Duitse triomf op EK '96 verklaard: 'Wekenlang geen seks ging gewoon niet'

De laatste keer dat Duitsland een groot toernooi won, was in 1996. Die Mannschaft pakte toen onder leiding van Berti Vogts de eindzege tijdens het EK in Engeland. Sindsdien stond men in de finale van het WK 2002 en EK 2008 (beiden verloren) en werd men derde gedurende het WK 2006 en WK 2010. Mocht bondscoach Joachim Löw deze zomer geschiedenis willen schrijven, dan zou hij er goed aan doen zijn internationals de vrije hand te laten.

Oud-international Mario Basler onthult namelijk hoe het komt dat Duitsland in 1996 de beste van het deelnemersveld werd. “'s Avonds gingen er glazen bier, wodka-lemon en gin-tonic over tafel, rookten we allemaal een paar Marlboro's en spraken we met elkaar over de mooie dingen in het leven”, onthult de oud-middenvelder in een interview met de Duitse versie van Playboy. De nachten mochten soms doorgebracht worden bij de echtgenotes en vriendinnen, die in een nabijgelegen hotel verbleven.

Volgens Basler was het niet meer dan logisch dat Vogts toestemming gaf om zijn spelers af en toe naar hun partners te laten gaan. “Wekenlang geen seks, dat ging gewoon niet. We waren een hechte groep en zworen bij Vogts, een trainer die precies de goede combinatie bracht van inspanning en ontspanning. Na wedstrijden gaf hij ons anderhalve dag vrij. We waren soms nog een beetje aan het bijkomen, maar niet zo erg als de Engelse internationals.”

“Die dronken echt verwoestend, alsof er nooit meer een nieuwe dag zou komen”, herinnert Basler zich nog goed. “Het was bizar om te zien wat die wegtikten. Als je ons tegen hen afzette, waren wij maar koorknaapjes.” Basler denkt dat een sfeer zoals zestien jaar geleden niet meer mogelijk is bij de Duitse nationale ploeg. “De jongens van Jogi hebben geen andere keuze dan netjes te zijn. In de jeugd wordt hen al gehoorzaamheid en professionaliteit bijgebracht. En het medialandschap is ook enorm veranderd. Vroeger waren er twintig journalisten bij het EK, nu zijn het er tweehonderd en nog eens tweeduizend burgerjournalisten. Alles belandt direct op internet.”