Elia: ‘Een van de verplegers bleek een Feyenoord-fan, dat was ons geluk’

Het leven van Eljero Elia en zijn gezin werd in de eerste maanden van het seizoen op zijn kop gezet door twee verschillende virusinfecties. Zelf werd de aanvaller van FC Utrecht besmet met het coronavirus, waardoor zijn conditionele opbouw voor het nieuwe seizoen werd verstoord; zijn dochtertje van zes jaar werd vervolgens getroffen door de ziekte van Kawasaki en werd opgenomen in het ziekenhuis. In een interview met Voetbal International vertelt Elia wat de ziekte van zijn dochter met hem deed.

Eind september voelde de dochter van Elia zich niet lekker, memoreert de buitenspeler. "Ik zie haar nóg languit op de bank liggen", blikt hij terug. Hij dacht aanvankelijk aan een griepje, maar het ging al snel bergafwaarts. "Een dag later werd ze alleen maar zieker en op dag drie was er nauwelijks nog beweging in te krijgen." De dochter van Elia kwam in Leiden terecht op de intensive care. Ze was getroffen door de ziekte van Kawasaki. Dat is een zeldzame ziekte die kan voorkomen bij jonge kinderen. Verschijnselen kunnen onder meer een aanhoudende hoge koorts, rode uitslag en zwellingen van de handpalmen, voetzolen en lymfeklieren betreffen. Ook de bloedvaten van het hart (de kransslagaders) kunnen ontstoken raken.

Uiteindelijk lag de dochter van Elia twee weken in het ziekenhuis. "Het is een ziekte die bij jonge kinderen voorkomt en dodelijk kan zijn als je er niet op tijd bij bent. Mijn meisje had dood kunnen gaan", beseft de dertigvoudig international. "Dat meisje heeft echt moeten knokken. Dat doet wel wat met een vader. Overdag bleef haar moeder bij d’r om haar te verzorgen, ik kwam direct na de training bij FC Utrecht. Ik sliep naast haar op de kamer. Dat is het enige wat je op zo’n moment wil, dicht bij je dochter zijn. De volgende ochtend reed ik vanuit het ziekenhuis weer door naar het trainingsveld. En dat twee weken lang."

"Nee, goede nachten waren het niet", vervolgt Elia. Op de kamer van zijn dochter lag ook een baby die kort daarvoor geopereerd was, weet hij nog. "Die bleef maar huilen. Uiteindelijk heeft mijn vrouw gevraagd of we alsjeblieft een andere kamer konden krijgen. Dat was in principe onbespreekbaar, maar een van de verplegers bleek een Feyenoord-fan. Dat was ons geluk. Inmiddels is mijn dochtertje weer thuis en knapt ze goed op. Wel heeft ze nog zware medicijnen die de bacteriën moeten bestrijden." De situatie had zijn weerslag op het spel van Elia, geeft hij toe. "Natuurlijk. Ik ben toch ook maar een mens?"