‘Ik trainde met Peter Crouch zonder dat ik wist dat ik toen al kanker had’

Profvoetballer worden is een droom van velen, maar is slechts voor een klein percentage weggelegd. Wat als je droom dan echt werkelijk lijkt te worden, maar je krijgt te maken met een ernstige ziekte? Dat gebeurde Jordy Onkenhout: hij liep succesvol stage bij Leicester City en Stoke City, waarna hij tot drie keer toe moest vechten tegen lymfeklierkanker. Voetbalzone sprak hem over zijn voetbalavontuur, dat eindigde met chemo’s en bestralingen.

Door: David Kramer

Jordy was als klein jongetje maar bezig met één ding: voetballen. Overal waar hij kwam, was de bal. Hij voetbalde altijd bij zijn lokale club SV Hoofddorp. Hier doorliep Onkenhout alle selectieteams en speelde hij voor verschillende district teams van de KNVB. Op zijn zeventiende nam de centrale verdediger een zaakwaarnemer in de arm, om te kijken of hij het mogelijk hogerop kon zoeken.

Deze zaakwaarnemer regelde in 2012 een stage bij een jeugdelftal van Leicester City. “Alles werd daar voor je geregeld. Zelfs onderbroeken werden klaargelegd”, aldus Onkenhout. Het trainen bij Leicester ging zo goed dat Onkenhout al snel de interesse van Stoke City wekte, dat toen nog in de Premier League speelde: “Maar al die tijd wist ik al dat ik een bult in mijn nek had.”

Peter Crouch
“Op de eerste training bij Stoke schoot ik van 25 meter afstand een bal in de kruising. Ik was de enige daar die een beetje kon opbouwen. Ze speelden alleen maar lange ballen.” Ook stond Jordy op een training plotseling tegenover Peter Crouch. “Stoke had Europese verplichtingen en Crouch was geschorst, dus moest hij opeens met ons meetrainen. Ik stond ook nog tegenover hem, je kon met hem meespringen, maar in de lucht was hij niet te kloppen.”

Toch kwam Jordy in een mindere periode. Het voetballen ging moeizaam en hij keerde terug naar Nederland. “Die bult in mijn nek droeg ik al enige tijd met mij, maar niemand wist ervan, behalve mijn beste vriend. Wij dachten eigenlijk dat het gewoon een vetbult was.” Ook bij verschillende medische testen kwam de ziekte niet aan het licht. “In Engeland is het nooit opgevallen en ook bij een sporttest in Amsterdam haalde ik alle testen. Ik probeerde het dan wel te verbergen door een coltrui te dragen.”

Kanker
In Nederland liep Onkenhout nog stage bij NAC, waarna hij op een dag heel beroerd wakker werd. “Daarna ging ik naar bij de dokter bloedprikken, waarna ze meteen zagen dat het foute boel was.” Al snel kreeg Jordy de diagnose lymfeklierkanker. “Fase drie, het zat van mijn nek tot aan mijn liezen. De arts zei dat wanneer ik een maand later gekomen was, ik het misschien niet meer na kon vertellen.”

De tijd hierna was erg zwaar voor Jordy. “24 chemo’s en een operatie, daarna werd ik beter. Ik wilde nog altijd hoog voetballen, trainde keihard, in de hoop nog prof te kunnen worden.” Jordy maakte zijn rentree bij SV Hoofddorp, maar de kanker kwam terug. “Ik zag spelers waar ik mee samenspeelde debuteren in het profvoetbal, waaronder Tyronne Ebuehi (Empoli) en Paul Gladon (FC Noah). Daar speelde ik altijd mee samen, maar nu was ik weer alleen aan het vechten.”

Davy Klaassen
Toch was er altijd één speler waar Jordy bijzonder contact mee had: Davy Klaassen. “Ik kwam hem ooit tegen op vakantie toen we jong waren, waarna wij altijd goed contact hebben gehouden.” Klaassen regelde onder andere een mooie video van de hele selectie van Ajax. “Uiteindelijk genas ik opnieuw, maar kwam de kanker toch weer terug.”

Dit keer zat er ook een tumor onder de ribben. “Het was een riskante operatie, waarbij ze mogelijk mijn ribben moesten weghalen en ik nooit meer kon sporten. Toen ik wakker werd na de operatie was dan ook mijn eerste vraag: ‘Heb ik mijn ribben nog?’ Gelukkig was dat wel zo.” Uiteindelijk heeft Jordy in totaal 60 chemo’s, 24 bestralingen en een stamceltransplantatie gehad, waarna hij officieel schoon is verklaard.

Ondertussen zijn we zeven jaar verder na de laatste behandeling van Jordy. “Davy Klaassen zegt iedere keer tegen mij: ‘Wat jij hebt bereikt is veel knapper dan wat ik doe.’” Onlangs heeft Jordy een eigen boek geschreven: ‘Mannen of muizen’, een veelgebruikte term binnen de familie Onkenhout. Ook heeft Jordy zijn eigen stichting, JoJo, waarmee hij ervoor zorgt dat zieke kinderen de behandelingen zo comfortabel mogelijk doorlopen. Een deel van de opbrengst van zijn boek gaat dan ook naar zijn stichting.

Verder werkt Jordy nu op een kinderopvang en is hij videoanalist voor een speler van Jong AZ. “Ik vind het leuk om te zien dat jonge kinderen met een bal bezig zijn. Ze zeggen vaak dan ook dat ze net zo goed willen worden als meester Jordy.” Ook zou hij graag nog iets willen zeggen tegen jonge voetballers die tegen het profvoetbal aanhikken. “Maak je school af. Je weet nooit welke onverwachtse gebeurtenissen er plaats zullen vinden in je carrière.”