In beeld: 20 van de grootste scheidsrechterlijke dwalingen aller tijden

‘A fucking disgrace!’ Didier Drogba was het in de Champions League-wedstrijd tussen Chelsea en Barcelona (6 mei 2009) niet bepaald eens met de beslissingen van scheidsrechter Tom Henning Övrebö. Chelsea had vier strafschoppen kunnen hebben, de Noor gaf er nul en Chelsea werd uitgeschakeld. “De slechtste prestatie van een scheidsrechter die ik ooit heb gezien”, klaagde Chelsea-manager Guus Hiddink later.

Op het WK van 2010 verloor Engeland met 4-1 van een wervelend Duitsland. Het had zoveel anders kunnen lopen. Even nadat Matthew Upson namens Engeland voor de 2-1 tekende, schoot Lampard de bal via de lat een meter achter de lijn. Geen doelpunt, geen 2-2 en Duitsland liep tegen de lamgeslagen Engelsen weg naar 4-1. Door dit doelpunt kwam de discussie over technologische hulpmiddelen pas écht op gang.

Wat er in september 2008 bij de wedstrijd tussen Reading en Watford gebeurde is ons een raadsel. De bal ging volgens de assistent-scheidsrechter over de achterlijn, maar dat was zeker niet tussen de palen van het doel. Een scrimmage volgde, maar de scheidsrechter floot en de spelers van Reading liepen terug naar eigen helft om de doeltrap af te wachten. Arbiter Stuart Atwell floot echter voor iets compleet anders: doelpunt!

Misschien wel het vreemdste doelpunt in deze lijst is de treffer van Nani tegen Tottenham Hotspur. Nani werd door Younès Kaboul neergelegd in het strafschopgebied, maar scheidsrechter Mark Clattenburg floot niet. Nani pakte de bal in zijn handen, waardoor Tottenham-keeper Heurelho Gomes uiteraard dacht aan een vrije trap voor zijn ploeg. Clattenburg floot nog altijd niet. Gomes legde de bal neer voor een vrije trap. Clattenburg floot niet. Nani tikte de bal binnen. Clattenburg floot: doelpunt! Waanzinnig.

WK 2002, kwartfinale tussen de Verenigde Staten en Duitsland. De Europeanen kwamen dankzij Michael Ballack op voorsprong en de VS zochten naar de gelijkmaker. Na een inzet van Gregg Berhalter sloeg Torsten Frings de bal met zijn hand van de lijn. Geen strafschop, geen rode kaart en Amerika werd uitgeschakeld. Zuur.

Rivaldo was een fantastische voetballer, maar af en toe was het ook een draak van een vent. Neem de rode kaart die hij Hakan Ünsal aansmeerde op het WK van 2002. Hakan trapte de bal richting de cornervlag waar Rivaldo stond te wachten. De bal kwam tegen de knie van de Braziliaan, hij ging als een stervende zwaan naar het gras en Hakan kreeg rood van de scheidsrechter.

In 2010 verspeelde Manchester United de kans op de titel door met 2-1 te verliezen van Chelsea. Het winnende doelpunt van Didier Drogba had nooit goedgekeurd mogen worden. De spits stond een meter buitenspel en de grensrechter had perfect zicht op de situatie. Er werd nog lang nagepraat over mogelijke omkoping. Zonder dit doelpunt was niet Chelsea, maar Manchester United kampioen geworden.

De wedstrijden tussen Everton en Liverpool liggen altijd onder een vergrootglas en in de derby van 1999/00 deed zich een opmerkelijk incident voor. Toen de blessuretijd was verstreken leek een uittrap van Sander Westerveld de laatste actie van de wedstrijd te worden. Westerveld knalde de bal op de rug van Danny Hutchison en de bal ging over de lijn. Volgens scheidsrechter Graham Poll was de speeltijd verstreken. Alleen: hij had helemaal niet gefloten…

De slechtste beslissing ooit? Op het WK van 2010 stonden de Verenigde Staten bij rust met 2-0 achter tegen Slovenië. Na de pauze richtten de Amerikanen zich op en Maurice Edu leek zijn land op 2-3 te zetten. Scheidsrechter Koman Coulibaly keurde het doelpunt echter af en nog altijd weet niemand waarom. Coulibaly kreeg een zwijgplicht van de FIFA en hij heeft nooit verklaard waarom de treffer niet doorging. Uiteindelijk overleefde Amerika de groepsfase, waardoor de kritiek op de arbiter verstomde.

De meest recente toevoeging in deze lijst! Andre Marriner heeft de eer. In de wedstrijd tussen Chelsea en Arsenal maakte Alex Oxlade-Chamberlain hands. Een terechte rode kaart volgde, maar Marinner gaf de prent niet aan ‘the Ox’. Nee, het was Kieran Gibbs die mocht gaan douchen. Foutje, bedankt!

Goed, een echte scheidsrechterlijke dwaling is het misschien niet, maar Valentin Ivanov gunnen we zeker wel een plekje in deze lijst. Op het WK van 2006 deelde hij in de wedstrijd tussen Nederland en Portugal liefst twintig kaarten uit. ‘De Slag van Neurenberg’, werd het duel later genoemd. De beelden van Deco, Khalid Boulahrouz en Giovanni van Bronckhorst, gebroederlijk zittend op een trappetje, gingen de hele wereld over.

Het doelpunt van het jaar dat geen doelpunt was. Stefan Kiessling van Bayer Leverkusen kopte de bal in het duel met TSG Hoffenheim door een gat in het zijnet tegen de touwen. Scheidsrechter Felix Brych keurde de treffer goed, mede door de reactie van Kiessling. Eerst baalde de spits vanwege zijn misser, maar vervolgens ging hij overdreven juichen. Later had hij daar spijt van. “Ik zag het niet”, stamelde hij. Jaja.

Een ‘Wambertogoal’, het is lange tijd het synoniem van een buitenspeltreffer geweest. Op 12 mei 2002 maakten Ajax en FC Utrecht er een prachtige bekerfinale van. Na een voorsprong voor Ajax draaide FC Utrecht de score om. Diep in blessuretijd, toen Ajax met de moed der wanhoop aanviel, tikte Wamberto de 2-2 binnen. Buitenspel. FC Utrecht was de kluts kwijt en verloor de bekerfinale door een golden goal van Zlatan Ibrahimovic.

Op het WK 2006 kreeg Josip Simunic in de slotfase van de wedstrijd tussen Kroatië en Australië zijn tweede gele kaart. Scheidsrechter Graham Poll liet de verdediger doodleuk op het veld staan. Pas toen Simunic weer een duw uitdeelde en hij weer een gele kaart kreeg, zijn derde dus, mocht hij douchen.

Daar hebben we het WK 2002 en daar hebben we Zuid-Korea. Let erop: Zuid-Korea komen we zo nog een keer tegen. Scheidsrechter Byron Moreno uit Ecuador gaf een omstreden strafschop aan Zuid-Korea, stuurde Francesco Totti van het veld en keurde een doelpunt van Damiano Tomassi af. Italië voelde zich bestolen. Moreno, volgens velen de slechtste scheidsrechter ooit op het WK, werd later een meme op internet. Ook kreeg hij een schorsing voor omkoping en belandde hij in de cel voor heroïnesmokkel. Fijn.

De tweede keer Zuid-Korea op het WK van 2002! Dit keer tegen Spanje. Twee Spaanse doelpunten werden afgekeurd en dat was een schande, volgens de Zuid-Europeanen. In Zuid-Korea maalde niemand om de flaters van arbiter Gamal El-Ghandour uit Egypte, die hulp kreeg van grensrechters uit Oeganda en Trinidad en Tobago. Juist.

Op het WK van 2010 scoorde Carlos Tévez in het duel met Mexico (3-1). De Argentijn stond meters buitenspel toen Lionel Messi de bal naar hem toe wipte; zelfs de keeper stond voor de bal en voor Tévez. Wat voor meer verwarring zorgde, was dat de grote schermen in het stadion duidelijk toonden dat het buitenspel was. De spelers van Mexico wezen de arbitrage op de beelden, maar het trio wilde er niets meer mee doen. “Ik weet het, maar zolang zij zeggen dat het een doelpunt is, hebben mijn team en ik er geen moeite mee”, kraaide Tévez later.

Met een opzichtige handsbal zorgde Thierry Henry ervoor dat niet Ierland, maar Frankrijk naar het WK van 2010 mocht. Henry besliste de play-off tussen beide landen met zijn doelpunt. De Ieren spraken er schande van. Wat het extra zuur maakte voor de Ieren, was dat scheidsrechter Martin Hansson, ondanks zijn gigablunder, wél naar het WK mocht.

De beste aller tijden kan en mag alles. Het doelpunt van Diego Maradona met 'de Hand van God' heeft zelfs een eigen pagina op Wikipedia. In dezelfde wedstrijd, tegen Engeland in de kwartfinale van het WK van 1986, maakte Maradona nog een fenomenaal doelpunt uit een dribbel. Maar goed, ook dat weten jullie vast wel.

Controversiëler dan het doelpunt van Geoff Hurst in de finale van het WK van 1966 krijg je ze niet, want het leverde een wereldtitel op. In de verlenging van het duel met Duitsland raakte Hurst de lat en de bal stuiterde voor de lijn weg. De scheidsrechter vond het een doelpunt. Overigens maakte Hurst later in de verlenging, toen er al feestvierende fans op het veld liepen, ook nog de 4-2.