‘Gómez riep steeds dat ik de ‘best defender from Rotterdam’ was’

ISTANBUL - “Mario Gómez was gek met mij. Nadat ik voor de tweede keer had meegetraind bij Besiktas, vroeg hij mijn naam. We wisselden in het Duits wat woorden met elkaar uit. Hij vroeg veel en wilde bijvoorbeeld weten waar ik was opgegroeid. Ik kom uit Rotterdam en om de een of andere reden kon hij mijn naam niet uitspreken. Mario zei: ‘ik heb besloten dat ik jou ‘Rotterdam’ ga noemen’. Elke keer als hij voortaan een bal vroeg, riep hij: ‘Rot-ter-dam, Rot-ter-dam’. Heel mooi.”

Door Gijs Freriks

Profcontract bij Besiktas
De naam Aytaç Asim Metin zal niet bij iedereen een belletje doen rinkelen, maar nog niet zo lang geleden deelde hij de kleedkamer met spelers als Gómez, Ricardo Quaresma, Gökhan Töre, Cenk Tosun, Atiba Hutchinson en Oguzhan Özyakup. De centrumverdediger speelde van augustus 2015 tot september 2016 voor Besiktas en zat dicht tegen het eerste elftal aan. “Na mijn derde training met het eerste werd ik bij de trainer geroepen, Senol Günes. Hij pakte mij bij de hand en vertelde dat hij dun in de centrale verdedigers zat. ‘Maak je klaar voor het weekend’, zei hij. We speelden tegen Medipol Basaksehir. Hij zei: ‘het slechtste wat je kan overkomen is dat je op de bank zit, maar het kan goed zijn dat je moet starten’. Ik was gespannen en heel blij. Na de training werd ik door de club gebeld om een contract te komen tekenen. Ik had immers een profcontract nodig om te kunnen spelen.”

“Dat is wel jammer. In Nederland mag je volgens mij vijf wedstrijden zonder contract spelen. Maar ik ging van huis naar de club om te tekenen. Ik belde onderweg mijn ouders: ‘ik ben opgeroepen en ga een contract tekenen’. Ik was dolblij. Toen ik bijna op de club was, kreeg ik een telefoontje dat ik mijn hele leven niet meer vergeet.” Günes belde Metin op om hem te vertellen dat hij tóch geen profcontract kon tekenen. Hij had op amateurbasis voor Gençlerbirligi gespeeld, maar in Turkije mag je vervolgens pas een profcontract tekenen bij een andere club als er één jaar is verstreken. “Een regel van de bond. Ik zat pas vier maanden bij Besiktas en kon dus niet tekenen. De volgende dag kwam ik op de training en kreeg ik veel steun.”

“Oguzhan Özyakup zei: ‘we hebben gehoord dat het met de papieren niet gelukt is. Het maakt niet uit: je bent bij ons en wij vinden je gewoon goed’. Ik maakte de training af en vervolgens deed ik met Jong Besiktas mee tegen Basaksehir. Wat gebeurt er? Ik scheur mijn enkelband af. De volgende dag kwam ik met krukken op de club. Günes zag mij en schrok: ‘wat is er gebeurd?’ Hij liep met mij mee naar de dokter en zei tegen de dokter dat hij goed naar mij moest kijken omdat hij wilde dat ik snel beter zou worden. Maar uit de foto’s bleek dat de enkelband gescheurd was. Twee maanden lang kon ik niet voetballen. Ondertussen werd Besiktas kampioen, raakte ik uit beeld en had ik ook geen contact meer met Günes.”

FC Twente en ADO Den Haag
“Jammer, want Günes hield van mij en vond mij goed. Mijn zaakwaarnemer besloot een keer naar iemand van de clubleiding te bellen. ‘Ja, we gaan dure spelers kopen, dus het lijkt me verstandiger dat Asim ergens gaat spelen waar hij minuten kan maken’, zei die directeur.” Metin ging aan de slag bij FC Twente, maar ook daar speelde hij geen minuut in het eerste elftal. “Nee, ik heb niet veel geluk gehad. Bij FC Twente waren ze te laat met het sturen van wat mails. De overschrijvingsdatum was verstreken.” Na een half jaar voor VV Noordwijk te hebben gevoetbald, meldde Metin zich vorig jaar zomer bij de beloften van ADO Den Haag. Trainer Virgilio Teixeira raakte al gauw onder de indruk van de stopper.

“Hij zei: ‘we kunnen je beter in het eerste gebruiken’. Ik zat er dus dicht tegenaan, maar opnieuw waren er problemen met de papieren. Ik trainde mee met Jong ADO en speelde daar ook mijn oefenwedstrijden, maar in de competitie zat ik op de tribune. Ik zat mezelf daar op te vreten van frustratie. Alfons Groenendijk was er iedere wedstrijd negentig minuten bij en zat een paar rijen boven mij. Ik wist: als ik hier goed speel, dan neemt hij me misschien mee. Zo’n trainer is hij. Als hij het in je ziet zitten, dan geeft hij je de kans in het eerste. Dat is het mooie aan ADO. Maar ik zat dus een half jaar op de tribune. Op een gegeven moment kreeg Wilfried Kanon rood en kreeg Shaquille Pinas de kans. Hij speelde vijf, zes wedstrijden. Als mijn papieren waren rondgekomen, had ik daar misschien ook kunnen staan.”

Pas na de winterstop kon Metin formele duels spelen voor ADO Den Haag, maar hij haalde het eerste elftal niet. “Het was lastig. Als Shaquille bijvoorbeeld niet in het eerste speelde, deed hij mee met Jong. Dat gold voor meer spelers. Daardoor kwamen spelers zoals ik alleen aan spelen toe in oefenduels. Dat levert niet heel veel op.” Asim Metin, 22 jaar, koos eieren voor zijn geld en keerde terug naar Turkije. Hij tekende een contract voor drie seizoenen bij Bagçilar SK, een club uit het district Üsküdar in Istanbul. Metin legt in gesprek met Voetbalzone uit dat het ‘puur toeval’ is dat hij bij deze vierdeklasser terecht is gekomen.

Sivasspor
“Deze club werkt samen met Sivasspor in de Süper Lig. Een jaar of zeven geleden speelde mijn broer, Akif Metin, bij Sivasspor. Hij is toen vanuit Bagçilar naar Sivas gegaan en ik hoop eenzelfde stap te maken als hij. Dat is de voornaamste reden dat ik hier zit. Mijn broer heeft mij geholpen, hij kende natuurlijk al wat mensen hier. Die mensen hadden bovendien al vaker naar mij geïnformeerd. Bagçilar ziet in mij een speler met veel toekomst van wie ze verwachten dat ik de club veel geld ga opleveren. Ik heb nu een paar jaar bij beloftenelftallen gespeeld. Ook al is het op een wat lager niveau, ga ik nu liever op profniveau spelen om sneller stappen te maken. Mijn broer heeft mij gepusht om dit te doen en ik ben het met hem eens dat dit de juiste stap is. Zo ben ik hier dus beland.”

Wat houdt de samenwerking met Sivasspor precies in?
“De baas van onze club is goed bevriend met de baas van Sivasspor. Onze baas weet veel van voetbal en loopt al jaren in dit wereldje rond. Als hij een speler ziet die het niveau aankan, dan stuurt-ie hem naar Sivasspor. Als hij zou zeggen: ‘neem Asim Metin, dat is een goede speler’, dan zal Sivasspor geen twee keer nadenken. Ze vertrouwen elkaar blindelings. Mijn broer is ooit van Bagçilar naar Sivasspor gegaan, maar heeft het daar door blessures niet gemaakt. Maar Ziya Erdal is er bijvoorbeeld al jaren de linksback; ook hij komt van Bagçilar. Ieder jaar gaan er wel één of twee spelers mee op trainingskamp met Sivasspor of krijgen meteen een contract. Die samenwerking is het grote voordeel van de club waar ik nu zit.”

Wat is Bagçilar voor een club?
“Het is zeker geen verkeerde club. We voetballen hier wel anders, want het is meer op conditie en kracht gebaseerd. Het is vooral lange ballen pompen, bikkelen en er zit weinig voetbal in. Dat ben ik niet echt gewend, want ook bij ADO speelden we niet met lange ballen. Ik moet me nu zien aan te passen. Bij Bagçilar spelen ook vier oud-teamgenoten van Besiktas. Ik heb met hen bij Jong Besiktas gespeeld. Toen Bagçilar interesse toonde, heb ik meteen contact met hen opgenomen. Ze hebben geholpen om hier te komen en vertellen ook dat er veel scouts en clubs komen kijken als we in Istanbul spelen. We hebben een jong en ambitieus team en ons enige doel is kampioen worden. We zijn ook door in de beker en spelen daarin tegen Istanbulspor. Ook dat zal een wedstrijd worden waar veel mensen op afkomen.”

Feyenoord
Metin kwam op zijn vijfde in de jeugdopleiding van Sparta terecht en speelde vervolgens zes jaar bij Feyenoord. Daar voetbalde hij samen met onder anderen Tonny Vilhena, Rick Karsdorp, Terence Kongolo, Anass Achahbar en Karim Rekik. “Feyenoord heeft mij een mooie basis gegeven. Het zou mooi zijn geweest als ik daar had kunnen blijven, maar in mijn zesde jaar kreeg ik een blessure aan mijn knieband en kon ik twee maanden niet spelen. Na mijn terugkeer speelde ik nog maar één wedstrijd en als je niet speelt, dan ben je niet meer nodig. En dus ben ik toen afgevallen. Ik heb daarna een paar jaar bij de amateurs gespeeld, bij Spartaan’20 en RKSV Leonidas. Ik maakte op mijn zeventiende mijn debuut in de Topklasse en van daaruit maakte ik de overstap naar Gençlerbirligi. Daar heb ik een mooi seizoen gehad. Ik heb veel gespeeld en in een wedstrijd tegen Besiktas deed ik het heel goed.”

‘The best defender from Rotterdam’
“Na die wedstrijd werd ik gebeld door iemand van Besiktas. ‘We vonden je goed en we blijven je volgen’, werd er gezegd. Ik geloofde het eigenlijk niet. Het ging het ene oor in en het andere weer uit. Toen ik opnieuw tegen Besiktas speelde, kwamen ze na afloop naar me toe: ‘wat ben je volgend jaar van plan?’. Ik zei dat ik dat niet wist en uiteindelijk belandde ik dus daar, bij Besiktas.” Ondanks dat Metin bij De Zwarte Adelaars niet doorbrak, kijkt hij met een positief gevoel terug op zijn tijd bij de grootmacht uit Istanbul. “Het was een droom die uitkwam. Ik begon bij de beloften, maar vanwege rode kaarten en blessures mocht ik van de trainer meetrainen met het eerste. Ik was gespannen, maar op het veld was die spanning weg. Ik stond opeens op het veld met jongens als Gómez en Quaresma. Spelers op wie ik vroeger verliefd was, spelers met wie ik bij wijze van spreken ben opgegroeid.”

“Senol Günes was tevreden over mij en dat gaf mij vertrouwen. De spelers waren ook tevreden over mij. Ik weet nog dat ik een keer op het veld met Cenk Tosun stond te praten. Toen de trainer kwam langslopen, zei Cenk: ‘trainer, wanneer gaat Asim een contract tekenen? Ik wil dat hij gaat spelen’. Dat was mooi.” Ook met Gómez had Asim een goede band: “Hij was gek met mij. Voor een centrale verdediger ben ik behoorlijk technisch. Ik ben opgegroeid op de straten van Rotterdam… Bij een rondo maakte ik een akka door de lucht. De bal belandde voor de voeten van Gómez. Hij pakte de bal in zijn handen en zei: ‘jij bent geen verdediger, maar een nummer tien!’. Bij al mijn acties op de training riep Gómez dat ik de ‘best defender from Rotterdam’ was. Het was allemaal heel leuk om mee te maken.”

Asim Metin heeft nu een stap teruggedaan in de hoop later promotie te maken. Sivasspor zou ‘een logische’ volgende stap zijn, zegt Asim: “Maar misschien zijn andere clubs in Turkije of clubs uit de Jupiler League (Keuken Kampioen Divisie, GF.) ook wel een optie. Of ik ooit weer in Nederland wil voetballen? Toen ik bij Besiktas speelde, miste ik mijn vrienden en familie wel. Dus ja. Ik ben blij dat ik nu in Turkije aan spelen kan toekomen, maar voor Nederland sta ik altijd open. De Eredivisie zou een mooie stap zijn. Van daaruit kun je misschien ook weer door naar landen als Engeland of Spanje. Maar voor mij is dat nu nog een brug te ver. Ik moet veel trainen om daar terecht te komen.”