Nog 15 dagen te gaan tot het WK in Zuid-Afrika: Chili

FEITEN EN CIJFERS
WK-deelnemer: Chili
Officiële landsnaam: República de Chile
Oppervlakte: 756.950 km²
Populatie: 17.078.000 (60ste ter wereld)
Hoofdstad: Santiago
Andere belangrijke steden: Puente Alto, Concepción
Taal: Spaans
Munt: Peso
Voetbalbond: Federación de Fútbol de Chile (FFC)
Opgericht: 1895
Website: www.anfp.cl
FIFA-ranglijst: 18de

KWALIFICATIEROUTE
Het scheelde maar een haartje, of Chili zou het beste land van Zuid-Amerika zijn geworden, in de route die alle landen aflegden richting het WK 2010. Waar Brazilië en Argentinië vaak punten lieten liggen tegen de ‘kleine’ tegenstanders als Peru en Bolivia, daar was Chili maar zelden op een foutje te betrappen. Uiteindelijk sloot La Roja de cyclus af met een zeer knappe tweede plaats, slechts één punt achter vijfvoudig wereldkampioen Brazilië. Daar zag het er aanvankelijk niet naar uit. In oktober 2007 reisde Chili af naar Buenos Aires voor de allereerste wedstrijd tegen Argentinië. Het werd geen succes: Juan Román Riquelme vloerde Chili door twee keer te scoren. Een paar dagen later werd Peru verslagen (2-0), maar tegen Uruguay (2-2) en Paraguay (0-3) volgde er weer puntverlies.

Daarna won Chili drie van de vier kwalificatiewedstrijden; alleen tegen Brazilië (0-3) moest men het hoofd buigen. In oktober 2008 was er de grote vreugde toen Fabián Orellana zijn land naar een 1-0 zege schoot tegen Argentinië; voor het eerst sinds 1973 versloeg Chili de roemruchte Argentijnen. Twee dagen later diende Alfio Basile zijn ontslag in bij de Argentijnse bond. Wat volgde was knap: winst tegen Peru (3-1), Paraguay (2-0) en Bolivia (4-0). Brazilië, tot dat moment de fiere koploper, had daarnaast de nodige punten gemorst en de leidende positie van de Goddelijke Kanaries kwam in gevaar. In september vorig jaar stond het belangrijke affiche tussen Brazilië en Chili op het programma. Het klasseverschil in Salvador werd echter duidelijk; door drie goals van Nilmar en één van Júlio Baptista breidde de ploeg van Carlos Dunga de voorsprong uit tot zes punten.

Chili probeerde in het restant nog wel op gelijke hoogte te komen, maar Brazilië hield voldoende voorsprong om de CONMEBOL-zone als winnaar af te sluiten. Niettemin was er lof en applaus voor de Chilenen. Ze waren maandenlang amper op misstappen te betrappen en met name buitenshuis liet de ploeg zien ijzingwekkend koel te blijven; liefst zestien van de 33 punten werden op vijandelijk terrein gepakt. Ter vergelijking: Brazilië pakte er vijftien en nummer drie Paraguay twaalf. Grote man in de kwalificatieduels was Humberto Suazo, die tien keer scoorde en daarmee bovenaan eindigde in het klassement. Nummer twee Luís Fabiano (Brazilië) kwam tot negen.

DE BONDSCOACH
We stellen u voor: Marcelo Bielsa. De geboren Argentijn viert na het WK zijn 54ste verjaardag en is dan al twintig jaar actief als hoofdtrainer. Eind jaren zeventig begon en eindigde Bielsa’s bescheiden carrière in het shirt van Newell’s Old Boys in Argentinië. Als verdediger trok hij er het clubshirt één seizoen aan, voor hij op 25-jarige leeftijd zijn schoenen aan de wilgen hing. Al gauw legde Bielsa zich toe op coachen en met ‘zijn’ Newell’s zette hij uitstekende resultaten neer in de competitie en de Copa Libertadores. Het leidde er uiteindelijk toe dat de Argentijnse bond hem in 1998 vroeg het nationale elftal te coachen. Bielsa, toen nog in dienst van het Spaanse Espanyol, ging in op de uitnodiging.

De volgende zes jaar wijdde hij zijn bestaan grotendeels aan het trainen, sturen en in het gareel houden van La Albiceleste. Met de Argentijnen plaatste Bielsa zich voor het WK 2002, maar dat toernooi eindigde bijzonder beroerd. In een poule met Zweden, Engeland en Nigeria eindigden de Zuid-Amerikanen roemloos als derde. Bielsa mocht verrassend aanblijven en loodste het land twee jaar later naar goud op de Olympische Spelen, maar eind 2004 gaf hij er alsnog de brui aan. Pas drie jaar na zijn vertrek bij Argentinië stapte hij het veld weer op. Weer als bondscoach, maar ditmaal bij Chili.

Bielsa arriveerde bij Chili in een fase dat het team er slecht voor stond. Het was hardhandig uit de Copa América geknikkerd, de bond had zes internationals twintig wedstrijden geschorst na vernielingen in een hotel en op de FIFA-ranglijst was Chili ver weggezakt. Maar Bielsa bracht rust met zich mee. Hij voldeed aan zijn enige opdracht: Chili voor het eerst sinds 1998 weer naar een WK brengen. Dankzij de goede prestaties in de CONMEBOL-zone, waaronder een historische 1-0 zege tegen Argentinië, plaatste La Roja zich voor Zuid-Afrika. In de groep moest slechts Brazilië voorrang gegeven worden. In januari van dit jaar plaatste de Internationale Federatie voor Voetbalgeschiedenis en –Statistieken (IFFHS) Bielsa op plaats vier van de beste bondscoaches van het vorige kalenderjaar.

HET TEAM
Claudio Bravo (Real Sociedad) zit al zes jaar bij de nationale selectie. Hij doorliep alle vertegenwoordigende elftallen van Chili, is de aanvoerder van het elftal en eindigde afgelopen seizoen met zijn club als tweede in de Segunda División. Voor hem staat vaak een linie van vier verdedigers, bestaande uit Pablo Contreras (PAOK), Gonzalo Jara (West Bromwich Albion), Ismael Fuentes (Universidad Católica) en Roberto Cereceda (Colo Colo) of Gary Medel (Boca Juniors). Verder varieert bondscoach Marcelo Bielsa met Arturo Vidal (Bayer Leverkusen) en Waldo Ponce (Universidad Católica).

De strijd op het middenrif wordt geleverd door met name spelers die in Europa actief zijn. Rodrigo Tello (Besiktas) was maandenlang geschorst voor zijn aandeel in vernielingen in een hotel voorafgaand aan een interland tegen Brazilië, maar maakt tegenwoordig weer deel uit van de nationale ploeg. Matiás Fernández (Sporting Portugal) en Carlos Carmona (Reggina) maken samen met Jorge Valdivia (Al-Ain), Rodrigo Millar (Colo Colo) en Marco Estrada (Universidad de Chile) uit wie nog meer in de basis mogen beginnen onder Bielsa.

In de aanval is Humberto Suazo (Real Zaragoza) de grootste blikvanger. Hij wordt vergezeld door Mark González (CSKA Moskou) en weet dat ook Esteban Paredes (Colo Colo), Alexis Sánchez (Udinese) en Fabián Orellana (Xérez), de man die Argentinië voor het eerst sinds 1973 deed sneuvelen, jagen op een basisplaats in de groepswedstrijden tegen Spanje, Zwitserland en Honduras. Samen met de defensieve linies en het middenveld staat er een team dat zich keurig door de kwalificatie heen speelde. Of, zoals bondscoach Bielsa het verwoordde: “De weerbarstigheid van mijn team was doorslaggevend voor de kwalificatie. Mijn spelers hebben onze tactiek voor honderd procent in praktijk gebracht, om het even hoe groot de weerstand van de tegenstander was. Deze spelers geven mij hoop, dez