'Dankzij mij verdienen spelers nu soms tonnen per week, maar dat gun ik ze'

Jean-Marc Bosman is mogelijk de bekendste onbekende speler in de historie van het voetbal. De Belg stond in 1995 aan de basis van het zogeheten Bosman-arrest, dat het voetbal voorgoed zou veranderen. Vanaf dat moment verschoof de macht bij een aflopend contract namelijk van de club naar de speler. Niet langer hoefde een club een speler zonder contract toestemming te verlenen om een andere werkgever te vinden.

“Standard Luik hield me destijds vast”, vertelt Bosman in een interview met The Guardian. “Mijn contract bij die club liep af. Ik kreeg een nieuw voorstel, maar dat was vier keer zo laag als het vorige contract. Duinkerken wilde me hebben, maar Standard vroeg vier keer zoveel als het bedrag waarvoor ze me gehaald hadden. Met andere woorden: als ik weg wilde was ik vier keer zoveel waard, als ik bleef vier keer zo weinig.”

Bosman kon geen kant op en overdacht zijn opties. Hij besloot de zaak voor de rechter te brengen. “Het zou me mijn carrière gaan kosten, dus ik ondernam actie. Als Europees burger moest ik zelf zeggenschap hebben over waar ik wilde werken”, vertelt hij. Bosman werd in het gelijk gesteld en schiep daarmee een precedent. Vanaf dat moment mochten spelers na het aflopen van hun contract zélf hun toekomst bepalen. Daarnaast werd de zogeheten ‘buitenlanderregel’ afgeschaft: clubs mochten vóór het arrest slechts drie spelers van buiten het eigen land opstellen.

Generaties profspelers na hem zullen daar de vruchten van plukken, maar zelf hield hij bar weinig over aan de overwinning in de rechtbank. “Ik heb iets goed gedaan. Ik heb mensen rechten gegeven. De huidige generatie snapt waarschijnlijk niet eens hoe gelukkig zij moeten zijn met deze verworvenheid. Ze kunnen moeiteloos overstappen van de ene club naar de andere. Ook als ze de vijfde of de zesde buitenlander zijn.”

“Er zijn nu spelers die een prachtig salaris krijgen, en dat gun ik ze. Sommigen verdienen drie ton per week, anderen minder, maar in Engeland heb je veel spelers die niet hoeven te klagen. Ik verdien op dit moment helemaal niks”, sipt de Belg. “Maar ik heb me erbij neergelegd. Ik ben trots op wat ik heb bereikt. Over twintig of dertig jaar zal mijn naam nog steeds genoemd worden.”