Mikhailichenko volgt Blochin op bij Oekraïne

Op 20 januari barst de Afrika Cup weer in alle hevigheid los. Op het grootste voetbalfeest van het Afrikaanse continent zullen de deelnemende landen in Ghana er alles aan doen om het eigen volk in extase te brengen. Het niveau van het Afrikaanse voetbal neemt met de dag toe en de 26ste editie lijkt dan ook veelbelovend te worden.

In totaal schreven 48 landen, inclusief het direct geplaatste gastland Ghana, zich in voor de kwalificatieronde om een plek op het eindtoernooi. Verdeeld in elf groepen van vier en één groep van drie werden de uiteindelijke poulewinnaars en de drie beste nummers twee afgevaardigd naar het grootste voetbaltoernooi van Afrika. Tunesië, een alom gerespecteerde voetbalnatie, wist zich in Groep 4 met de grootste moeite te plaatsen voor het eindtoernooi. De kampioen van 2004 moest Soedan voor laten gaan, maar wist zich uiteindelijk als één van de beste nummers twee te plaatsen. Togo wist zich niet te plaatsen voor deze editie van de Afrika Cup. Het land was in 2006 nog één van de grote verrassingen door zich te plaatsen voor de eindronde van het WK, maar wist deze kwalificatiereeks geen potten te breken. Hierdoor zal onder andere Arsenal-spits Emmanuel Adebayor niet aanwezig zijn in Ghana.



Met Ghana heeft de Afrikaanse voetbalbond (CAF) ditmaal voor een ervaren gastheer gekozen. Het land was in 1963, 1978 en in 2000 (toen samen met Nigeria) al organisator van de Afrika Cup. The Black Stars hebben een rijke geschiedenis in het toernooi. Met vier eindtitels en drie runner-up resultaten is Ghana na Egypte de meest succesvolle natie in het Afrikaanse voetbal. En wederom lijkt de ploeg van bondscoach Claude Le Roy één van de grootste kanshebbers op de titel. De Franse keuzeheer heeft met Michael Essien (Chelsea), Asamoah Gyan (Udinese) en Sulley Muntari (Portsmouth) de beschikking over Europees gelouterde spelers. Daarbij is de aanwezigheid van Quincy Owusu-Abeyie (Celta de Vigo) opmerkelijk te noemen. De snelle spits, die namens Nederland op het WK-20 een zeer goede indruk achterliet, heeft zijn roots in Ghana liggen. Nadat hij in clinch kwam te liggen met Foppe de Haan, kwamen de Afrikanen in beeld. Begin januari kreeg hij van de FIFA het groene licht om voor de Afrikanen uit te komen. Grote tegenvaller is het ontbreken van aanvoerder Stephen Appiah, die kampt met een hardnekkige knieblessure. Ook NAC-spits Matthew Amoah heeft zich op het laatste moment moeten afmelden met liesklachten.

De Ghanezen mogen niet klagen over de loting. In groep A moeten zij het opnemen tegen het onvoorspelbare Marokko en twee beduidend mindere teams: Guinee en Namibië. Van Marokko wordt dit jaar weer veel verwacht. De Leeuwen van de Atlas hebben met onder meer Marouane Chamakh (Bordeaux), Youssef Moukhtari (Al Jazeera) en Tarik Sektioui (FC Porto) de beschikking over een aanvallend sterke selectie. De achilleshiel ligt bij de verdediging, die nog niet constant genoeg is om als topnatie te fungeren. Dit jaar is er buiten ex-Eredivisiespelers Sektioui en Abdelkarim Kissi geen ‘Nederlandse’ afvaardiging. Nourdin Boukhari (Sparta) en Mounir El Hamdaoui (AZ) hebben van bondscoach Henri Michel te horen gekregen dat zij zich niet hoeven te melden, nadat zij aan hadden gegeven geen heil in deze editie van de Afrika Cup te zien. Guinee en Namibië sluiten de relatief zwakste poule af. Het laatstgenoemde land staat onder leiding van een Nederlandse coach: Arie Schans. Hij kwam aan het roer te staan, nadat Ben Bamfuchile het team in december verliet. Veel ervaring op het hoogste niveau heeft de globetrotter niet. In Nederland was hij werkzaam als oefenmeester van hoofdklasser GVVV uit Veenendaal. Verder had hij een aantal klussen in Bhutan, Mozambique, China en Japan.

In Groep B is de concurrentiestrijd alweer een stuk heviger. Ivoorkust wordt al jaren gezien als één van de grootste landen in het huidige voetbal. Door vele kenners wordt ‘Het andere Oranje’ ook dit keer weer getipt als één van de grootste kanshebbers op de eindzege. Aanvoerder Didier Drogba (Chelsea), Emmanuel Eboué, Kolo Touré (beiden Arsenal) en Yaya Touré (FC Barcelona) zijn vaste basiskrachten bij hun werkgever en moeten dit jaar het land helpen naar de titel. De ploeg moest twee weken voor aanvang van het toernooi wel afscheid nemen van bondscoach Ulrich Stielike. Hij heeft zijn baan gelaten voor wat het is, nadat hij te horen kreeg dat zijn zoon in coma ligt. Gerard Gili, coach van de Ivoriaanse Olympiërs, heeft tijdelijk de honneurs waargenomen.

Met Mali en Nigeria hebben de Ivorianen een zware klus in de poulefase. Bij de Malinezen zijn Frederic Kanouté, Seydou Keita (beiden Sevilla), Mahamadou Diarra (Real Madrid) en Mohamed Sissoko (Liverpool) de absolute smaakmakers. Gezien de statistieken lijken de Malinezen werkelijke toernooispelers. Het land plaatste zich slechts vier keer eerder voor de Afrika Cup, maar bereikte wel iedere keer de halve finale. De Super Eagles zijn de laatste jaren ietwat weggezakt uit de absolute Afrikaanse top, maar hopen met een grote Engelse afvaardiging dit jaar potten te breken. Bondscoach Berti Vogts heeft met John Obi Mikel (Chelsea), Obafemi Martins (Newcastle), Nwankwo Kanu, John Utaka, Joseph Yobo (allen Portsmouth), Aiyegbeni Yakubu (Everton), Danny Shittu (Watford), Seyi Olofinjana (Wolverhampton) en nieuweling Dickson Etuhu (Sunderland) over genoeg Engelse ervaring te beschikken. De Duitser staat overigens wel onder grote druk. Mocht hij met Nigeria het toernooi niet op zijn naam schrijven, dan zal hij door de Nigeriaanse voetbalbond ontslagen worden. Lelijke eendje in de poule is Benin, dat in de persoon van Alain Gaspoz zelfs een gepensioneerde Zwitser met de nationaliteit van Benin over wist te halen om het team te versterken.



Kameroen is sinds jaar en dag een grote voetbalnatie, maar de afgelopen toernooien speelde het team zwak. Het ultieme dieptepunt was de mislukte kwalificatie voor het WK in 2006, waar De Ontembare Leeuwen uiteindelijk Ivoorkust voor moesten laten in de beslissende poule. De absolute topspeler van bondscoach Otto Pfister is uiteraard Samuel Eto’o. De aanvaller van Barcelona werd in 2003, 2004 en 2005 Afrikaans Voetballer van het Jaar en is al jaren één van de beste spitsen in Europa. La Pantera Negra, zoals Eto’o ook wel in Spanje wordt genoemd vanwege zijn rappe acties, moet de fanatieke fans in eigen land naar de titel helpen met zijn goals. Verder heeft Pfister de beschikking over de beste doelman van Afrika: Carlos Kameni (Espanyol).

Met Egypte hebben de Kameroeners te maken met de regerend Afrikaans kampioen. De ploeg van coach Hassan Shehata gaat echter met een verzwakt team het toernooi in. Spits Ahmed ‘Mido’ Hossam (Middlesbrough) is geblesseerd afgehaakt, terwijl Hossam Ghaly zich heeft afgemeld bij de bondscoach. De middenvelder besloot, in samenspraak met de Egyptische voetbalbond, om de maand januari te gebruiken voor de zoektocht naar een nieuwe club. Inmiddels heeft de oud-Feyenoorder in Derby County een nieuwe werkgever gevonden. Soedan liet in de eerder genoemde kwalificatiereeks blijken over een sterk collectief te beschikken. De Sokoor Al-Jediane plaatsten zich voor de eerste keer sinds 1976 voor het toernooi. Faisal Agab liet blijken over een neusje voor de goal te beschikken. De spits van de Soedanezen wist zes keer het net te vinden in net zoveel wedstrijden. Zambia is de laatste ploeg uit de Groep C. De ploeg plaatste zich nog nooit voor een WK, maar is in de laatste edities van de Afrika Cup een vaste deelnemer. Het land heeft een talentvolle generatie op komst, gezie