Dubbelslag Balotelli brengt Italië in finale tegen Spanje

De finale van het EK in Oekraïne en Polen wordt geen herhaling van de eindstrijd van vier jaar geleden. Italië zorgde donderdagavond voor een verrassing, door het tot favoriet gebombardeerde Duitsland met 1-2 te verslaan. Beide Italiaanse doelpunten vielen in de eerste helft en werden gemaakt door Mario Balotelli, die slecht verdedigingswerk in de Duitse defensie genadeloos afstrafte. Duitsland probeerde na rust nog wel terug te komen, maar maakte pas in blessuretijd de aansluitingstreffer en dat bleek te laat te zijn. Voor Italië betekent het de derde keer dat het in de finale van een EK staat: in 1968 wonnen de Azzurri de eindstrijd, door in eigen land Joegoslavië te kloppen, maar in 2000 werd er in Nederland verloren van Frankrijk. Zondag is in Kiev titelhouder Spanje de tegenstander.

Voor Duitsland zit het EK er op. De ploeg van Joachim Löw overleefde de groep des doods met drie overwinningen en klopte in de kwartfinale ook Griekenland vrij gemakkelijk, maar tegen Italië bracht die Mannschaft niet voldoende. Duitsland begon nog wel goed aan de wedstrijd en kwam dankzij een slechte start van Gianluigi Buffon ook twee keer dicht bij een vroeg openingsdoelpunt. De Italiaanse doelman is normaal gesproken een zeer betrouwbare sluitpost, maar begon nu weifelend en greep niet goed in bij een hoekschop, waardoor Andrea Pirlo op de doellijn een treffer moest voorkomen. Vijf minuten later kwam Buffon opnieuw met de schrik vrij, toen hij een lage voorzet niet kon klemmen en de bal tegen de knie van Andrea Barzagli tikte. Die ontsnapte aan een eigen doelpunt, doordat het speeltuig maar net naast de paal en achter het doel rolde.

Italië had het moeilijk in het eerste kwartier, maar kwam langzaam maar zeker onder de Duitse druk vandaan. Riccardo Montolivo (overigens half Duits) was de eerste die Manuel Neuer aan het werk zette en zijn voorbeeld werd gevolgd door Antonio Cassano, die kort hierna de assist op de openingstreffer leverde. De aanvaller draaide aan de linkerkant handig weg bij Mats Hummels en trok de bal voor op Balotelli, die niet werd lastiggevallen door Holger Badstuber en binnenkopte. Het betekende een flinke domper voor Duitsland, dat de wedstrijd in de openingsfase toch in handen leek te hebben. Mesut Özil probeerde de gelijkmaker te forceren met een schot vanuit de tweede lijn, maar zag dat Buffon zich had hersteld van zijn matige begin. Federico Balzaretti werkte even later een gevaarlijke voorzet van Jerome Boateng op Lukas Podolski weg.

De Italianen wachtten rustig op hun kansen, die ook kwamen. Claudio Marchisio werd al alleen voor Neuer gezet door Cassano, maar de middenvelder wilde naar zijn rechtervoet draaien, waardoor de kans verkeken ging. Aan de overkant pakte Buffon een schot van Sami Khedira, voordat Balotelli er alsnog 0-2 van maakte. De aanvaller werd weer slecht gedekt en ging na een lange bal van Montolivo alleen op Neuer af, waarna hij de keeper passeerde met een kiezelhard schot in de kruising. Duitsland wist zich voor rust niet meer terug te knokken, maar hield zich vast aan een statistiek uit 1976, toen West-Duitsland voor aanvang van de tweede helft met 2-0 achterstond tegen Joegoslavië, maar uiteindelijk toch met 2-4 won. Aanvallers Miroslav Klose en Marco Reus kwamen in de ploeg voor de tegenvallende Mario Gómez en Podolski in de poging deze stunt te herhalen.

Duitsland deed er alles aan om terug te keren in de wedstrijd. Een schot van Reus werd gepakt door Buffon en Philipp Lahm kwam ook al snel in kansrijke positie, maar de back schoot over. Khedira treuzelde te lang na goed voorbereidend werk van Özil en Leonardo Bonucci gleed Klose van de bal, voordat Balotelli zich weer eens liet zien namens Italië. De spits ging na een knappe actie voor zijn hattrick, maar zag het schot voorlangs gaan, waardoor de spanning in de wedstrijd bleef. Die nam nog wat toe toen Reus een gevaarlijke vrije trap in huis had, maar Buffon de inzet op de lat tikte. Italië kreeg de wedstrijd hierna onder controle en Marchisio verzuimde tot tweemaal toe om de beslissende treffer binnen te schieten, waarna ook invaller Antonio Di Natale de genadeklap niet uitdeelde. Doordat Özil in blessuretijd nog een penalty benutte na hands van Balzaretti volgde er nog een bloedstollende slotfase, maar de gelijkmaker zat er niet in voor Duitsland. Italië gaat naar de finale tegen Spanje.