‘Daarom zou het winnen van de titel Wereldvoetballer van het Jaar terecht zijn’

Virgil van Dijk is samen met Lionel Messi en Cristiano Ronaldo in de race om de The Best Award van de FIFA, die maandagavond wordt uitgereikt op het gala van de wereldvoetbalbond in Milaan. De verdediger van Liverpool heeft een lange weg afgelegd, want in de jeugdopleiding van Willem II leek een toekomstige loopbaan als topspeler nog ver weg.

“De allure waarmee Van Dijk vandaag de dag speelt, had hij vroeger niet”, zegt Robby Hendriks, voormalig jeugdtrainer van Van Dijk bij Willem II, in gesprek met de NOS. “Hij was niet de grootste, sterkste of beste speler van het elftal. Hij was ook niet degene met het meeste zelfvertrouwen. Hij was gewoon een van de verdedigers.” Van Dijk beleefde uiteindelijk niet bij Willem II, maar in dienst van FC Groningen zijn doorbraak in het betaald voetbal.

Rob van den Brand, voormalig docent van de Oranje-international, deelt de mening van Hendriks dat Van Dijk in zijn jonge jaren geen hoogvlieger was. “Hij was eigenlijk net zoals de andere leerlingen die dankzij Stichting Topsportopleiding Tilburg trainingen en school beter konden combineren. Ze maakten bijvoorbeeld hun huiswerk regelmatig niet. Dat was bij Van Dijk niet omdat hij er met de pet naar gooide. Het was omdat hij zich op zijn voetbalcarrière wilde focussen en al op vroege leeftijd wist wat daarvoor nodig was.”

Van den Brand brengt een opmerkelijk voorval rondom Van Dijk in herinnering. De Liverpool-stopper was tijdens een les namelijk een keer in slaap gevallen. “Na afloop vroeg ik hem waardoor dat kwam. Van Dijk zei dat hij heel moe was door de lange dagen die hij maakte. Ik heb hem toen gevraagd een logboek van zijn week bij te houden. Toen ik dat een week later onder ogen kreeg, snapte ik waarom hij in slaap was gevallen en kwam ik erachter dat het een zeer gedreven jongen was. De dagen die hij draaide op dertienjarige leeftijd waren ongelooflijk.”

Volgens Frank Leenders, oud-coördinator van de topsportopleiding in Tilburg, beschikt de verdediger over een groot empathisch vermogen. “Die empathie bleek wel toen hij als enige Oranjespeler zijn jasje in de catacomben aan een meisje gaf (tegen Frankrijk, red.) dat het koud had. Ik dacht: Dit is typisch Virgil. Hij is een rolmodel geworden, voor teamgenoten en voor jonge sporters. Daarom zou het winnen van de titel Wereldvoetballer van het Jaar terecht zijn.”