Gebrand op revanche
In 2009 plukt Fulham FC een Frans jeugdinternational weg bij het Franse Olympique Nice. Het talent, dat uitkwam voor het Franse team voor spelers jonger dan achttien jaar, is een groot talent en wordt zelfs even opgeroepen voor het Franse jeugdteam voor spelers onder negentien jaar. Toch is niet de Premier League, maar Waalwijk drie jaar later voor Richard Barroilhet de volgende bestemming.
Iedereen met een RKC-hart had 28 juli 2012 met een rood cirkeltje in de agenda staan. RKC Waalwijk zou op de open dag tegen het Spaanse Getafe oefenen. Een goede mogelijkheid om de nieuwe spelers te beoordelen. Barroilhet zou tegen Getafe echter niet meedoen, vanwege een verzwegen blessure die hij in de voorbereiding opliep. De Fransman had de blessure verzwegen zodat hij kans bleef houden op een contract. Het was duidelijk: deze jongen wil kost wat kost slagen in Waalwijk.
Zo wou hij ook slagen in London, aangezien London een speciale stad is voor Barroilhet. De Fransman is namelijk geboren in de Engelse hoofdstad. Hij verruilde toen hij klein was zijn geboortegrond om naar Frankrijk te gaan, waar hij voor het Franse Olympique Nice zou gaan spelen. In Frankrijk stond de speler destijds hoog aangeschreven en dus komt er buitenlandse interesse in de spits. Hij kiest voor een terugkeer naar zijn geboortestad London, waar hij dus voor Fulham gaat spelen.
"Ik heb genoten van mijn tijd in Frankrijk bij Nice, want het is een grote club die goed op de jeugd let. Maar ik ben echt blij om bij Fulham te spelen, omdat ik weet dat ik hier een betere speler zal worden. Ik ben een lange speler, maar ik moet nog wel iets sterker worden. Dat moet ook in Engeland, want de Engelse competitie is een lastigere competitie dan de Franse competitie.”
De Franse jeugdcoaches zien wat Fulham ook ziet: een speler met potentie. Zo speelt Barroilhet twee jeugdinterlands voor het team voor beloftes jonger dan negentien jaar, waarin hij niet zal scoren. Toch komt Barroilhet min of meer stil te staan in zijn ontwikkeling, waardoor een verhuur noodzakelijk is. Zo wordt hij begin 2012 aan het Finse VPS Vaasa verhuurd. Maar in Finland zal hij niet veel indruk maken en zal slechts zeven duels spelen, zonder één basisplaats. Barroilhet mag steeds pas op zijn vroegst rond de zeventigste minuut invallen. Hij zal niet scoren in Finland en ziet bij terugkomst in Engeland zijn contract niet verlengd worden. De man die een jaar terug nog jeugdinterlands voetbalde voor Frankrijk is na een debacle in Finland clubloos. Zijn trainer van vorig seizoen bij Fulham, Martin Jol, biedt uitkomst.
Martin Jol had, voordat hij verschillende Europese subtopclubs coachte, zes jaar RKC onder zijn hoede gehad. Hij maakte gedurende zes jaar van RKC een team dat jaarlijks meestreed in de subtop in de Eredivisie. Hij heeft altijd banden onderhouden met de club en daarom kreeg juist RKC afgelopen zomer een tip binnen van Jol. En zo ging Barroilhet op stage in Waalwijk. De jongen die opgroeide in steden als Nice en London, kwam in het kleine Waalwijk terecht. Barroilhet vond het niet erg, omdat hij RKC als de perfecte volgende stap in zijn carrière ziet. Tegen het Brabants Dagblad zei hij:
"Ik vind het geweldig hier. De teamspirit is goed, iedereen helpt me. Nederland is een goed land voor spitsen. Als je scoort, kom je op de radar bij veel clubs."
Barroilhet speelt naar behoren in de voorbereiden en RKC legt de Franse spits vast voor een jaar met een optie voor nog een jaar. De toekomst van Barroilhet ziet er weer wat rooskleuriger uit. De hoofdscout van RKC, Janus van Gelder, laat op de site van de Waalwijkers weten enthousiast te zijn over de nieuweling:
“Tijdens die stage heeft Richard aangetoond een meerwaarde te kunnen zijn voor onze selectie. Richard is technisch vaardig en altijd in beweging. Hij is nu typisch zo’n spits waar je als verdediger juist níet tegen wilt spelen. Bovendien is hij jong, enthousiast en leergierig. In Waalwijk krijgt hij de kans zich verder te ontwikkelen.”
In mijn ogen doet RKC goede zaken met het binnenhalen van dit soort jongens. RKC heeft de laatste jaren een scoutingtactiek ontwikkeld door jongens te contracteren die te licht of nog niet klaar waren voor grotere clubs. Dat is in het geval van Barroilhet ook het geval. Bij spelers komt dan meestal een soort van rancune los, wat min of meer de basis legde voor het succes van vorig seizoen van RKC. Destijds gingen onder andere Evander Sno, Krisztián Németh, Ricky Ten Voorde en Geoffrey Castillion van een grotere club naar Waalwijk om zich in Waalwijk te laten zien. Het wordt duidelijk dat RKC daarmee doorwil, gezien het binnenhalen van Barroilhet en Teddy Chevalier, de Fransman die deze zomer van SV Zulte Waregem overkwam. Deze jongens zullen bereid zijn in zichzelf te investeren na een mindere periode en kosten daardoor niet al te veel salaris. Dat ze zich niet te groot voelen voor een stage, zegt veel. RKC is niet de rijkste club en mag daardoor niet te veel geld verspelen. Dit soort jongens zijn dan ideaal. Want bij aankomst in Engeland zei Barroilhet een aantal jaren geleden: “Het is mijn droom in de Premier League te spelen.” Die droom is nog steeds mogelijk doordat deze jongen bereid is voor niet veel geld naar een club als RKC te gaan.
En zo komt een voormalig Frans jeugdinternational in Waalwijk terecht. De jongen, die ooit Nice verliet om in de Premier League te schitteren, zal die Premier League voorlopig niet halen. Maar wie weet wat de Eredivisie ook met deze spits doet. Na in Engeland en Finland niet compleet te zijn geslaagd zal hij gebrand zijn om in de Eredivisie zijn belofte waar te maken. En wanneer dat lukt, is de droom om in de Premier League te schitteren, weer dichtbij. Een ding is zeker: Richard Barroilhet is pas negentien jaar oud en is nog steeds een belofte. Het is tijd om de belofte in te lossen.