Eric Gudde mag zijn hoofd niet wegdraaien van de rellen in Rome

Feyenoord neemt iets te ruim afstand van de rellen in Rome. Directeur Eric Gudde weigert excuses uit te spreken namens de club. Om twee redenen, zegt hij: hij vermijdt daarmee elke associatie met het hersenloze tuig, zoals hij dat betitelt, en hij bevestigt op die manier dat de verantwoordelijkheid absoluut niet in Rotterdam ligt.

Zijn argumentatie valt te begrijpen. De redenering klopt ten dele ook wel, maar is toch echt te gemakkelijk. Ondanks het gelijk van Gudde straalt het barbarisme op de dag van de wedstrijd tegen AS Roma wel degelijk af op Feyenoord. De media reppen niet voor niets over supporters van de Rotterdamse club.

In Italië herleefde de opstand der hooligans. Het was geen horde van toeristen, die uit onvrede over de te hoge prijzen voor de cappuccino de Fontana della Barcaccia vernielde. Op de vele foto’s en filmpjes staan ook idioten in het shirt van Feyenoord. Goed herkenbaar te midden van de onwezenlijke agressie.

De groep van zo’n tweehonderd losgeslagen barbaren besmeurde weer eens de naam van Feyenoord. Triest, oneerlijk ook, maar helemaal waar. De club had, verkondigde ze direct, alle denkbare maatregelen genomen voor de invasie van liefst vijfduizend aanhangers. De politie zal nabij de Spaanse trappen ongetwijfeld te hard en mogelijk provocerend te keer zijn gegaan. Supporters met een stadionverbod glipten bijna achteloos naar binnen. Kaarten voor het duel waren ook moeiteloos op internet te verkrijgen, en zelfs nog ter plaatse bij het stadion.

Gedurende het treffen voor de Europa League gedroeg het afgeladen uitvak in het Olympisch Stadion van Rome zich voorbeeldig. Daarom kan en wil de UEFA ook geen straf opleggen aan Feyenoord, zoals na de ongeregeldheden in 2006 in Nancy. In De Kuip geldt het legioen als wellicht de meest loyale twaalfde man in de Eredivisie voor de eigen ploeg. Maar al deze feiten doen niet ter zake, hoe jammer ook.

Gudde kan zijn hoofd niet wegdraaien voor het geweld in Rome met een zichtbare link naar Feyenoord. In een brief aan het bestuur van AS Roma kan hij nu wel accentueren dat het allemaal om gasten met een stadionverbod gaat, maar dat is deels onzin en andermaal te simpel. Italië werd weer eens geconfronteerd met een oud probleem, dat kennelijk nog steeds in Rotterdam en omgeving smeult. Het kan morgen bij de return in De Kuip opnieuw escaleren, als de aanhang van AS Roma wraak zoekt. Het monster is niet gekooid, het breekt als het de vrijheid ruikt tierend los.

Neem een voorbeeld aan Chelsea, dat heel krachtig stelling nam tegen het incident in Parijs, en ook meteen actie ondernam. Een paar Engelse ‘voetballiefhebbers’ hielden de Fransman Souleymane S. ruw tegen bij het instappen van de metro. Gelijktijdig ventileerden zij hun ongezonde haat tegen de gekleurde medemens. ‘We are racist, we are racist, and that is the way we like it.’ Walgelijk en diep treurig.

Ogenblikkelijk zegde Chelsea alle medewerking toe de daders op te sporen, zwaar te straffen, voor eeuwig te weren van Stamford Bridge en riep ook getuigen op om mee te helpen aan de berechting van deze hooligans. De directie van de Londense club erkende het gevaar en voelde zich betrokken en maximaal medeverantwoordelijk om het kwaad aan te pakken en hopelijk eens uit te roeien.

De problematiek voor Feyenoord, en in feite voor het Nederlandse voetbal, is aanzienlijk groter en daardoor gecompliceerder. Maar in de kern gaat het om dezelfde ellende. In de stadions lijkt het vandalisme bezworen en onder controle. Maar daar buiten loert de dreiging van een blijkbaar nooit te verhinderen eruptie zoals in Rome.

Samen met de KNVB, de autoriteiten en weldenkende politici (graag geen schreeuwers) moet Feyenoord aan de slag om straks niet voor jaren te worden verbannen van Europees voetbal. Er bestaan zeker oplossingen, zij het waarschijnlijk niet helemaal afdoende. Trachten het gezwel aan te pakken en weg te snijden. En niet roepen dat het geen schuld heeft aan de rellen. De waarheid blijkt immers een stuk genuanceerder. Wie en wat schopte dan herrie bij de eeuwenoude fontein? Een bont gezelschap voor een pikante stedentrip? Volgens alle verslagen helaas maar toch echt, authentiek of niet, volgelingen van de Rotterdammers, die dezelfde avond in het nabije stadion moesten aantreden voor het vervolg in de Europa League.

LEX MULLER

Sportjournalist sinds mensenheugenis. Schrijft al sinds 1966 over voetbal. Bezocht WK's vanaf 1974. Werkte tot 1994 voor kranten, waaronder twintig jaar bij het Algemeen Dagblad. Switchte daarna naar de televisie, maar legt zich sinds 1 januari 2011 volledig toe op sport op internet.