Benschop: 'Ik kan wel naar Messi kijken, maar ik ben geen Messi'

WAALWIJK - Een getatoeëerde tekst siert de onderarm van Charlison Benschop. Een ode aan zijn overleden vader. "Gisteren zou hij 45 jaar zijn geworden." De RKC-aanvaller trekt zijn blouse uit en toont de nieuwste schildering op zijn bovenarm: een portret van zijn vader Charlie. Benschops ogen kijken vervuld met trots naar zijn linkerbiceps. "Het lijkt me prachtig om mijn hele arm versierd te hebben met tatoeages. Zoals David Beckham dat heeft. Het moet natuurlijk wel een symbolische waarde hebben."

Interview door QASIM HAKIM

Hij deed vorig jaar in Voetbal International het hele verhaal over zijn privé-leven. Een korte samenvatting om niet in herhaling te treden. Kleine Charlison zag het levenslicht op 21 augustus 1989 in Koralspecht. Een achterstandswijk in Willemstad, hoofdstad van Curaçao. Als vierjarig jochie vertrok hij met zijn ouders naar Nederland. Kort daarna zag hij vader en moeder uit elkaar gaan, op zesjarige leeftijd besloot Benschop om voorgoed bij zijn vader te gaan wonen. "Ik was altijd al een pappa´s kindje. Met mijn moeder had ik geen geweldige band, en heb ik nog maar af en toe contact. Mijn vader kreeg een nieuwe vriendin, Laura. Ik beschouw haar als mijn moeder." Op tienjarige leeftijd verloor Benschop zijn vader. De gevolgen van maagkanker werden hem uiteindelijk fataal. "Dat was ontzettend moeilijk voor Laura en mij. We moesten verder. Het had voor mij twee kanten op kunnen gaan. Gelukkig ben ik op het goede pad terechtgekomen. Ik was als puber erg agressief. Een voorbeeldige student was ik ook niet. Ik volgde het VMBO."

Benschop had meer oog voor het doel op het grasveld dan voor de letters in de schoolboeken. "Toen ik zestien jaar was kwam ik in de B1 van VV Spijkenisse terecht. Een jaar eerder speelde ik nog in de C3. Die overstap heeft me aan het denken geslagen. Ik wilde iets bereiken als voetballer. Toen heb ik alles opzij gezet met maar één doel voor ogen: profvoetballer worden." Een aantal stageperiodes bij BVO´s volgde, uiteindelijk werd hij in Waalwijk beroepsvoetballer. Zijn missie is geslaagd. Benschop oefent zijn hobby als beroep uit en heeft rust. Inmiddels heeft hij ook het verlies van zijn vader een plek kunnen geven. Benschop draagt zijn vader voor altijd bij zich. Niet alleen op zijn arm, maar vooral in zijn hart. "Ik denk nog elke dag aan mijn vader en ik hoop dat hij met trots naar beneden kijkt. Het is allemaal behoorlijk snel gegaan. Nu is het tijd om me verder te ontwikkelen als profvoetballer. Ik heb eindelijk rust in mijn leven. Dat komt ook door de relatie die ik met mijn vriendin Janet heb. We wonen samen en je kunt wel zeggen dat ik een huismus ben geworden." Geen onbezonnen acties meer op straat, enkel doordachte bewegingen op het veld.

Aan het begin van het voetbalseizoen kwam het nieuws naar buiten dat regerend landskampioen AZ belangstelling heeft voor Benschop. De aanvaller van RKC was op dat moment echter geen vaste waarde binnen de formatie van trainer Ruud Brood. "Dat was een moeilijke periode. Aan de ene kant sta je in de belangstelling van een topclub, maar aan de andere kant speel je niet bij je eigen club. Dan ga je je natuurlijk afvragen waar dat aan ligt." Hoe ging Benschop hiermee om als tiener? "Ik ben een rustige jongen en zeker niet iemand die gaat zweven. Ik heb tegen mijn zaakwaarnemer Rob Groener gezegd: ´Houd u zich maar bezig met de interesse, dan richt ik mij op RKC.´ Dat was in mijn ogen de beste manier. Ik moest er gewoon voor zorgen dat ik weer een basisplaats kreeg en dat is gelukt."

Vorig seizoen in de Jupiler League was Benschop altijd een vaste waarde. "Dat was mijn eerste jaar als prof. Ik heb dit seizoen moeten wennen aan het niveau van de Eredivisie. Natuurlijk had ik rekening gehouden met een permanente basisplaats, omdat ik een jaar eerder wel steeds het vertrouwen van de trainer kreeg. Ik begon de eerste twee duels in de basis, maar tijdens de openingswedstrijd tegen FC Utrecht wist ik niet wat me overkwam. Het tempo was moordend. Gelukkig heb ik me aan kunnen passen en speel ik nu weer iedere wedstrijd. Ik ben tactisch een stuk sterker geworden. Bijvoorbeeld in de manier van weglopen bij een tegenstander. In de Jupiler League was het gewoon je tegenstander opzoeken en op snelheid passeren. Nu moet je meer nadenken. Daar heeft de trainer een belangrijke rol in gespeeld. Het is belangrijk voor me geweest dat hij me heeft getemperd door me even op de bank te zetten. Ik moet drie keer harder trainen dan de rest om iedere week te spelen. Ik kom net kijken en moet me nog bewijzen." Er zijn volgens Benschop nog voldoende verbeterpunten. De spits heeft vier doelpunten achter zijn naam staan. Dat zijn er in zijn ogen te weinig. "Ik moet meer doelpunten maken. Daarnaast zijn mijn kopkracht en ook mijn tactisch inzicht nog zeker voor verbetering vatbaar. Je moet alles op het juiste moment doen. Dan gaat het om fracties van seconden."

Benschop kreeg eerder een uitnodiging van Nederland onder 19. "We speelden een oefenduel in München tegen Bayern. Dat was een fantastische ervaring. We verloren met 2-0 door goals van Hamit Altintop en Luca Toni. Ik stond tegen Breno. Als je tegen die gasten speelt weet je dat je nog een paar trappen omhoog moet bewandelen om de top te bereiken." Is Benschop toe aan een stap hogerop? "Nee, ik vind dat ik me nog verder kan ontwikkelen als speler van RKC. Ik ben nog geen topspeler." Benschop geeft aan ook naar andere spelers te kijken en blijft daarin reëel. "Ik kan wel naar Messi kijken, maar ik ben geen Messi. Ik kijk bijvoorbeeld naar de loopacties van Blaise NKufo en het kiezen van je positie voor het doel zoals Klaas-Jan Huntelaar dat doet. Hij staat altijd op de goede plek. Scoren is heel belangrijk voor een spits. Maar voor een spits van RKC is het ook belangrijk om balvast te zijn waardoor het middenvelder kan aansluiten en de defensie niet steeds onder druk komt te staan."

Na de nederlagen tegen de streekgenoten NAC Breda en Willem II wordt het een lastige klus voor RKC om rechtstreekse degradatie te ontlopen. Ook tegen Feyenoord werd er afgelopen donderdagavond met 0-1 verloren. Benschop begon op de bank en kwam na een klein uur spelen in de ploeg. Hij kwam niet verder dan een afstandsschot. Waarom speelde hij niet? "Ik was de hele week al grieperig. De trainer heeft verder niet met mij gesproken. Maar de teleurstelling van de nederlaag overheerst. Toch ben ik ervan overtuigd dat wij ons nog altijd kunnen handhaven. We spelen goed voetbal. Dat is de basis om punten te pakken."