In beeld: de 25 grootste miskopen uit de geschiedenis van Barcelona

Hoewel Barcelona bekend staat om zijn vermaarde jeugdopleiding, voegen aankopen als Neymar en Luis Suárez ook veel toe aan het spel van de Spaanse grootmacht. Niet elke transfer kan echter een schot in de roos zijn en in onze special zie je 25 van de grootste miskopen uit de roemruchte historie van de Catalanen!

Douglas werd in 2014 naar Barcelona gehaald als mogelijke opvolger van Dani Alves, maar heeft nooit laten zien het gewenste niveau aan te kunnen. Wordt momenteel verhuurd aan Sporting Gijón.

Patrick Andersson gold bij Bayern München als een betrouwbare verdediger en zou die rol naar verwachting ook bij Barcelona gaan vervullen. De Zweed aardde echter niet goed in Spanje en speelde in drie seizoenen tijd slechts 27 wedstrijden.

Het talent was ontegenzeggelijk aanwezig bij Juan Román Riquelme, maar bij Barcelona kwam het er niet uit voor de Argentijn. Louis van Gaal nam alweer snel afscheid van de spelmaker, die in 2002 voor elf miljoen euro werd overgenomen van Boca Juniors.

Geovanni was met een prijskaartje van 21 miljoen euro bepaald niet goedkoop in 2002. De spits scoorde echter slechts 2 keer in 39 wedstrijden en werd een jaar later voor 15 miljoen doorverkocht aan Benfica.

Martín Cáceres ontwikkelde zich later goed bij Sevilla en Juventus, maar zijn periode in Barcelona liep uit op een teleurstelling. De Uruguayaan verloor de concurrentiestrijd van Gerard Piqué en vertrok door de achterdeur.

Alexander Hleb was een belangrijke pion bij Arsenal en leek naadloos in het spel van Barça te gaan passen. De Wit-Rus kwam er in het Camp Nou echter niet aan te pas en werd maar liefst drie keer uitgeleend.

Dmytro Chygrynskiy maakte indruk bij Shakhtar Donetsk en werd in 2009 gezien als de man die de komende tien jaar in het hart van de verdediging zou gaan spelen. In 2010 werd hij echter voor vijftien miljoen euro terugverkocht aan Shakhtar, tien miljoen minder dan wat Barça in eerste instantie voor hem had neergelegd.

Philippe Christanval werd in 2001 gezien als de nieuwe Lilian Thuram en Barcelona betaalde AS Monaco zeventien miljoen euro. Hij viel in het Camp Nou echter door de mand en vertrok twee jaar later weer.

Gerard López speelde in het seizoen 1999/00 geweldig voor Valencia en Barcelona legde ruim 21 miljoen euro neer voor de middenvelder. In zijn vijf jaar in het Camp Nou was hij echter nooit en onbetwiste basiskracht en hij vertrok transfervrij naar AS Monaco.

Alex Song was bij Arsenal een dragende speler, maar kwam door de aanwezigheid van Sergio Busquets bij Barça niet verder dan invalbeurten. Zijn transfersom van 25 miljoen euro maakte hij in ieder geval nooit waar.

Henrique Adriano kwam in 2008 voor acht miljoen euro naar Barcelona en speelde geen enkele officiële wedstrijd voor de club. Na uitleenbeurten bij Bayer Leverkusen, Racing Santander en Palmeiras vertrok hij in 2012 definitief naar laatstgenoemde club.

Marc Overmars kwam in 2000 voor veertig miljoen binnen en gold als een grote ster. Hoewel hij regelmatig zijn minuten maakte, slaagde hij er niet in het rendement te halen dat hij eerder bij Arsenal liet zien.

Javier Saviola werd binnengehaald als ‘de nieuwe Diego Maradona’, maar had de grootste moeite om aan te klampen bij het niveau van Barcelona. De Argentijn, die voor bijna 36 miljoen werd aangetrokken, vertrok zes jaar later transfervrij naar Real Madrid.

Keirrison kwam in 2009 binnen als een groot talent en zijn prijskaartje van veertien miljoen euro was er dan ook naar. De Braziliaan speelde echter nooit een wedstrijd in het ‘Blaugrana’ en werd vijf keer verhuurd. In 2014 vertrok hij definitief naar Coritiba.

Eidur Gudjohnsen was geen slechte voetballer, maar het niveau van Barcelona was toch echt te hoog gegrepen. Na een moeizaam eerste seizoen raakte hij zijn basisplaats kwijt aan Thierry Henry en Bojan Krkic, waarna hij het moest doen met invalbeurten.

Alfonso werd in 2000 voor 16,5 miljoen euro aangetrokken om het gat van de naar Real Madrid vertrokken Luís Figo op te vullen. De aanvaller maakte echter slechts twee doelpunten in zijn eerste seizoen, werd daarna uitgeleend aan Olympique Marseille en keerde in 2002 terug naar Real Betis.

Gabriel Milito maakte indruk bij Real Zaragoza en trok in 2007 voor 18,5 miljoen euro naar Barcelona. Hier speelde hij, mede door aanhoudend blessureleed, slechts 48 wedstrijden in vier seizoenen.

Maxi López werd bij River Plate voor 6,5 miljoen opgehaald als vervanger van Henrik Larsson. De aanvaller kon het niveau echter niet aan en kwam in twee seizoenen niet verder dan negentien wedstrijden.

Richard Dutruel kwam als de nummer een tussen de palen naar Barcelona, maar Louis van Gaal had al snel genoeg gezien van de Fransman. Hij speelde in twee jaar tijd maar een handvol wedstrijden, voordat hij in 2002 naar Alavés vertrok.

De blessuregevoelige Thomas Vermaelen werd in 2014 voor vijftien miljoen euro opgepikt om de defensie wat meer diepte te geven. Hij kwam in twee seizoenen echter niet verder dan 21 wedstrijden en werd afgelopen zomer verhuurd aan AS Roma.

Fábio Rochemback gold op twintigjarige leeftijd als een groot talent. In zijn eerste jaar kreeg hij ook volop de kans, maar hij kon het gewenste niveau simpelweg niet aan. Wat volgde was een verhuurperiode bij Sporting Portugal en in 2005 een definitief vertrek naar Middlesbrough.

Santiago Ezquerro liet bij Athletic Club, waar hij bijna vijftig keer scoorde in ruimt tweehonderd wedstrijden, zien geen onaardige spits te zijn. Het niveau van Barcelona was echter veel te hoog gegrepen en hij maakte in drie jaar tijd slechts drie doelpunten.

Ibrahim Afellay verdiende door zijn goede spel bij PSV een transfer naar Barcelona, maar de middenvelder was in het Camp Nou minder gelukkig. Mede door blessureleed kwam hij in twee seizoenen niet verder dan 35 wedstrijden, waarna verhuurperiodes bij Schalke 04 en Olympiacos volgden.

Jari Litmanen was bij Ajax een speler van wereldklasse en Louis van Gaal haalde hem dan ook met liefde naar het Camp Nou. ‘De man van glas’ werd in Barcelona echter geplaagd door blessures en speelde in zijn eerste seizoen maar een handvol wedstrijden. Zijn trainer negeerde hem daarna grotendeels en hij verloor zelfs het rugnummer 10 aan Rivaldo, voordat een vertrek naar Liverpool volgde.

Zlatan Ibrahimovic is ontegenzeggelijk een van de beste spitsen van de afgelopen tien jaar. Zijn huwelijk met Barcelona, dat een kleine zeventig miljoen euro voor hem neerlegde, liep echter uit op een enorme teleurstelling en hij vertrok na een jaar alweer op huurbasis naar AC Milan.