‘Het was een moordaanslag. Het deed denken aan dat moment 19 jaar geleden'
Mees Hilgers komt uiterst genadig weg met een schorsing van slechts twee wedstrijden (plus één voorwaardelijk) naar aanleiding van zijn rode kaart tegen PSV (0-3 verlies). Hugo Borst spreekt in zijn column voor het Algemeen Dagblad zelfs van 'een moordaanslag' van de verdediger van FC Twente. Borst begrijpt er niets van hoe scheidsrechter Allard Lindhout de ernst van de overtreding aanvankelijk kon missen.
Hilgers speelde in de 25ste minuut van de wedstrijd de bal te ver voor zich uit en wilde dat op onbesuisde wijze corrigeren. Op volle snelheid vloog de centrumverdediger met gestrekt been in op PSV-aanvaller Hirving Lozano, die vol geraakt werd op het scheenbeen. De Mexicaan had alle geluk van de wereld dat hij de wedstrijd na behandeling kon vervolgen.
"Heel soms is een fout, een blunder helemaal niet leuk", zegt Borst. "Scheidsrechter Allard Lindhout die zaterdagavond geel gaf aan FC Twente-verdediger Mees Hilgers na een moordaanslag op de benen van Hirving Lozano."
Dankzij een ingreep van de VAR volgde er alsnog rood voor Hilgers. "Gelukkig maar", zegt Borst. "Hoe kun je de ernst van zo’n overtreding missen?"
"Op ESPN is nu een documentaire te zien over de voetballer die negentien jaar geleden invalide werd getrapt in het stadion van Sparta", schrijft Borst. De columnist doelt op de krankzinnige tackle van Rachid Bouaouzan in december 2004 op het onderbeen van Niels Kokmeijer. Het slachtoffer brak zijn been zodanig dat hij zijn voetbalcarrière per direct moest beëindigen.
Bouaouzan kreeg toen overigens tien wedstrijden schorsing, maar zijn club Sparta Rotterdam besloot hem de rest van het seizoen niet meer in te zetten. Bouaouzan werd ook strafrechtelijk vervolgd. In 2006 werd de oud-aanvaller in hoger beroep door het gerechtshof veroordeeld tot zes maanden voorwaardelijke celstraf zonder taakstraf. Die taakstraf had de rechter aanvankelijk wél opgelegd.
"Lozano ontsnapte dit weekend aan een vroeg einde van zijn loopbaan, omdat hij niet ‘vast stond’ maar in beweging was", besluit Borst.