‘Het voetbal evolueert: Cristiano Ronaldo is het perfecte voorbeeld’

BURTON UPON TRENT - Quicker, come on! Full guys! Keep on running! De stem van Jerrel Hasselbaink galmt over het trainingsveld en weerkaatst tegen de bomen van de besneeuwde heuvels aan de overkant. Trainer Jimmy Floyd overziet met zijn handen in zijn zakken hoe de semiprofs van Burton Albion zich in het zweet werken. Nog één sprint en dan zit de training erop. All the way, here we go!, schreeuwt Hasselbaink. Zijn spelers zetten nog één keer alles op alles en grote ademwolken vermengen zich in de snijdende winterwind van Burton upon Trent. Hasselbaink is tevreden: Well done lads, well done.

Wie niet beter zou weten, zou denken dat League Two-club Burton Albion zich voorbereidt op een wedstrijd in de Champions League. Hasselbaink eist veel van zijn spelers en de faciliteiten zijn van Premier League-niveau, op zijn minst. Burton traint namelijk op de biljartlakens van St. George’s Park. Daar, vijftig kilometer ten noorden van Birmingham, ligt het gloednieuwe en hypermoderne trainingscentrum van de Engelse voetbalbond. En Burton mag er als plaatselijke club ook gebruik van maken. Dit 'centre of excellence’ moet er uiteindelijk voor zorgen dat Engeland meer topvoetballers gaat opleiden.

Het mag er dan ook aan niets ontbreken. Twaalf velden, indoorhallen, een Hilton-hotel, gymzalen, revalidatiebaden, balzalen, de nieuwste analyseapparatuur en meer. Voetbalzone krijgt twee dagen lang een exclusieve kijk achter de schermen van dit kloppende voetbalhart van Engeland. De verslaggevers testen de nieuwste voetbalschoenen, krijgen professionele kleding aangemeten en volgen trainingssessies waar de talenten van de Nike Academy doorgaans ook aan worden onderworpen. Voetbalzone dompelt zich 48 uur lang onder in het leven van een profvoetballer. Stilzitten is er niet bij.

We kleden ons om in de Howard Webb-kleedkamer en maken kennis met Tony Strudwick. Die naam doet een bescheiden belletje rinkelen. Strudwick is zeven jaar lang de fitnesstrainer van het eerste elftal van Manchester United, tot afgelopen september. United wordt op dat moment geteisterd door een blessuregolf en Louis van Gaal zet Strudwick op een zijspoor. We zijn benieuwd of de beste man onze hamstrings tijdens de krachttraining wèl spaart. Niet dus.

Strudwick’s vriendelijke stem zwelt om de vijf seconden aan tot een schreeuw: Hold your heads high, lads! Keep on running! Great job, lads! Terwijl we ons aan een klimrek optrekken, gaan onze gedachten terug naar de zware training van Burton. Voormalig Oranje-international Hasselbaink strooit net als Strudwick met aanwijzingen en instructies en laat zijn spelers geen moment met rust. De bal moet over de grond, hij wil driehoekjes zien en spits Lucas Akins moet vooral harder rennen.

Terug in de gym. We vragen Shawn Hoy van Nike waar dit allemaal goed voor is? Hij glimlacht: “Het voetbal evolueert. Goed kunnen voetballen is niet genoeg meer, je moet ook over atletisch vermogen beschikken.” Cristiano Ronaldo staat daar volgens de coach model voor. “Kijk naar zijn kopgoal tegen Manchester United. Zó veel sprongkracht, zo’n goede timing. Grote klasse. And this is what it’s all about.”

Onze eerste dag als ‘profvoetballer’ zit er nu echt bijna op. We schuiven in de avond aan voor een pastamaal en krijgen van performance director Jon Goodman meer inzicht in wat de Nike Academy precies inhoudt. Want naast het bescheiden Burton Albion en de ploegen van de Engelse bond traint en speelt ook de Nike Academy op St. George’s Park.

De Nike-voetbalschool is opgericht om talenten die zonder club zitten die ene, soms laatste mogelijkheid aan te bieden om op te vallen. Er worden stages afgewerkt en oefenwedstrijden gespeeld. Daardoor blijven de voetballers in conditie en kunnen ze proberen om op deze alternatieve manier een nieuwe club te vinden. “Je zou de Nike Academy dus kunnen zien als een volwaardige profclub’, vertelt de ex-spits van onder meer Wimbledon.

Onder anderen Tom Rogic (Celtic), David Accam (Chicago Fire), Petar Golubovic (AS Roma) en de Nederlanders Alvin Fortes (Vitesse) en Ismail H’Maidat (Brescia) verdienden via het talentenprogramma van Nike al een profcontract. “Dat is waar we dit allemaal voor doen”, aldus Goodman.

De krachttraining van Strudwick eist met terugwerkende kracht zijn tol, want de onderrug protesteert hevig. We trekken ons er niets van aan, want op de tweede en laatste dag van Voetbalzone’s trip naar Staffordshire mogen de voetbalschoenen namelijk worden ondergebonden. Nu voelen we ons pas echt profvoetballers.

De kleuren van onze kicksen verblinden het oog, evenals het neonkleurige en lichte trainingsjack waar we in worden gestoken. De noppen klakken op de tegelvloer van de spelerstunnel. We betreden de reusachtige indoorhal, alwaar we worden opgewacht door de trainers van de Nike Academy.

Graeme Le Saux, oud-linksback van Chelsea en de Engelse ploeg, voormalig Wolverhampton-keeper Matt Murray én Edu Rubio - de assistent-trainer van de Nike Academy- laten zien hoe er in de kleine ruimte gecombineerd dient te worden. De bal schuift in het partijspel van voet tot voet en de coaches lijken niet eens ontevreden.

Dan blaast Rubio op zijn fluit. Stop! We play international, no British! Lange ballen zijn niet toegestaan. We doen nog wat afwerkoefeningen en krijgen de allerlaatste tips voor de afsluitende avondwedstrijd op het ‘Wembley-gras’ van St. George’s Park. Daar nemen alle uitgenodigde media het op het grote veld tegen elkaar op, in een wedstrijd die wordt geleid door niemand minder dan Howard Webb.

De oud-politieman en voormalig scheidsrechter geniet van alle aandacht en is wel in voor een lolletje. Hij slingert voor de wedstrijd, op verzoek, enkele spelers op de bon. Hij trekt er een serieus gezicht bij en wijst met een strenge vinger naar de zijlijn. Alles voor de foto. Of wij hem ook een rode kaart mogen geven? Dat dan weer niet. We hervatten onze warming-up en treffen James Milner en de Duitse internationals Mario Götze en Jérôme Boateng. Speciaal ingevlogen om de voetballende media bemoedigende woorden toe te spreken, een paar minuten voor de slotwedstrijd.

“Als je een dribbelaar bent, dribbel. Als je een passer bent, pass. Als je een tackelaar bent, tackel. En vooral: heb plezier”, zegt Milner. De wereldkampioenen die hem flankeren lopen vooral te blauwbekken van de kou. Götze verstopt zich al klappertandend in zijn jas, Boateng neemt zijn toevlucht tot het theehuis aan de rand van het veld.

Na een wedstrijd van anderhalf uur, die van zeer bedenkelijk niveau is en waarin Webb zijn kaarten op zak houdt, worden we getrakteerd op wisselbaden: twee minuten koud, twee minuten warm. En dat tweemaal. De benen verkrampen. We krijgen iets te horen over bloedcirculatie en het herstel van de spieren, en dat we ons niet zo moeten aanstellen. “Ronaldo neemt bijna iedere dag een ijsbad, een kwartier lang!” klinkt het. Het zal wel.

Heeft iemand nog een paar hamstrings over?

We verlaten het epicentrum van Engeland voetballand. Op naar de luchthaven van Birmingham. De touringcar rijdt over de lange oprijlaan, langs de groene glooiende heuvels van St. George’s Park én voorbij de training van Burton Albion. Hasselbaink is weer vroeg uit de veren. Zijn spelers bereiden zich voor op het belangrijke duel met AFC Wimbledon van komende dinsdag. The Brewers gaan aan kop in de League Two. Nog zeventien wedstrijden te gaan.