In beeld: hoe raakten vorige bondscoaches van Engeland in opspraak?

Wijlen Don Revie volgde Alf Ramsey in 1974 op, maar werd geen succes. Hij plaatste zich met Engeland niet voor het EK van 1976 en onderhandelde achter de rug van de bond om met de Verenigde Arabische Emiraten. De FA wilde hem voor tien jaar schorsen en Revie werd later ook nog in verband gebracht met matchfixing.

Terry Venables ging in januari 1994 bij Engeland aan de slag en kwam gauw in opspraak. Hij zou, toen hij met Alan Sugar Tottenham Hotspur opkocht, op oneigenlijke gronden een lening van 2,64 miljoen gulden hebben verkregen. Hij zou vier niet bestaande cafés als onderpand hebben gebruikt. Venables werd in januari 1998 vanwege onder meer ‘omkoping, liegen, misleiding en manipulatie’ veroordeeld tot een schorsing van zeven jaar. Hij haalde verder de boulevardpers door te beweren dat Brian Clough bij de transfer van Teddy Sheringham om handgeld had gevraagd.

Sven-Göran Eriksson kwam in 2001 in opspraak vanwege twee affaires en voor het EK in 2004 ontstond er beroering nadat hij gesproken had met Chelsea. De Zweed bleef echter bij de FA, maar zijn positie werd onhoudbaar nadat de boulevardkrant ‘News of the World’ hem te grazen had genomen. Eriksson zei tegen een undercover sjeik dat hij Aston Villa moest kopen en dat hij voor negen miljoen per jaar er wel trainer wilde worden. Eriksson uitte verder kritiek op Wayne Rooney en Rio Ferdinand.

Fabio Capello zag zich in 2010 genoodzaakt om te reageren op de zogenaamde Capello-index, die spelers op het toernooi in Zuid-Afrika volgens een door de Italiaan bedacht systeem zou beoordelen. Capello ontkende ook maar iets met de index te maken te hebben. ‘Don Fabio’ kreeg later kritiek omdat hij de oude garde bij de nationale ploeg te weinig inspraak had gegeven en stapte in februari 2012 op.

Roy Hodgson kreeg voor het WK in 2014 naar aanleiding van zijn verjaardag een ‘King Power 66’-horloge uitgereikt door Hublot, de horlogemaker waarvoor zijn zoon Christopher werkte. De ‘66’ verwees naar het gewonnen WK van 1966 en critici vonden dan ook dat Hodgson het horloge had moeten negeren en eerst had moeten presteren. De FA gaf Hodgson echter toestemming om het klokje aan te nemen.