Het veelbelovende talent van Ajax dat veel te vroeg moest stoppen met voetbal
De Eredivisie heeft sinds zijn oprichting in 1956 genoeg markante spelers gekend. Iedere speler heeft zijn eigen verhaal. In de loop der jaren zijn er in de Nederlandse competitie veel spelers geweest van wie veel werd verwacht, maar die het niet wisten waar te maken. Voetbalzone duikt in de geschiedenis van gemiste kansen. Deze keer het verhaal van Viktor Fischer, het talent van Ajax dat noodgedwongen moest stoppen vanwege blessureleed.
Door Lars Verhage
Het is 19 april 2011 als Ajax bekendmaakt een Deens talent te hebben gecontracteerd. Nicolai Boilesen en Christian Eriksen staan al onder contract bij de Amsterdammers, en de toen zestienjarige Viktor Fischer wordt de derde Deen in loondienst van Ajax. Hij komt over van de jeugdopleiding van FC Midtjylland, waar hij grote indruk heeft gemaakt. Dit doet hij ook in Nederland. In de jeugdopleiding gooit de linksbuiten hoge ogen, waardoor veel topclubs achter hem aanzitten. Nadat hij aansluit bij de hoofdmacht van trainer Frank de Boer laat Fischer zien waar hij toe in staat is. Een grote carrière wordt voorspeld, maar die loopt compleet anders.
Jeugd
Het is begin zomer in Denemarken als Fischer in juni 1994 ter wereld komt in de havenstad Aarhus. Na in de jeugd te hebben gespeeld bij Aarhus GF, maakt hij in 2009 de overstap naar FC Midtjylland, één van de beste jeugdopleidingen van Denemarken. Ook in de jeugdelftallen voor Denemarken loopt het op rolletjes. Hier maakt de aanvaller veel indruk, zodanig veel dat Ajax het wel in hem ziet zitten. In 2011 is een overstap naar Nederland dan ook aan de orde.
In eerste instantie sluit Fischer aan in de jeugdopleiding van de Amsterdammers. Tijdens zijn periode in de jeugd speelt de linksbuiten de sterren van de hemel tijdens de NextGen Series, een Europees jeugdtoernooi. In zes wedstrijden komt de Deen tot zeven doelpunten. Het zorgt voor internationale aandacht, maar Fischer is niet gek te krijgen. De buitenspeler gaat stoïcijns door met goed voetballen. De A-selectie van Ajax is binnen handbereik.
Debuut en succesvolle jaren
In de voorbereiding van het seizoen 2012/13 sluit Fischer aan bij het eerste. Hij krijgt de kans van trainer Frank de Boer om zich te laten zien en om zich te meten met de grote jongens. Dit verloopt zeer goed voor de Deen. Hij scoort vier keer in vijf wedstrijden, waarop de Boer besluit Fischer bij de selectie te houden. Zijn officieuze debuut volgt niet veel later. In een oefenwedstrijd tegen Celtic kan de linksbuiten zijn kans pakken, en hij doet dat overtuigend. In de Arena wordt hij zelfs uitgeroepen tot Man of the Match.
Het zorgt voor veel vertrouwen bij iedereen in en rondom de club. Zijn officiële debuut maakt Fischer een kleine maand later, in de Johan Cruijff Schaal. Hier zakt de aanvaller om onverklaarbare reden volledig door het ijs. Ajax verliest met 2-4 van PSV en het jeugdproduct wordt het eerstvolgende duel niet in de wedstrijdselectie opgenomen. Hij moet opnieuw indruk zien te maken in het shirt van de beloften.
Twee maanden later is Fischer zijn naam weer terug te vinden op het wedstrijdformulier. Zijn debuut in de Eredivisie maakt hij in een gelijkspel tegen Heracles Almelo, op 20 oktober 2012. Het is zijn eerste pot van in totaal 79 wedstrijden namens Ajax in de Eredivisie. Voornamelijk in zijn beginperiode is de vlugge buitenspeler succesvol. Op 1 december 2012 verzorgt en scoort hij een goal in de topper tegen PSV. Hij wordt wederom uitgeroepen tot Man van de Wedstrijd. Een maand later doet de Deen daar nog een schepje bovenop. Hij maakt twee doelpunten in de 3-0 gewonnen Klassieker tegen Feyenoord.
Hij is nog altijd slechts achttien jaar jong, maar een onmisbare schakel geworden voor de Amsterdammers. Glorieuze jaren worden verwacht, maar het volgende seizoen slaat het noodlot toe; iets waar Fischer in de toekomst nog meer last van gaat hebben. De linksbuiten loopt een scheur in zijn hamstring op. Het zorgt ervoor dat Fischer ruim een jaar niet op het wedstrijdformulier valt te zien.
Bij de Onder 21 maakt hij zijn eerste minuten, iets wat hem goed af gaat. Hij maakt veel indruk, en keert al snel terug naar de A-selectie. Toch weet de Deen niet zijn niveau aan te tikken van voor zijn blessure. Hij heeft moeite met het maken van zijn acties en het verschil maken lukt hem ook niet. Het zorgt voor de nodige frustraties. Hij maakt steeds minder minuten in het eerste, waardoor hij steeds vaker voor Jong Ajax op het veld staat. Dit doet hij, volgens trainer Frank de Boer, als een boer met kiespijn. De Boer is niet onder de indruk van de houding van zijn Deense pupil en verwijst hem naar de tribune. Zijn carrière bij Ajax, wat zo glansrijk begon, gaat als een nachtkaars uit.
Mislukt buitenlands avontuur en blessureleed
Fischer tekent in mei 2016 een contract bij het net gepromoveerde Middlesbrough. Hier wordt hij ploeggenoot van Nederlander Marten de Roon. Zijn mindere vorm vanuit Nederland neemt hij mee naar Engeland. In de Premier League kan de linksbuiten geen potten breken, en vertrekt na een jaar naar Duitsland. In dienst van FSV Mainz wordt Fischer weer opgeroepen voor het Deense elftal. Toch zorgt het niet voor een positieve impuls, want ook in de Bundesliga wil het niet vlotten voor de Deen.
Blessures houden hem veelvuldig aan de kant, en de kansen die hij krijgt weet hij niet te verzilveren. Hij keert terug naar zijn thuisland, aangezien hij in januari 2018 een contract tekent bij FC Kopenhagen. Hier hoopt Fischer zijn vorm van weleer terug te vinden. Helaas voor hem zit dat er niet meer in. Blessures blijven maar aanhouden, hijzelf wordt er moedeloos van.
Ook in België lukt het niet voor de linksbuiten. Bij Royal Antwerp is hij meer geblesseerd dan fit, en ook een operatie aan zijn enkel helpt niet. Begin 2023 wordt Fischer verhuurd aan de Zweedse club AIK Solna. Na een hele horde aan clubs te hebben versleten, hoopt hij hier weer de oude Fischer te worden. Ook dit wordt geen succes, waarna de linksbuiten eind juni 2023 aankondigt per direct te stoppen met voetbal na slepend blessureleed. De grote vraag bij Fischer zou altijd blijven; wat had hij kunnen bereiken zonder al zijn blessures?