Leraar, timmerman en makelaar promoveren: ‘We komen in FIFA!’

TRONDHEIM - Dankzij een mislukte panenka ging Michael Karlsen in november 2015 de hele wereld over. Namens IL Hødd wilde de spits een strafschoppenserie in stijl besluiten, maar de doelman bleef staan en plukte de stift simpel uit de lucht. Maar de wraak van Karlsen was zoet, want met twee rake pogingen vanaf elf meter schoot hij het nietige Ranheim IL, waar hij begin 2017 terugkeerde, begin deze maand voor het eerst in zestig jaar naar het hoogste niveau van het Noorse voetbal.

Door Chris Meijer

In de play-off om promotie moest Ranheim afrekenen met Sogndal. De heenwedstrijd was door de blauwhemden met 1-0 verloren, terwijl de return lange tijd op een bloedeloos gelijkspel leek af te stevenen. Tot de 84e minuut aanbrak: een lichte overtreding van een verdediger van Sogndal werd bestraft en de bal ging op de stip. “Wat als ik weer de kans krijg vanuit een beslissende strafschop? Ik ben klaar met die bullshit. Het wordt dan waarschijnlijk geen panenka”, zei Karlsen in aanloop naar het duel tegenover NRK. Het werd inderdaad geen panenka, maar een harde streep door het midden. In de strafschoppenserie herhaalde hij dit nog eens, waardoor Ranheim met 5-4 won en promotie naar de Eliteserien afdwong.

Het laagste budget
De kans is aanwezig dat Karlsen eerder op de dag nog elders aan het werk was, want naast het voetbal werkt hij nog parttime als verkoper. Dat is geen zeldzaamheid, want Ranheim heeft geen enkele speler fulltime in dienst. Zo werkt spits Mats Lillebo bijvoorbeeld als timmerman, staat doelman Even Barli voor de klas, brengt Daniel Kvande huizen aan de man als makelaar en werkt middenvelder Kristoffer Løkberg bij een bank. Daarnaast studeert een groot deel van de spelers nog. “Je moet bijvoorbeeld vaker ’s avonds werken, of een keer op zaterdag. Dat moet je ervoor opofferen. Trainen is gratis. Wij hebben dit jaar laten zien dat het niet uitmaakt met wat voor budget je werkt”, sprak Løkberg tegenover VG.

Ranheim wist met het laagste budget in de OBOS-ligaen, het tweede niveau, te promoveren. De club werkt met een begroting van circa twaalf miljoen Noorse kroon, omgerekend 1,21 miljoen euro. Ter vergelijking: Fredrikstad FK degradeerde met een budget van drie miljoen euro naar het derde niveau van het Noorse voetbal. Geen enkele club promoveerde ooit met zo’n lage begroting naar het hoogste niveau in Noorwegen. Mjøndalen hield het in 2015 één seizoen op het hoogste niveau vol met een budget van 2,5 miljoen euro. De gemiddelde begroting in de Eliteserien bedraagt 7,1 miljoen euro, maar het verschil met kampioen Rosenborg BK is al helemaal immens. Troillongan werkt met een begroting van 15,6 miljoen euro.

Toch is men bij Ranheim niet van plan om met geld te gaan smijten nu promotie is gerealiseerd. De club volgt hetzelfde beleid als Athletic Club en haalt alleen maar spelers uit de eigen regio binnen. Toen Ranheim promotie veiligstelde, kwamen er ruim vijftig aanbiedingen van zaakwaarnemers binnen. Al die voorstellen belandden in de prullenbak en in plaats daarvan haalde de club vijf spelers uit de regio binnen, die op een lager niveau speelden. Direct na de promotie gaf Karlsen al te kennen dat Ranheim ook op het hoogste niveau semi-professioneel zou blijven. Ambitieuze plannen om uit te groeien tot een nationale topclub heeft Ranheim niet en dat heeft vooral te maken met de ‘grote broer’. De club moet de stad Trondheim namelijk delen met recordkampioen Rosenborg BK. Het is dus lastig om sponsors en toeschouwers te trekken.

De ‘grote broer’
Van oudsher was Ranheim de club van de arbeiders uit de papierfabriek en het was slechts vier seizoenen (1949/50, 1952/53, 1954/55 en 1955/1956) actief op het hoogste niveau. In 2006 koos Rosenborg Ranheim uit als satellietclub, omdat Troillongan graag een ‘kleine broer’ op het tweede niveau van het Noorse voetbal wilde hebben. De keuze viel uiteindelijk op stadgenoot Ranheim en tussen 2006 en 2014 hadden beide clubs ook een formele samenwerking. Dat hield in dat spelers en trainers van Rosenborg de overstap maakten naar het oosten van Trondheim, terwijl er ook ieder jaar enkele oefenwedstrijden tussen beide clubs werden afgewerkt. “Maar Rosenborg zag op gegeven moment dat de kosten te hoog waren. We hebben onze weg alleen maar beter gevonden, maar hopen dat we nog altijd een aantal jonge spelers kunnen huren”, zei Frank Lidahl, algemeen directeur van Ranheim, tegenover VG.

Tweets by RanheimFotball

“Iedereen bij Rosenborg liet mij persoonlijk weten dat ze hoopten dat wij zouden promoveren. Het is logisch dat het voor hen ook beter is als wij in de Eliteserien spelen, want dat betekent dat verhuurde spelers zich alleen maar beter ontwikkelen. We zullen ervoor zorgen dat we een goede selectie hebben”, vervolgde Lidahl. Criticasters spraken direct van belangenverstrengeling: volgens de bond mogen twee clubs op het hoogste niveau immers geen formele samenwerking hebben. “Het is geen relevante vraag, want we hebben helemaal geen formele samenwerking met Rosenborg. We hebben wel een goede band en communiceren op een goede manier, maar dat is geen formele samenwerking.”

De bond gaf dan ook aan dat het de samenwerking tussen Ranheim en Rosenborg verder niet zal onderzoeken. “We gaan er vanuit dat er geen samenwerking is tussen deze clubs, want dat mag niet als ze in dezelfde competitie spelen. Clubs mogen met elkaar praten en spelers onderling uitlenen, dat past binnen de regels. We gaan er vanuit dat de clubs verder de regels volgen, dus is het geen probleem”, liet Rune Nordhaug namens de bond weten. Ook Tove Moe Dyrhaug zei namens Rosenborg dat er geen formele samenwerking bestaat. “Het is vrij normaal om samen te werken op het gebied van spelers. We spreken met elkaar over het ontwikkelen van spelers. Er zijn ook spelers die door Ranheim gebruikt kunnen worden, die samenwerking is logisch.”

Noord-Koreaanse democratie
Toen algemeen directeur Lidahl in 2015 begon bij Ranheim, stond de club op de rand van het faillissement. “Het was een Noord-Koreaanse democratie toen ik hier binnenkwam. Er waren veel mensen positief over veranderingen, maar er waren er maar weinig die het uit wilden voeren. Gelukkig houd ik van uitdagingen. Ze hadden me weg kunnen zetten als een clown, maar er zijn genoeg getalenteerde mensen in Ranheim. Gelukkig kon ik het voor elkaar krijgen om dat eruit te laten komen”, sprak Lidahl, die Ranheim veranderde in een plaats voor jonge trainers en spelers. Lidahl besloot trainer Svein Maalen te behouden en het beleid door te voeren om enkel nog maar lokale spelers naar Ranheim te halen.

Tweets by RanheimFotball

De club wist zich tweemaal te handhaven in de OBOS-ligaen, waar het al sinds 2010 speelde. Daarvoor had de club vijf jaar lang op het derde niveau gespeeld, maar mede dankzij de innige samenwerking met Rosenborg kon Ranheim een stap omhoog zetten. Afgelopen seizoen eindigde Ranheim als vierde op het tweede niveau, waarna het via de play-offs promotie afdwong. Zodoende ontvangt Ranheim volgend seizoen clubs als Rosenborg, Molde FK en Lillestrøm in de EXTRA Arena, die plaats biedt aan drieduizend toeschouwers. Overigens moet men van de bond nog aanpassingen doen aan het stadion, onder meer aan de lichtmasten en het kunstgrasveld, maar het is onduidelijk of Ranheim die wel kán doorvoeren. De kosten, circa honderdduizend euro, kan de club immers niet zomaar ophoesten.

“Je zal hier geen spelers zien die fulltime in dienst zijn en we doen ook geen aanpassingen in de salarissen. We zijn niet zo bezig met geld. Ik denk dat dit project belangrijk is voor het Noorse voetbal. Het gaat ons om de mensen en de mensen die we hier dit jaar hebben gehad, zullen we hier houden. De mensen die hier horen, gaan met ons mee naar de Eliteserien”, aldus Lidahl, die opgroeide in de wijk Kolstad en als kind armoede meemaakte. “Als je in een klein huisje in Kolstad bent opgegroeid, ben je gewend om geen geld te hebben. We zijn hier net zo professioneel als alle andere teams. Het is makkelijk om te geloven dat we hier maar wat doen. Maar onze focus ligt op iedere dag beter worden. We doen het alleen tussen twee uur ‘s middags en zes uur ‘s avonds, in plaats van tussen tien en twee.”

'We zitten in FIFA!'
Trainer Maalen heeft zitting in een klein, rommelig kamertje op het complex van Ranheim. “Het zijn dezelfde gedachten als die van Josep Guardiola en José Mourinho die hier rondspoken. Alleen zijn die niet altijd te begrijpen, maar uiteindelijk komt het altijd goed”, zei aanvoerder Christian Eggen Rismark, die parttime bij een bank werkt, tegenover VG over zijn trainer. Maalen was als vanzelfsprekend dolenthousiast na de promotie. “We komen in FIFA! Het was al een leuke ervaring om in een vol stadion te spelen, dat gebeurt ons niet vaak. Nu we op het hoogste niveau gaan spelen, gebeurt dat misschien vaker. We hebben wel degelijk iets te zoeken in de Eliteserien, we hebben het afgedwongen met onze prestaties. Het is geen toeval. Maar we moeten nu naar huis gaan en het uitwerken.”

“Het gaat erom dat we ons goed voorbereiden. Als we een prestatie leveren zoals tegen Sogndal, zullen we ook volgend jaar punten pakken. De jongens zijn er klaar voor om van zich af te bijten in de Eliteserien. Ik heb hier niet van gedroomd, ik had nooit gedacht dat we dit voor elkaar zouden krijgen”, aldus Maalen. Zijn ploeg, dan nog altijd gevuld met leraren, een makelaar, een econoom en bankmedewerkers, zal in maart het seizoen openen tegen SK Brann. Karlsen gaf na afloop van de beslissende play-off aan dat Ranheim vastberaden is om op het hoogste niveau wat te laten zien. “Het is een droom die uitkomt. We hebben heel het jaar hard gewerkt en niemand heeft ons bedreigd. We zullen eerst een echt feestje vieren, drinken met beide handen. Volgend seizoen zullen we naar school blijven gaan en blijven werken naast het voetbal. Gewoon om te laten zien dat het kan.”