In beeld: 23 opmerkelijke transfers die net niet van de grond kwamen

Samuel Eto’o naar Ajax - De beste dagen van de superspits liggen wellicht achter ons, maar de verbazing was desondanks groot toen Ajax zich plots meldde voor de aanvaller. Eto’o treuzelde en het ging niet door: het werd Everton.

Cristiano Ronaldo naar Arsenal - Ronaldo koos in 2003 voor Manchester United en de rest is bekend, maar wat niet veel mensen weten is dat Arsenal ook in de markt was voor de vleugelspeler van Sporting Portugal. Ronaldo kreeg een rondleiding van Arsène Wenger op het trainingscomplex van Arsenal. Later nam Carlos Queiroz hem mee naar Sir Alex Ferguson en Manchester United.

Robert Lewandowski naar Blackburn Rovers - Haast te mooi om waar te zijn, maar toch is het zo. Lewandowski hamerde tussen 2008 en 2010 de ene na de andere bal erin voor Lech Poznán. Op het moment dat hij naar Blackburn wilde vliegen voor een contract, barstte de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull uit. Het Europese luchtruim zat potdicht, Lewandowski kon niet naar Blackburn en Borussia Dortmund ging met de spits aan de haal.

Paul Gascoigne naar Manchester United - In het seizoen 1987/88 werd Gascoigne verkozen tot Talent van het Jaar in Engeland. Hij wilde naar Liverpool, maar die club kwam maar niet. Om Liverpool te stangen ging hij in gesprek met aartsrivaal Manchester United, om uiteindelijk te kiezen voor Tottenham Hotspur.

Zinédine Zidane naar Blackburn Rovers - Toen Zidane nog bij Girondins Bordeaux speelde kwam het gigantische talent van de middenvelder al bovendrijven. Blackburn Rovers, destijds nog een topclub in Engeland, had interesse. “Maar wie heeft Zidane nodig, als we Tim Sherwood al hebben”, waren de legendarische woorden van Blackburn-voorzitter Jack Walker destijds.

Didier Drogba naar Arsenal - In 2002 kreeg Arsène Wenger ene Drogba aangeboden: de spits kon voor 150.000 euro (!) worden overgenomen van Le Mans. Wenger vond Drogba nog niet klaar voor de Premier League en twee jaar later ging de Ivoriaan naar Chelsea. Daar groeide hij uit tot superster.

Alan Shearer naar Manchester United - Sir Alex Ferguson wilde een droomduo creëren met Eric Cantona en Shearer. De superspits ging echter van Southampton naar Blackburn Rovers. Toen Manchester United het later nog een keer probeerde, koos Shearer voor Newcastle United.

Diego Maradona naar Sheffield United - Manager Harry Haslam had in 1978 al een overeenkomst met Argentinos Juniors voor Maradona. Uiteindelijk konden the Blades de 800.000 euro net niet ophoesten en dus koos men maar voor Alejandro Sabella (die op het WK nog bondscoach was van Argentinië). Tsja. Tsja.

Rivaldo naar Bolton Wanderers - Op 32-jarige leeftijd zei Rivaldo dat hij graag naar Engeland wilde. Bolton Wanderers toonde interesse en Rivaldo liet weten dat hij de club voor het eerst in de historie naar Europees voetbal zou gaan schieten. De deal ketste toch af en Rivaldo ging van AC Milan naar Olympiacos.

Steven Gerrard naar Chelsea - In 2005, even na het winnen van de Champions League, verliepen de contractonderhandelingen tussen Gerrard en zijn geliefde Liverpool uiterst stroef. Chelsea hapte toe en schotelde Gerrard een topcontract voor. Toen Liverpool zag wat er stond te gebeuren, gaf men snel toe aan de eisen van de middenvelder.

Michael Essien naar Burnley - Als zeventienjarige stond Essien bekend als een megatalent en hij was op zoek naar een club in Europa. Het leek Burnley te gaan worden, maar de club kon de Ghanees uiteindelijk niet meer dan honderd euro per week bieden. Dat vond Essien veel te weinig, die via Bastia de absolute top bereikte (Olympique Lyon, Chelsea, Real Madrid, AC Milan).

Zlatan Ibrahimovic naar Arsenal - Even voordat Ibrahimovic bij Ajax tekende, ging hij op bezoek bij Arsenal. Hij werd met alle egards ontvangen, kreeg zelfs al een shirt met rugnummer 9, maar manager Arsène Wenger wilde de Zweed eerst nog een week of twee laten proefdraaien. Daar had Ibrahimovic geen zin in; bij Ajax proefde hij meer vertrouwen.

Johan Cruijff naar Dumbarton - Wat? Dumbarton? Jazeker, in zijn tweede periode bij Ajax lag Cruijff (destijds 34 jaar oud) overhoop met de clubleiding. Manager Sean Fallon van de Schotse club reisde naar Amsterdam en kreeg van Cruijff te horen: “Ik laat het je spoedig weten.” De legendarische nummer 14 liet echter niets meer weten, hij koos voor Feyenoord. Hij maakte de Rotterdammers kampioen en maakte op die manier een lange neus naar Amsterdam.

Thierry Henry en Robert Pires naar Aberdeen - Aberdeen had jaren geleden twee piepjonge, talentvolle Fransen op proef: Henry (15) en Pires (18). Waarom precies het niet door is gegaan is niet bekend, maar naar verluidt heeft de clubleiding van Aberdeen gezegd: “Jullie zijn niet goed genoeg, jullie halen de top niet.” Oeps.

Ronaldinho naar St. Mirren - Superster in wording Ronaldinho had in 2001 al een voorstel van Paris Saint-Germain geaccepteerd, maar hij had tijd over en zocht een club om te wennen aan Europa. Het werd het Schotse St. Mirren, jazeker. Alle partijen waren het al eens over een huur, maar de Braziliaanse voetbalbond lag dwars.

John Hartson naar Glasgow Rangers - Met 89 goals in 146 wedstrijden werd Hartson een icoon bij Celtic, maar wat weinig mensen weten is dat hij even daarvoor in onderhandeling was met de aartsrivaal van Celtic. De details waren al uitgewerkt, maar Hartson kwam niet door de keuring bij de club die tegenwoordig Rangers FC heet.

Sergio Agüero naar Chelsea - De Argentijn trok in 2011 naar Manchester City, maar een jaar eerder stond hij op het punt om naar Chelsea te verhuizen. Op het allerlaatste moment kwam het niet rond, Agüero bleef bij Atlético Madrid en verhuisde later naar Manchester.

Alfredo Di Stéfano naar Barcelona - De eigendomsrechten van Di Stéfano lagen begin jaren 50 bij River Plate en Millinarios. Barcelona-directeur Josep Samitier bereikte een akkoord met River Plate en met Di Stéfano zelf. Di Stéfano arriveerde in 1953 zelfs in Barcelona, maar Millinarios lag dwars. Die club zag hun ster liever bij Real Madrid spelen. Er werd een eigenaardig contract ondertekend dat Di Stéfano eerst twee jaar bij Real en daarna twee jaar bij Barcelona zou spelen. Dat vonden de socios van Barcelona maar niets; er werd afstand gedaan van Di Stéfano, die een paar dagen later een hattrick maakte tegen Barcelona.

Matthew Le Tissier naar Tottenham Hotspur - Wie aan de geniale Le Tissier denkt, denkt aan Southampton: de enige club die hij diende in zijn loopbaan. Le Tissier was als kind echter fan van Tottenham Hotspur en in 1990 werden er ook gesprekken gevoerd. Le Tissier tekende zelfs een contract, een overeenkomst die hij niet veel later zelf weer verscheurde.

Ronaldinho naar Manchester United - Toen Manchester United in 2003 afstand deed van David Beckham zocht het een nieuwe blikvanger, een nieuwe superster. Dat had het Braziliaanse megatalent Ronaldinho moeten worden, die destijds nog bij Paris Saint-Germain speelde. ‘The Red Devils’ konden echter niet mee in het financiële geweld van Barcelona, dat circa dertig miljoen euro betaalde aan de Parijzenaars.

Yaya Touré naar Arsenal - In 2003 was Arsenal het met Beveren eens over een transfer van Touré, het ging om circa twee miljoen euro. Touré trainde al mee bij Arsenal, toen duidelijk werd dat hij geen werkvergunning kreeg. Via Metallurg Donetsk, Olympiacos, AS Monaco en Barcelona belandde hij alsnog in Engeland. Bij Manchester City, welteverstaan.

Gareth Bale naar Manchester United - In 2007 bracht Manchester United een bod uit bij Southampton op Bale. De vleugelspeler zag een transfer naar Old Trafford wel zitten, maar Tottenham Hotspur bood net iets meer. Southampton koos voor ‘the Spurs’, Bale stemde in en trok later van White Hart Lane naar Real Madrid.

Radamel Falcao naar Benfica - In 2009 trok Falcao naar FC Porto, maar het is een slecht bewaard geheim dat de Colombiaan (tegenwoordig een van de beste spitsen ter wereld) eigenlijk naar Portugal was gevlogen voor onderhandelingen met Benfica. Falcao eiste 700.000 euro tekengeld van Benfica en daar wenste die club niet aan mee te werken. FC Porto hapte wel toe en verkocht Falcao later voor veertig miljoen (plus tien miljoen aan bonussen) aan Atlético Madrid.