In beeld: tien van de meest excentrieke eigenaren in de voetballerij

Massimo Cellino werkte bij Cagliari in 23 jaar al door 36 coaches heen en bij Leeds United pakt hij het niet veel anders aan. De preses nam al afscheid van coach Brian McDermott voordat hij officieel eigenaar was van de club, werd in verband gebracht met beangstigontduiking en kwam in het nieuws door zijn haat voor de kleur paars en het nummer zeventien.

Maurizio Zamparini versleet bij Palermo een waslijst aan coaches en kwam vorig seizoen zelfs tot tien coachwijzigingen binnen vijf maanden. In 2003 probeerde hij zijn spelers te motiveren met de woorden: ‘Ik zal hun ballen er afsnijden en door mijn salade doen’.

Oud-spits Lee Powers baarde al opzien bij Swindon Town door de plaatselijke krant ‘Swindon Advertiser’ te verbannen, maar vorig jaar ging hij nog een stapje verder. De eigenaar ontsloeg trainer Mark Cooper, om vervolgens zichzelf te benoemen tot nieuwe coach. Hij gaf toen wel aan te hopen dat het slechts om een tijdelijke situatie ging, aangezien de trip van Genève naar Swindon elke keer ‘toch wel ver’ was.

Evangelos Marinakis kan bij Olympiacos met achttien titels in twintig jaar prima resultaten overleggen. De eigenaar wordt de laatste tijd echter in verband gebracht met grootschalige matchfixing en zou in 2012 zelfs opdracht hebben gegeven om een bomaanslag te plegen op een scheidsrechter die weigerde een wedstrijd te beïnvloeden.

Tony Xia stapte na de degradatie van Aston Villa in in Birmingham en liet zich daarna vooral op sociale media gelden. Zo gaf hij probleemgeval Jack Grealish ‘broederlijk’ advies en quote hij de communistische leider Mao Zedong. De eigenaar nam onlangs ook na 124 dagen afscheid van Roberto Di Matteo.

Karl Oyston liet Blackpool bewust degraderen om zo het geld dat de club van de FA kreeg weg te sluizen voor eigen gebruik. De eigenaar baarde daarna nog meer opzien door fans aan te klagen voor commentaren die zij uitten op sociale media en fansites en noemde een supporter in sms-berichten een ‘enorme idioot’ en een ‘intellectuele kreupele’.

Roland Duchâtelet zag Charlton Athletic in zijn tweeënhalf jaar bij de club terugzakken naar het derde niveau en hij versleet in die tijd zeven verschillende trainers. De relatie met de supporters verslechterde nog verder nadat de eigenaar publieksfavorieten Yann Kermorgant en Dale Stephens verkocht, waarna er een statement op de site van de club verscheen waarin werd gesteld dat de fans wilden dat de club zou falen.

Blackburn Rovers degradeerde uit de Premier League nadat Balajo Rao en Venkatesh Rao trainer Sam Allardyce inruilden voor Steve Kean. In de periode daarna kwamen de eigenaren van Venky’s in opspraak door hun deals met zaakwaarnemer Jerome Anderson en zagen zij voorzitter John Williams na dertien jaar vertrekken.

Het gaat Napoli onder Aurelio De Laurentiis sportief gezien voor de wind. Het zijn vooral uitspraken als ‘De spelers moeten dit begrijpen: de Engelsen leven slecht, ze eten slecht en hun vrouwen wassen hun genitaliën niet’ en ‘Als Ezequiel Lavezzi’s zaakwaarnemer dom gaat doen, zal ik zijn ballen eraf snijden’ die opzien baren.

Zdravko Mamic kwam via de ultra’s van de Bad Blue Boys in aanraking met Dinamo Zagreb en had als eigenaar moeite om die wortels los te laten. Zo bedreigde hij een aantal journalisten, werd hij gearresteerd wegens het beledigen van een minister en werd hij vorig jaar nog een keer opgepikt door de politie wegens onregelmatigheden bij transfers.