Celtic lijkt landstitel te kunnen vergeten

Een treffer van Simon Lappin heeft vrijwel een einde gemaakt aan de titelaspiraties van Celtic. De regerend landskampioen verloor zaterdag in eigen huis van Motherwell en heeft zes punten achterstand op Glasgow Rangers, dat drie duels minder gespeeld heeft.

Geheel tegen de verhouding in opende Lappin na een half uur spelen de score. Celtic-goalie Artur Boruc keerde de inzet van Marc Fitzpatrick, maar had geen antwoord op de rebound van Lappin.

Vijf minuten na rust werd Motherwell-middenvelder Bob Malcolm na een schandelige charge op Massimo Donati uit het veld gestuurd, maar ondanks de man-meer-situatie kwam Celtic niet meer langszij.

Overige uitslagen:

Gretna - Inverness 1-2
Hibernian - St. Mirren 2-0
Kilmarnock - Hearts 0-0

Als je de vrolijke Chivas USA-spits over het veld ziet dartelen zou je niet vermoeden welk verhaal er achter hem schuilgaat. Het is nog geen drie jaar geleden dat Maykel Galindo (28-01-1981, Villa Clara) een gevangene was in zijn eigen land, net zoals alle andere Cubanen. Hij had weliswaar geen misdaad begaan, maar sinds Fidel Castro in 1959 de macht in Cuba overnam is het daar, zoals in het communisme gebruikelijk is, verboden te emigreren. Ook het land tijdelijk verlaten is erg moeilijk en over het algemeen voorbehouden aan degenen die het regime trouw gediend hebben.



Voor sportevenementen wordt echter een uitzondering gemaakt. Sinds jaar en dag grossiert Cuba namelijk in het afleveren van topsporters. Maar daar die thuis op niet meer dan een maandsalaris van tien Amerikaanse dollars kunnen rekenen zijn er veel die liever elders hun brood zouden verdienen. Door de jaren heen stapten bijvoorbeeld honderden honkballers op een vlotje richting Miami of namen zij de benen tijdens een internationaal toernooi om in Amerika miljonair te worden. Maar een voetballer die ontsnapte? Dat was voor zover bekend nog nooit gebeurd. Cuba is namelijk niet bepaald een grootmacht in het voetbal. En dat maakt het verhaal van Galindo nou zo bijzonder.

Het eiland verlaten doe je niet zomaar. Als je immers vertrekt kun je nooit meer terug. Dan wordt je in de gevangenis gegooid; de echte gevangenis, en daar worden volgens de Cubanen de mensenrechten met de regelmaat van de klok geschonden. Wat er met je familie en vrienden gebeurt is ook niet te voorspellen. En of je ze ooit nog terug zal zien nog minder. Maar Galindo wist wat hij wilde: profvoetballer worden.

Toen hij pas acht jaar oud was liep er een voetbal coach zijn kleine schooltje binnen en vroeg wie er voetbal wou proberen. De kleine Maykel stak zijn hand op.

Galindo was inmiddels al een paar jaar een van de sterspelers van Cuba toen hij in de zomer van 2005, inmiddels 24 jaar oud, met zijn team naar Seattle trok om deel te nemen aan de CONCACAF Gold Cup. Nadat hij de enige goal in de met 3-1 van Costa Rica verloren finale had gescoord, ontsnapte hij via het trappenhuis en een achterdeur uit het spelershotel. Hij vond een bushalte en sprong op de eerste bus die kwam. Hij bleef tot de laatste halte zitten en smeekte de chauffeur bevend om een nummer te bellen.



Hij had van de vertaler een visitekaartje gekregen en moest, zoals alle andere spelers, hem bellen als hij iets nodig had. Begrijpelijk was de verbazing van de vertaler toen hij hoorde dat Galindo ontsnapt was en politiek asiel aan ging vragen. De vertaler nam Galindo in huis en was bij zijn amateurclubje toevallig ploeggenoot van de eigenaar van de Seattle Sounders, een club in de United Soccer Leagues -één klasse onder de MLS.

Galindo had een groot risico genomen. Als hij door de Cubaanse veiligheidsdiensten, die elk team naar het buitenland begeleiden, gesnapt was had hij op Cuba nooit meer mogen voetballen, laat staan het land verlaten. Hij had dus ook maar één kans. En wist hij veel of hij in Amerika het niveau aan zou kunnen of zelfs een kans zou krijgen.

Anderhalf jaar later was hij met de Sounders USL kampioen geworden en kwam Chivas USA aankloppen. Hij was nog onbekend en had in anderhalf seizoen pas vijf keer weten te scoren. Toch zag Chivas USA, dochterclub van het grote Mexicaanse Chivas Guadelajara, iets in hem en werd hij aangetrokken.

In zijn derde wedstrijd voor Chivas brak de pijlsnelle, doch blessuregevoelige, Galindo door toen hij in de eerste negen minuten twee keer tegen Real Salt Lake scoorde. Hij kreeg naamsbekendheid nadat hij in een wedstrijd die overal in Amerika goed bekeken werd tegen stadsrivaal Los Angeles Galaxy, met David Beckham al binnen de gelederen, weer twee keer scoorde en zijn team met 3-0 won.



In zijn eerste 21 wedstrijden scoorde de Cubaan zelfs twaalf keer, erg veel voor MLS begrippen en eindigde hij als rookie uiteindelijk als vijfde op de top-scorerslijsten terwijl hij ook een flinke dosis assists uitdeelde. Tegen het einde van het seizoen had hij zichzelf getransformeerd van een onbekende 27-jarige waarvan werd getwijfeld of hij het niveau aan zou kunnen tot gevreesde topspits. Als gevolg kon hij niet langer in de schaduw van bekendere medespits Ante Razov opereren.

De onvermijdelijke terugslag volgde en ging gepaard met een serie vervelende kleine blessures die hem uit de play-offs hielden. Zonder Galindo en de eveneens geblesseerde Razov werd Chivas in de eerste ronde door de Kansas City Wizards uitgeschakeld. Desondanks scoorde de nog niet helemaal fitte Galindo in het pas geopende seizoen in zijn eerste invalbeurt vorige week meteen weer een treffer waarmee hij aantoonde klaar te zijn voor de uitdaging.

Een paar maanden geleden ontsnapten zeven Cubaanse talenten aan hun land toen ze in Tampa, Florida, een Olympisch kwalificatietoernooi speelden. Zij dromen ervan net als Galindo een ster in Amerika te worden. Net als de laatbloeier Galindo hopen zij zich van een nietsbezittende politieke vluchteling te ontwikkelen tot smaakmaker in de MLS.

Leander Schaerlaeckens is werkzaam als journalist voor The Washington Times en United Press International en woonde jarenlang in de Verenigde Staten.