‘Ik denk dat ik niet was vreemdgegaan als ik geen voetballer geweest was’

Dat talent voor voetbal erfelijk is bewijst de familie Schaken. Rubens opa maakte in een ver verleden furore op de Surinaamse velden en momenteel spelen zijn kinderen Jerayno en Kirayno in de jeugd bij Ajax en Feyenoord. Morgen verschijnt de biografie van Ruben Schaken, 'Einde aan de bullshit': een openhartig verhaal over zijn voetbalcarrière en zijn persoonlijke worstelingen. Dit is een voorpublicatie, exclusief op Voetbalzone.

Door Peter van Drunen

DEBUUT BIJ ORANJE

Na een succesvol tweede seizoen bij Feyenoord onder aanvoering van Ronald Koeman kwam de grote droom van de dan dertigjarige Ruben uit: hij mocht in aanloop naar het WK in Brazilië debuteren voor Oranje. Daar kwam hij voor het eerst in aanraking met het fenomeen Louis van Gaal.

"Van Gaal wachtte ons beneden op en schudde iedereen de hand. Hij deed zijn praatje en dat was een legendarisch praatje, moet ik zeggen. Nadat hij de nieuwelingen één voor één af ging, vervolgde de trainer zijn algemene speech: ‘Jongens, ik ben niet Ronald Koeman, ik ben ook niet Frank de Boer... Ik ben Louis. Van. Gaal. Frank de Boer en Ronald Koeman waren mijn jongens. Ik heb ze alles geleerd. Hier gaan we het doen op mijn manier'."

"What the fuck, dacht ik. Wat is dit voor een gekke man? In een twintig minuten durende stortvloed van woorden legde de trainer ons uit wat zijn filosofie inhoudt en waarom hij de beste is. Persoonlijk houd ik er wel van als iemand zo duidelijk is en niets aan het toeval overlaat(...)"

"Het werd pas echt gênant toen Van Gaal tijdens de bespreking alle spelers één voor één af ging om hun kwaliteiten en beperkingen te bespreken. Dat vond ik heel ongemakkelijk, zo in het openbaar. ‘Huntelaar, jij speelt. Maar als ik zie dat je weer inzakt dan haal ik je er meteen af. Als ik spelers wil die inzakken, stel ik Van Persie op. Als hij inzakt, gebeurt er wat. Hij is technisch, kan wegdraaien en openen. Jij bent een target-man die ballen moet vasthouden en in de box moet blijven’, zei hij tegen Klaas-Jan."

"Kuijt speelde onder bondscoach Van Marwijk altijd, maar was op dat moment onder Van Gaal geen vaste waarde. Meer een twaalfde of dertiende man. De trainer koos voor snelle buitenspelers. Waar de hele groep bij was zei hij: ‘Dirk, ik weet dat jij wil spelen. Maar als we dat gaan doen, speel jij niet meer aan de buitenkant. Aan de buitenkant wil ik sneltreinen en dat zijn Schaken, Narsingh en Lens. Jij Dirk... jij bent een locomotief'. Geen enkel weerwoord van Kuijt, Van Persie en Huntelaar. Iedereen accepteerde de woorden van de trainer. Hij was de baas."

"Nog nooit had ik zoveel wedstrijdbesprekingen voor één duel gehad. Vijf maar liefst. ’s Ochtends na het wakker worden hield Van Gaal een bespreking over de speelwijze van de tegenstander. ’s Middags een bespreking over onze speelwijze en ’s avonds volgde een tactische training. De volgende ochtend hadden we een liniebespreking. Eerst een half uur voor de aanvallers, daarna waren de middenvelders aan de beurt en als laatste de verdedigers en de keepers. Daarna in de middag spelhervattingen met de hele groep. Tot slot voor de wedstrijd nog een ‘opfriscursus’ via de app. Die Van Gaal was een vakman pur sang die niets aan het toeval overliet. Ik wist zelfs waar Rafael van der Vaart moest staan bij een corner."

"Bij Van Gaal was er geen sprake van bullshit. Hij was een oprechte en strikte man. Hij maakte geen onderscheid tussen spelers die, zoals ik, drie jaar daarvoor nog in de Jupiler League speelden en spelers die miljoenen verdienden bij Europese topclubs. Er waren op dat moment voor hem geen sterren. Hij trok één lijn en daar moest iedereen zich aan houden. Wesley Sneijder werd natuurlijk ook vaak aangepakt. Zijn aanvoerdersband werd hem zelfs afgenomen. Dat was een duidelijk signaal dat met deze trainer niet te spotten viel en dat hij zijn eigen koers voer."

VREEMDGAAN

Het boek ‘Einde aan de bullshit’ geeft de lezer niet alleen een blik achter de schermen van de voetballerij, maar Ruben gunt de lezer ook een kijkje in de ziel van zijn voetballeven. Ruben beschrijft namelijk ook de keerzijde van de voetballerij. De rechtsbuiten vond het lastig om alle verleidingen van vrouwen te weerstaan. Hij ontpopte zich tot fervent vreemdganger en dat heeft ervoor gezorgd dat hij van zijn vrouw scheidde.

"Bij kleinere clubs komt er een ander soort vrouwen op je af. Ik noem het ‘zesjes’, soms ‘zeventjes’. Feyenoord is een topclub en daar horen ook topvrouwen bij(...) "

"In mijn Feyenoord-periode werd ik een steeds grotere boef, maar wel eentje met veel discipline. Ik kon niet alleen met een vrouw uit eten gaan, omdat ik te vaak herkend werd. Mensen zouden denken: hey, die Schaken heeft toch een donkere vrouw? Als ik met een meisje ging dineren, had ik daarom meestal twee vrienden bij me. Tegen de vrouw in kwestie zei ik: ‘Neem ook een paar vriendinnen mee.’ Zo regisseerde ik mijn eigen romantische film met figuranten. Het klinkt misschien gek, maar dan kon ik altijd tegen mijn vrouw zeggen: ‘Nee, we waren met een groepje uit eten(...)'"

"Mijn leven als voetballer heeft in dat opzicht een negatieve invloed gehad op mijn huwelijk. Ik houd natuurlijk van vrouwen, maar ik denk dat ik niet was vreemdgegaan als ik geen voetballer geweest was. Je weet zelf ook dat je door een zekere status veel meer voor elkaar krijgt. Ik ben gewoon verziekt door dit wereldje. Ik was me er wel van bewust toen ik ervoor koos om profvoetballer te worden. Ik wist van tevoren wat dit leventje met zich mee zou brengen."

"Toen ik bij Feyenoord ging spelen, veranderde mijn karakter niet, maar kwam ik wel iets te vaak in de verleiding met vrouwen."

In Rubens biografie komen ook andere hoofdrolspelers uit zijn voetbalcarrière aan het woord. John Guidetti, Lex Immers en Tom Beugelsdijk memoreren uitgebreid over hun avonturen bij Feyenoord en ADO Den Haag en noemen Schaken steevast een ‘grote broer’ of ‘schaapsherder’ die de kudde bij elkaar hield.

Je kunt het boek ‘Ruben Schaken - Einde aan de bullshit’ nu al bestellen via BOL.COM

Peter van Drunen (Ridderkerk, 22 april 1981) werkt als sportjournalist voor Perform Group. In die functie interviewt hij bekende sporters voor grote nieuwsplatforms. Ook hoor je Peter in een wekelijkse sportrubriek op QMusic.