De droomtransfer van Zakaria Eddahchouri: 'Dit kon ik gewoon niet weigeren'

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone regelmatig met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor aanvaller Zakaria Eddahchouri (24).

Door Wessel Antes

Na Roy Makaay, Ryan Babel en Ola John is Eddahchouri sinds kort de vierde Nederlander die het prachtige blauw-wit van Deportivo La Coruña draagt. Twee jaar geleden was de Papendrechter nog wekelijks te zien in het blauw-wit van de Koninklijke HFC. Eddahchouri is dé hoofdpersoon in het voetbalsprookje van 2025.

Pleintjesvoetballer

Eddahchouri komt uit een echte voetbalfamilie. “Het is voor mij begonnen op het pleintje, lekker voetballen met mijn drie broers en vrienden. Zij zagen al snel dat ik talent had, waarna ik werd ingeschreven bij VV Papendrecht. Daar speelde ik voor het eerst veldvoetbal.”

In huize Eddahchouri stond de televisie 24/7 aan. “Lekker voetbal kijken met z’n allen. Iedereen thuis was voor Feyenoord, dus dat is mij met de paplepel ingegoten. Toen ik daar in de jeugdopleiding ging spelen kreeg ik mijn eerste seizoenkaart. In die tijd kon ik echt genieten van Graziano Pellè, hij was niet normaal.”

“Ik ben onder de rook van Rotterdam opgegroeid, dus spelen voor Feyenoord was echt een droom. Die twee seizoenen op Varkenoord waren geweldig. Daar heb ik mooie herinneringen aan overgehouden”, aldus Eddahchouri.

Eddahchouri benoemt onder meer zijn eerste jeugdtoernooi in het buitenland. Als jeugdspeler van Feyenoord nam hij het in Rusland op tegen grote clubs als Chelsea, FC Porto en Real Madrid. Daarnaast koestert hij mooie herinneringen aan diverse oud-teamgenoten.

“Als aanvallers trainden wij vaak samen met verschillende lichtingen. Daardoor stond ik regelmatig op het veld met jongens als Tahith Chong, Joël Piroe, Crysencio Summerville en Marouan Azarkan. Het afwerken van Piroe was pure kwaliteit. Dat linkerbeen is echt niet normaal”, herinnert Eddahchouri zich.

Waar Eddahchouri hoopte De Kuip te halen, viel zijn droom in 2014 in duigen. “Dat heeft mij als kleine jongen erg veel pijn gedaan. In de winter kreeg ik te horen dat ik er goed op stond, maar eind mei kon ik vertrekken. Dat was best wel hard, maar uiteindelijk moest ik doorgaan. Ook tegenslagen horen bij de voetballerij.”

Treinreizen

Bij amateurclub Spartaan '20 bleef Eddahchouri actief op een relatief hoog niveau. “Dat was een bewuste keuze, aangezien ik per se profvoetballer wilde worden. Helaas kwam er geen andere BVO (Betaald Voetbal Organisatie, red.), waardoor ik mij opnieuw in de kijker moest spelen. Die drie jaar bij Spartaan '20 hebben mij echt goed gedaan, vooral qua plezier buiten het veld.”

“Bij Spartaan '20 kwam iedere wedstrijd een handjevol scouts kijken en ieder seizoen maakte ik tientallen goals. Daardoor mocht ik stage lopen bij clubs als Sparta Rotterdam, FC Twente, NAC Breda en Willem II”, vertelt Eddahchouri.

De aanvaller kreeg keer op keer te horen dat hij net niet goed genoeg was. “Maar dat heeft mij nooit gestopt. Als proefspeler bij Twente speelde ik een hele goede wedstrijd, toen er een scout van Go Ahead Eagles langs de lijn stond. Daardoor mocht ik op proef komen in Deventer, waar ik mijn plek heb afgedwongen.”

Twee jaar lang reisde Eddahchouri met het openbaar vervoer van Papendrecht naar Deventer. “3,5 uur heen en 3,5 uur terug. Ik vraag me soms nog steeds af hoe ik dat toen gedaan heb. Op een gegeven moment werd ik overgeheveld naar het eerste elftal en kreeg ik een eigen studio. Ik kijk met gemengde gevoelens terug op mijn avontuur bij Go Ahead Eagles.”

Imago

Als contractspeler van Kowet debuteerde Eddahchouri in het betaald voetbal. In 2022 werd hij, na dertig officiële wedstrijden, voor de tweede keer in zijn carrière keihard afgeserveerd. “Dit keer was het de manier waarop die pijn deed. Ze wilden van mij af, dus moest ik trainen op een bijveld met de fysiotherapeut. Enkel rondjes lopen, dat soort dingen. Naar mijn mening verdiende ik dat niet.”

“Ik drukte niet op de begroting en was geen lastige jongen. Dan vind ik dat je iemand met respect moet behandelen”, aldus Eddahchouri, die vervolgens tevergeefs stage liep bij TOP Oss. “Erg pijnlijk. Uiteindelijk heb ik mijn goede vriend Mitchel Michaelis gebeld met de vraag of er nog plek was bij HFC.”

Cultuurschok

Door zijn overstap naar HFC was Eddahchouri plotseling amateur. “Ik zat ineens weer in kleedkamers waar letterlijk de schimmel op de muur stond. Veel teamgenoten waren vooral bezig met het biertje na de wedstrijd. In de eerste drie weken moest ik echt doorbijten, maar ik heb altijd geloofd in mijn eigen kunnen.”

Financieel gezien was het voor Eddahchouri gelukkig nog wel te doen. “Ik had een prima contract bij HFC en heb daarnaast meerdere bijbaantjes gehad. Ik heb pizza’s bezorgd en zelfs in de spoelkeuken gewerkt. Wel ben ik destijds weer thuis gaan wonen. Die periode heeft mij alleen maar sterker gemaakt.”

Imago

In 31 officiële wedstrijden namens HFC kwam Eddahchouri tot 16 doelpunten en 2 assists, wat hem een tweede kans in de Keuken Kampioen Divisie opleverde. “Mijn tijd bij Telstar heb ik vooral aan Mike Snoei te danken. Onder zijn leiding ben ik ook in het betaald voetbal veel gaan scoren.”

“Mike zag al snel dat ik kwaliteit heb en slaagde er altijd in om mij op scherp te zetten. Hij is een eerlijke en warme man.” In totaal was Eddahchouri in 51 wedstrijden namens Telstar goed voor 31 doelpunten en 3 assists.

Ondanks zijn aflopende contract leverde hij Telstar ruim 300.000 euro op met zijn transfer naar Depor. In de Keuken Kampioen Divisie staat Eddahchouri nog altijd op de derde plek op de topscorersranglijst, met zeventien doelpunten. “Hoeveel ik er dit seizoen had kunnen maken? Dat vind ik moeilijk om te zeggen. We zullen het nooit weten. Een stuk meer dan zeventien in ieder geval.”

Imago

Droomtransfer

Inmiddels kijkt Eddahchouri de wedstrijden van Feyenoord en Telstar vanuit zijn appartement in A Coruña. Thuiswedstrijden speelt de aanvaller in Estadio Municipal de Riazor. Langzaam begint Eddahchouri te beseffen hoe bijzonder zijn transfer is. “In de afgelopen jaren was er interesse van diverse clubs uit de Eredivisie en het buitenland. België, Kazachstan of Zuid-Korea, noem het maar op. In alle opzichten was Depor de perfecte stap, dit kon ik gewoon niet weigeren.”

Inmiddels staat de teller op zeven officiële wedstrijden namens Deportivo La Coruña. Eddahchouri heeft zijn eerste twee doelpunten reeds gemaakt. “Ik heb een lekkere start achter de rug. Het is afgelopen winter razendsnel gegaan, maar ik voel me hier echt thuis. De club heeft mij goed opgevangen.”

Vanwege de regelgeving in Spanje speelt Eddahchouri dit seizoen met rugnummer 3. “Ergens best vreemd, voor een spits, maar het is niet anders. Ik kon kiezen uit rugnummer 2 en 3, omdat rugnummer 7 van de vertrokken Lucas Pérez (PSV, red.) alweer vergeven was. Toen ben ik maar voor 3 gegaan, want als je de bovenkant dichtnaait heb je een 9!”

Na een flinke terugval wil Depor in de komende jaren weer groeien. “De club is zich ervan bewust dat de weg omhoog gevonden moet worden. Daar zijn we nu mee bezig. Ik merk aan alles dat dit een club met veel potentieel is en om die reden wilde ik hier graag tekenen. De droom om terug te keren in LaLiga leeft hier enorm. Natuurlijk is dat ook een droom voor mij”, aldus Eddahchouri.

Alle ingrediënten zijn aanwezig voor een geslaagd avontuur, zo denkt Eddahchouri. “Qua faciliteiten hoort deze club ook gewoon in LaLiga te spelen, kijk alleen al naar ons stadion. Verder is alles goed geregeld en zijn de supporters erg fanatiek.” De rechtspoot ligt tot medio 2028 vast in A Coruña.

Imago

Het Spaanse leven

Eddahchouri heeft geen last van een taalbarrière. “Mijn teamgenoten spreken voornamelijk Spaans, maar gelukkig spreekt onze assistent-trainer goed Engels. Daarnaast hebben we meerdere buitenlandse gasten die Engels spreken. Qua communicatie kom je met gebaren al best wel ver in het voetbal. Ik probeer hier en daar wat op te pikken en vind het juist een leuke uitdaging om mijn weg te vinden in een internationale kleedkamer.”

Buiten het voetbal om geniet Eddahchouri van het leven in Spanje. “De kwaliteit van het leven is hier echt hoog. Ik vind het mooi om te beleven hoe gelukkig mensen hier zijn. Iedereen is vriendelijk en de terrasjes zijn altijd goed gevuld. Ik kijk nu al uit naar de zomer, want het strand is 100 meter van mijn appartement vandaan.”

Eddahchouri is in zijn eentje afgereisd naar A Coruña, maar krijgt binnenkort bezoek van familie en vrienden. “Het is wachten op de eerste visite, maar dat staat zeker op de planning. Of ik al veel blauw-witte shirtjes naar Nederland heb opgestuurd? Nee, eigenlijk niet. Ik denk dat ik komende zomer een aparte koffer meeneem naar Nederland om al mijn neefjes en nichtjes een shirtje te geven.”

Imago

Ambities

De nuchtere Eddahchouri leeft met de dag en doet niet aan carrièreplanning. “Voor nu ligt de focus op Deportivo La Coruña. Ik ben hier met het doel gekomen om mooie dingen mee te maken met de club en heb verder geen haast.”

“We willen in de komende jaren promoveren naar LaLiga en dat is een prachtig doel, ook voor mij persoonlijk. Dan kan ik nu wel andere droomclubs of competities noemen, maar dat vind ik niet netjes naar Depor toe”, aldus Eddahchouri.

Het is bekend dat de Marokkaanse voetbalbond Nederlanders tegenwoordig al vroeg polst om voor de Atlasleeuwen te spelen, maar zover is het nog niet. “Ik heb nog niets van Marokko gehoord. Ook niet van Nederland trouwens. Misschien moet ik een Zimbabwaans paspoort nemen”, grapt Eddahchouri.

Waar ziet Eddahchouri zichzelf over vijf jaar? “Als jij vijf jaar geleden had voorspeld dat ik nu bij Deportivo La Coruña zou spelen, dan had ik je voor gek verklaard. Ik zou het echt niet weten en weet je wat het mooie daaraan is? Ik hoef het ook niet te weten. Ik hoop dat ik mezelf na twaalf jaar profvoetbal in de spiegel aan kan kijken, met het gevoel dat ik het onderste uit de kan heb gehaald.”

“Ik zal iedere dag mijn stinkende best doen om beter te worden en dat is hoe ik erin sta. Hopelijk mag ik nog meer mooie momenten meemaken, zoals mijn eerste doelpunt namens Depor laatst. Mijn verhaal is al geschreven en ik ga het vanzelf meemaken”, besluit Eddahchouri.