Feyenoord herpakt zich en duwt kwakkelend AZ verder diep dal in
Feyenoord heeft zich zaterdagavond hersteld van de pijnlijke nederlaag tegen Ajax een paar dagen eerder. In De Kuip ontvingen de Rotterdammers het kwakkelende AZ en wisten ze met 3-2 te zegevieren. Zo neemt Feyenoord in ieder geval voor één dag de derde plek weer over, terwijl AZ al zeven wedstrijden wacht op een zege.
Brian Priske voerde liefst vier wijzigingen door na het echec tegen Ajax (0-2 verlies) van woensdag. Timon Wellenreuther ging in De Klassieker tweemaal in de fout en is zijn basisplaats kwijt aan Justin Bijlow. Verder werd Gernot Trauner in het hart van de defensie vervangen door Thomas Beelen, speelde Ramiz Zerrouki in plaats de geblesseerde Antoni Milambo, mocht Luka Ivanusec starten omdat Ibrahim Osman rust kreeg en kon ook Ayase Ueda niet in actie komen, waardoor Julián Carranza voor de tweede keer in zijn Feyenoord-carrière een basisplek had.
Ook AZ-trainer Maarten Martens achtte het nodig zijn elftal overhoop te halen. Seiya Maikuma, Mees de Wit (beiden gepasseerd) en Kristijan Belic (blessure) maakten plaats, Maxim Dekker, David Møller Wolfe en Mayckel Lahdo kregen een basisplek. Peer Koopmeiners verhuisde daarmee overigens van het hart van defensie naar het middenveld, terwijl Denso Kasius de linksbuitenpositie inruilde voor die van rechtsachter.
De beginfase werd gekenmerkt door twee ploegen die hoog druk wilden zetten. Dat had veel balverlies op het middenveld als gevolg, waardoor de meeste aanvallen vroegtijdig strandden. Het eerste mogelijkheidje was voor de thuisploeg, maar Givairo Read wist vanaf vlak voor de AZ-achterlijn niemand in een rood-wit shirt te vinden. Naarmate het hoge tempo van uit de openingsfase wat afnam, kwam het initiatief steeds meer in handen van Feyenoord te liggen. Quinten Timber testte AZ-goalie Rome Jayden Owusu-Oduro, maar serieuze kansen vielen er niet te noteren. Kort daarop dacht het aanwezige Feyenoord-legioen dat zijn ploeg recht had op een pingel toen Alexandre Penetra de bal tegen de hand kreeg, maar zowel Dennis Higler als de VAR oordeelde anders.
In de laatste tien minuten van het eerste bedrijf zetten de manschappen van Priske aan. Het resulteerde in de beste kans van de wedstrijd tot dan toe: Ivanusec plaatste de bal in de verre onderhoek, maar de gestrekte Owusu-Oduro was snel bij de grond en gaf niet eens een rebound weg. Toch zou er nog voor rust een doelpunt vallen en tegen de verhouding in waren het de Alkmaarders die de leiding namen.
Een lange bal op Møller Wolfe van Maxim Dekker werd door Beelen volledig verkeerd op waarde geschat, waarna de linksback van AZ op Bijlow afkon. De onder de lat teruggekeerde doelman kwam snel uit, maar Møller Wolfe behield het overzicht en vond Troy Parrott, die afrondde in een leeg doel: 0-1.
Meteen na de theepauze speelde AZ twee monsterkansen op de 0-2 bij elkaar. Eerst kopte Mijnans van zo dichtbij als het maar kon over, terwijl de van de Feyenoord-verdedigers ontsnapte Ernest Poku stuitte op Bijlow. Ook Feyenoord stichtte in de open beginfase van de tweede helft gevaar, maar Ivanusec schoot vanuit kansrijke positie torenhoog over.
Vanaf de zestigste minuut zette Feyenoord de wedstrijd in een tijdsbestek van minder dan twee minuten volledig op zijn kop, en dat terwijl de Rotterdammers juist in een slordige fase beland waren. Een inzet van Igor Paixão werd door Møller Wolfe van richting veranderd en eindigde achter Owusu-Oduro (1-1), alvorens Ivanusec op aangeven van Carranza van dichtbij de eerste Rotterdamse voorsprong van de avond op het scorebord zette (2-1).
Snel daarna had Mijnans de vierde treffer van de avond op de schoen. Van heel dichtbij klopte de aanvallende middenvelder van AZ Bijlow, maar vond hij de paal, waarna het Feyenoord was dat de voorsprong vergrootte. Op acrobatische wijze promoveerde invaller Osman een kopbal van collega-invaller Bart Nieuwkoop tot assist: 3-1.
Daarmee leek de wedstrijd in het slot gegooid, maar niets bleek minder waar. Na mistasten van Hugo Bueno ging Poku samen met Mexx Meerdink op het Feyenoord-doel af. De buitenspeler bediende zijn spits, voor wie het afronden een koud kunstje bleek: 3-2. In de zeven blessureminuten was het billenknijpen geblazen voor de Rotterdammers, maar een nieuwe gelijkmaker viel niet meer. Osman liet zelfs nog een reuzenmogelijkheid op de 4-2 liggen.