In beeld: 18 opmerkelijke voorgangers van Ricardo Kishna

Sinds 2003 is het verboden om je shirt uit te trekken na een doelpunt. Volgens de FIFA heeft dat vier redenen. Een speler mag geen tijdrekken, een speler mag geen reclame tonen op een ondershirt, een speler mag geen politieke of religieuze teksten tonen op een ondershirt en het uittrekken van een shirt kan gezien worden als aanstootgevend. We hebben 18 spelers op een rij gezet die tóch de fout in gingen!

Het meest recente geval is natuurlijk Ricardo Kishna. De vleugelspeler vond het in het duel met sc Heerenveen (4-1) nodig zijn shirt weg te werpen, clublegende Johan Cruijff vond dat niet nodig. “Met het risico dat hij straks tegen een schorsing aanloopt op een moment dat het Ajax slecht uitkomt. Hier begrijp ik niets van”, stamelde Cruijff.

Memphis Depay ging Kishna voor. Tegen Panathinaikos keerde hij terug na zes weken afwezigheid en alle emotie kwam eruit. “Ik krijg bijna nooit kaarten en later in het toernooi tellen ze niet meer mee”, verklaarde Depay later.

John Guidetti scoorde aan de lopende band voor Feyenoord, maar domme acties had hij ook. Na een benutte strafschop kreeg hij zijn tweede gele en dus rood tegen RKC Waalwijk. De bezoekers kwamen terug tot 1-1 en Guidetti miste ook nog eens de topper tegen PSV.

Graziano Pellè gooide in Rotterdam na zijn late 2-2 tegen Ajax zijn shirt weg. De vrouwen vonden de actie van de Italiaan maar wat mooi en dat gaf Pellè later ook als verklaring op. “Ik wil meer vrouwen in De Kuip”, grinnikte hij.

In het seizoen 2008/09 was er bij NEC een ware plaag aan shirtverwijderaars. Rutger Worm opende het bal tegen streekrivaal De Graafschap. Met geel op zak (schwalbe) trok hij zijn shirt uit na de 1-0. Gelukkig voor hem werd het NEC niet fataal: het werd 2-0.

Een maandje later was Joël Thsibamba aan de beurt. Een minuut na zijn eerste gele kaart maakte hij een doelpunt. Nog voor de bal de lijn had gepasseerd was het bovenlijf al ontdaan van het shirt. Heracles Almelo kwam tegen tien man terug tot 1-1. “Ik was effe vergeten dat ik al geel had gekregen”, stamelde Tshibamba.

Driemaal is scheepsrecht? Jazeker! Drie maandjes later was Collins John aan de beurt. Hij maakte de openingsgoal in het Europese duel met Udinese: geel! Gelukkig voor hem was het niet zijn tweede.

Ook over de grens gaat het mis. Wat te denken van Mattia Destro, in 2012 namens AS Roma tegen Palermo. Destro maakte de 4-0, trok zijn shirt uit en mocht inrukken met twee keer geel. Oliedom, vooral omdat de wedstrijd toch al gespeeld was.

Diep in de blessuretijd hamerde Robin van Persie de 1-1 binnen tegen Chelsea. In extase trok de Nederlander zijn shirt uit, maar dat kwam hem wel op een prent te staan. “Stupid”, oordeelde Louis van Gaal.

Nog zo’n helder licht: Samuel Inkoom van Dnipro. Shirt uit bij de 2-0 tegen Karpaty Lviv, wegwezen maar. Gelukkig voor Inkoom hield zijn ploeg in ondertal gewoon stand. Inkoom had beter moeten weten: eerder kreeg hij als speler van FC Basel in een Europees duel met AS Roma ook al geel voor het uittrekken van zijn shirt.

Eric Hassli van de Vancouver Whitecaps dacht de regels te kunnen omzeilen: mispoes! Met geel op zak trok hij zijn shirt uit na een goal, maar Hassli had zijn actie goed doordacht: hij had een ander wedstrijdshirt onder zijn shirt! De arbitrage kon er niet om lachen.

Goed, helemaal uit ging het shirt niet, maar het leverde Mario Balotelli wel een gele kaart op. De beroemdste van allemaal: Why always me? De complete voetbalwereld vond het ondershirt hilarisch, de arbitrage niet: geel!

Als we toch met Mario Balotelli bezig zijn: nog maar een! De kaartgever na zijn doelpunt tegen Torino was een bijzondere. Ploeggenoot Sulley Muntari had aan de scheidsrechter gevraagd of hij Balotelli de prent mocht overhandigen. Dat mocht.

Zelfs de allergrootsten der aarde ontsnappen soms niet aan een gele kaart. Lionel Messi toonde bij een 3-0 overwinning op Racing Santander een boodschap aan zijn moeder. ‘Fijne verjaardag, mama!’ Fijne verjaardag zeker, maar wel met geel op zak.

Edin Dzeko had geen zin om al zijn kennissen een kaartje te sturen, dus zette hij maar een boodschap op een shirt. ‘Gelukkig nieuwjaar!’ Hij maakte het doelpunt op 1 januari 2013 tegen Stoke City.

De vreemde eend in de bijt is Neymar. Toen de superster van Barcelona nog bij Santos speelde, vierde hij een treffer door een masker van zichzelf op te zetten. De scheidsrechter kon er niet om lachen en verwees Neymar met zijn tweede gele kaart naar de kleedkamer.

Dimitar Berbatov had na een treffer in dienst van Fulham een boodschap in petto voor zijn ploeggenoten. ‘Keep calm and pass me the ball!’ Lachen natuurlijk, maar hij moest die actie wel bekopen met geel.

Alle gekheid op een stokje, er zijn ook spelers die geel ontvangen voor een serieuze boodschap. Toen Andrés Iniesta heel Nederland in rouw dompelde bij de WK-finale van 2010 trok hij in extase zijn shirt uit. ‘Dani Jarque, voor altijd onder ons’, zo verwees hij naar de overleden speler van Espanyol. Iniesta kreeg geel, maar met zijn goal schonk hij zijn land wel de wereldtitel.