‘De Chinese Droom’ - Slapende reus is meer waard dan Milan en Atlético

PEKING - China moet een échte voetbalnatie worden en hoopt in 2030 zelfs met de wereldbeker in de handen te staan. “Alleen door voetbal te laten herleven kan China de sportmacht worden zoals nodig is voor de Chinese droom”, zo valt er in het hervormingsplan te lezen dat president Xi Jinping in 2014 presenteerde. Er worden vorderingen gemaakt, want door de enorme investeringen vertrekken steeds meer grote namen naar de Super League en is het Chinese voetbal behoorlijk in de lift komen te zitten. In de rubriek ‘De Chinese Droom’ doet Voetbalzone van tijd tot tijd bericht over het wel en wee in het Chinese voetballandschap. Aflevering X: over de slapende reus die Beijing Guoan heet.

DOOR GIJS FRERIKS

West Ham United
West Ham United verloor zaterdag met 3-2 van Bournemouth en heeft nu alweer vier speelronden niet weten te winnen in de Premier League. Het seizoen lijkt zodoende als een nachtkaars uit te gaan voor the Hammers, terwijl zij aanvankelijk nog hoopten dat er oude tijden herleefd konden worden in het London Stadium en dat er net als in de vorige eeuw een gooi kon worden gedaan naar de prijzen. Want hoewel West Ham in het seizoen 1998/99 voor het laatst in de top vijf eindigde, wordt de club nog altijd gezien als een traditionele grootmacht in Engeland. Het probleem is alleen dat er de laatste jaren maar matig wordt gepresteerd. In China zit Beijing Guoan in hetzelfde schuitje, zo concludeerde het Amerikaanse Bleacher Report onlangs in een artikel waarin men Chinese clubs vergeleek met Engelse.

De website zette Beijing af tegen West Ham omdat die vereniging een ‘gigant’ is in het Chinese voetbal, net als West Ham uit de hoofdstad komt, net als West Ham in een modern stadion speelt en net als West Ham bekendstaat als een club van de gewone man. Een andere gelijkenis is dat de prijzenkast al een tijdje ongeopend is gebleven, want Beijing werd in 2009 voor het eerst kampioen en pakte sinsdien geen prijs meer. Dat moest anders, zo vond Sinobo Land. Deze vastgoedgroep telde eind januari omgerekend 484 miljoen euro neer voor 64 procent van de aandelen van de nummer vijf van het vorige seizoen. Daarmee taxeerde Sinobo de club dus eigenlijk op zo´n 756 miljoen en met die waardering is Beijing meer waard dan clubs als AC Milan (740 miljoen) en Atlético Madrid (591 miljoen).

Alibaba
Hoe komt het dat een relatief onbekende club uit China zo’n enorme waarde vertegenwoordigt? “Beijing Guoan is in commercieel opzicht een van de beste clubs uit de Super League. Ze hebben een fanbase van 2,4 miljoen supporters, beschikken over een strategische en unieke ligging en kunnen als merk veel invloed uitoefenen. Als Sinobo de club verder ontwikkelt, dan kan men daar veel aan winnen”, verklaarde commentator Yan Qiang. Sinobo was niet de enige partij die interesse toonde om de club over te nemen. Toen de vorige eigenaar CITIC Group in december 2015 bekendmaakte de helft van de aandelen van de vereniging kwijt te willen, brachten diverse partijen een bod uit.

Videobedrijf Le Sports - dat later overigens wel hoofdsponsor werd van Beijing Guoan -, het consortium de City Football Group (CFG) en internetwinkel JD.com toonden allemaal interesse. De partij die echter het meest serieus was, was de Chinese onlinemarktplaats Alibaba van Jack Ma. CITIC Group wilde de deal met Ma ook afronden, maar de Chinese voetbalbond stak daar een stokje voor omdat Alibaba ook al belangen heeft in regerend kampioen Guangzhou Evergrande en volgens Artikel 19 van het licentiereglement is het verboden om ‘twee of meer voetbalorganisaties te controleren’. Ma en de topman van CITIC, Chang Zenming, probeerden de bond nog op andere gedachten brengen door te onderstrepen dat een overname door Alibaba ook het algemeen belang van het Chinese voetbal zou dienen.

Sinobo
De Chinese bond was echter onverbiddelijk. Sinobo profiteerde van de mislukte onderhandelingen en ging uiteindelijk met 64 procent van de aandelen van Beijing aan de haal. Men voegde ‘Sinobo’ toe aan de clubnaam, maar liet de clubkleuren en het logo ongewijzigd. De supporters slaakten een zucht van verlichting, want zij vreesden er juist voor dat Beijing Guoan na de overname totaal onherkenbaar zou worden. Volgens Ma Dexing, een verslaggever van Sports Weekly, is het echter een kwestie van tijd voordat Sinobo de club alsnog volledig naar zijn hand zal zetten. “Het is duidelijk dat de invariant gaat veranderen. Verandering ís namelijk de toekomst van Beijing Guoan. De fans kunnen er maar beter rekening mee houden.” Een andere reden waarom de fans niet zaten te wachten op Sinobo, is omdat Sinobo bekendstaat als een schimmige organsiatie

Sinobo is een vastgoedbedrijf dat betrokken was bij de bouw van onder meer bestuurslaag Chaoyang, een groothandelscentrum in Tangshain, appartementencomplex Diaoyutai Yard en bij nog een aantal andere projecten, maar heel veel meer is er over Sinobo ook niet bekend. De baas van het bedrijf, Zhou Jin Hui, treedt ook zelden op de voorgrond. Het kwam voor menigeen dan ook als een verrassing dat hij tijdens de algemene vergadering van de club, op 26 februari jongstleden, een toespraak van een minuut of vijftien hield. Hij sprak daarin over de rijke geschiedenis van de voetbalclub, over de band met de achterban, over de vorige grootaandeelhouder CITIC Group én over de toekomst. “Twee maanden geleden was ik nog slechts supporter van Beijing”, zo begon de preses zijn betoog op het podium.

“Ik had nooit gedacht dat ik hier twee maanden later zou staan. Ik heb met Sinobo de club op 27 december overgenomen en twee dagen later vierde de club zijn 24-jarige verjaardag. 24 jaar is een lange periode, maar heel erg succesvolle clubs bestaan vaak al langer dan honderd jaar en soms zelfs langer dan 150 jaar. In dat opzicht is Beijing dus nog erg jong. Wij zien Beijing in dat kader ook als een project voor de lange termijn. CITIC heeft Beijing 24 jaar lang gerund, maar ik kan je beloven dat wij zeker 26 jaar blijven zitten. Ik ben ervan overtuigd dat wij met ons bedrijf deze club zeker twee decennia kunnen besturen”, sprak Jin Hui. “Ik kan de supporters verder beloven dat voor ons maar één woord telt: Beijing! Wij zullen alles doen ten behoeve en uit respect en liefde voor deze prachtige stad.”

Vastgoedbedrijven
Jin Hui kreeg de handen na zijn speech op elkaar, maar naast de supporters zijn ook de media er nog niet van overtuigd dat de samenwerking tussen Beijing en Sinobo in een succesverhaal zal uitmonden. Een journalist van SINA Sports noemde de komst van Sinobo zelfs ‘barbaars’: “Dit is niet goed voor Beijing en niet goed voor de competitie. Ze pochen over van alles en nog wat terwijl ze de helft waarschijnlijk niet eens kunnen waarmaken. De invloed van vastgoedpartijen reikt veel te ver.” Om daar een beeld van te geven: er zijn in de hoogste afdeling van China al zeker negen clubs die al dan niet deels van een vastgoedpartij zijn. Het gaat naast Sinobo om de Evergrande Group (Guangzhou Evergrande), de Greenland Group (Shanghai Shenhua), China Fortune Land (Hebei China Fortune), Suning Appliance Group (Jiangsu Suning), R&F Properties (Guangzhou R&F), Albert Real Estate (Guizhou Hengfeng Zhicheng), Jianye Residential Group (Henan Jianye) en Huludao Hongyun (Liaoning).

Deze vastgoedpartijen zijn door Xi Jinping gestimuleerd om te investeren in het voetbal of hebben zelf het initiatief daartoe genomen om een wit voetje te halen bij de president. “Toen ik voor het eerst op de naam Sinobo zocht, kwam ik erachter dat er nauwelijks iets over te vinden was”, schreef een verslaggever na de overname. “Dit bedrijf is gewoon te vaag. Het enige wat je kan vinden, is dat Sinobo in 2005 is opgericht, in de vastgoed zit en zich bezighoudt met culturele vastgoedprojecten.” Tencent Sports voegde daaraan toe: “Velen vragen zich af wie Jin Hui eigenlijk is en of de plannen van Sinobo wel serieus zijn. Maar waarschijnlijk zal dat allemaal een ondoorgrondelijk mystrie blijven.” Het enige wat de publieke opinie misschien kan veranderen, is sportief succes.

Aankopen
Jin Hui weigerde om tijdens zijn toespraak een sportieve doelstelling voor dit seizoen te formuleren, maar uit het aankoopbeleid blijkt wel dat men het nodige verwacht. Sinobo trok immers vijftien miljoen euro uit voor Jonathan Soriano en legde ook miljoenen op tafel voor spelers als Taiyan Jin, Yang Yu en Peng Lu. Men wilde aanvankelijk ook een bekende trainer voor de groep zetten, maar de onderhandelingen met Dunga, Marcelino, Roberto Mancini en de Zuid-Koreaan Kang-Hee Choi leverden niets op, waarna José Manuel González een contract voor één seizoen mocht tekenen met een optie op een tweede seizoen. González was eerder onder Gregorio Manzano al de assistent-trainer van De Keizerlijke Bewakers en werkte ook nog bij Granada, Cádiz, Real Murcia, Córdoba en Albacete.

De relatief onervaren González zal moeten presteren om een contractverlenging te verdienen, maar de eerste twee speelronden van het lopende voetbaljaar beloven niet veel goeds voor het vervolg van het seizoen. Van kampioen Guangzhou werd met 2-1 verloren en de uitwedstrijd tegen Guizhou leverde een teleurstellend 1-1 gelijkspel op. Komende zondag wacht het thuisduel met Shanghai Shenhua. Als Beijing werkelijk zoveel potentie heeft en de slapende reus is die men zegt te zijn, dan mogen er wel snel punten worden gepakt. West Ham United slaagde er zaterdag niet in om het goede voorbeeld te geven, maar wellicht kan de stijgende lijn van Beijing over vijf dagen alsnog worden ingezet.