse avonturen. Via het Franse Valenciennes FC, Qarabag FK uit Azerbeidzjan en een korte terugkeer in Nederland bij Roda JC Kerkrade speelt Poepon sinds de zomer van 2016 in Turkije. “De Eredivisie is in mijn ogen tactischer, ze zijn wat verder”, erkent de aanvalsleider, die na enkele seizoenen in de subtop van de TFF 1.Lig nu de beste competitie in Turkije wil bestormen. “Na afgelopen seizoen was ik transfervrij, maar blijkbaar was ik toen niet aantrekkelijk genoeg voor clubs uit de Süper Lig.”

De laatste horde vormt Hatayspor, de nummer drie van het reguliere seizoen, volgens Poepon ‘een compact team’. “Ik denk dat het een finale zal zijn waarin beide teams gaan afwachten. Een hele voorzichtige finale. Hopelijk kunnen we snel scoren en wordt het dan een open wedstrijd.” Poepon speelt ook volgend seizoen in principe bij Gazisehir, aangezien hij tot medio 2020 vastligt. “Het zou zomaar kunnen dat ik een transfer maak, maar ik denk dat ik gewoon blijf. Als we promoveren, is het sowieso beter om bij het team te blijven waarmee je dit hebt bereikt.”

Poepon denkt ook steeds meer aan een nieuw avontuur in Nederland. Hij houdt de verrichtingen van al zijn voormalig werkgevers in de gaten. “Bijvoorbeeld de degradatie van NAC. Ik heb bij Boluspor samengespeeld met Mitchell Te Vrede, dus zo volg ik het ook nog op de voet. Het is heel jammer, maar als je eerlijk bent, moet je zeggen dat het niet goed genoeg was.” Poepon heeft daarentegen genoten van Ajax, dat dit seizoen furore maakte in Europa door de halve finales van de Champions League te bereiken. De aanvaller, die enkele jaren actief was bij de topclub uit Amsterdam, genoot van de prestaties van zijn voormalig broodheer.

“Ik was een hele grote supporter, nog steeds. Als ik stop met voetbal, ga ik sowieso een seizoenkaart halen. Ik heb de wedstrijden gewoon thuis bekeken, met wat Turkse vrienden. Die gingen natuurlijk ook Ajax volgen. Ze weten niet allemaal dat ik bij Ajax gespeeld heb. Ik heb ook nooit in het eerste gespeeld, dan kan je daar ook niet echt over opscheppen. Ik zat dicht tegen mijn debuut aan, ik deed in de voorbereiding mee toen Henk ten Cate trainer was. Markus Rosenberg, Angelos Charisteas en Klaas-Jan Huntelaar waren toen niet beschikbaar, alleen viel de keuze uiteindelijk niet op mij. Volgens mij had ik toen ook net een blessureprobleem.”

Trainersambities
Poepon houdt rekening met het scenario dat hij zijn loopbaan gaat afsluiten in Turkije. Een transfer naar Nederland blijft echter op zijn lijstje staan. “Ik wil wel graag terug naar Nederland en daar mijn carrière afsluiten. Ik heb heel wat oude clubs, dus ik kan vast wel ergens terecht”, lacht Poepon, die beseft dat de jaren gaan tellen. De aanvaller, die in augustus 32 jaar wordt, ervaart steeds meer pijntjes. “Ik wil blijven voetballen zo lang als mijn lichaam het volhoudt. Je merkt wel dat je lichaam opgeeft. Ik raakte dus bijvoorbeeld geblesseerd aan mijn bovenbeen, voorheen heb ik dat nooit gehad. Dat zijn kleine signalen.”

De spits is helder over zijn ambities na zijn loopbaan: hij wil het trainersvak in. “Ik merk het nu ook aan mezelf op het veld: je gaat dingen anders zien. Bijvoorbeeld tactisch beter staan om minder te hoeven lopen. Ik heb heel veel verschillende trainers gehad en zo beetje bij beetje geleerd. Voorbeelden? Ik heb Fuat Capa bij Boluspor gehad, een hele goede trainer. En bij de trainer bij Qarabag in Azerbeidzjan (Gurban Gurbanov, red.) heb ik ook dingen opgeschreven. Hoe hij traint en hoe hij dingen wil overbrengen op het team, bijvoorbeeld. Ik wil sowieso mijn diploma halen.”