Nog 17 dagen te gaan tot het WK in Zuid-Afrika: Nigeria

FEITEN EN CIJFERS
WK-deelnemer: Nigera
Officiële landsnaam: Republik Nijeriya
Oppervlakte: 923.768 km²
Populatie: 154.729.000 (8ste ter wereld)
Hoofdstad: Abuja
Andere belangrijke steden: Lagos, Kano, Ibadan
Taal: Engels
Munt: Naira
Voetbalbond: Nigerian Football Federation (NFF)
Opgericht: 1945
Website: football.com.ng
FIFA-ranglijst: 20ste

KWALIFICATIEROUTE
Nigeria plaatste zich als één van de laatste landen op de reguliere manier (zonder play-offwedstrijd) voor het WK 2010. De Super Eagles wonnen Groep B in de Afrikaanse zone, een groep waarin verder Tunesië, Mozambique en Kenia actief waren. Het zou een uiterst spannende serie wedstrijden worden tussen die drie; Tunesië had tot de laatste speeldag de beste uitgangspositie om een startbewijs in de wacht te slepen. Maar eerst kijken we nog even naar de tweede ronde, van waaruit Nigeria doorging naar de laatste fase. Die tweede ronde werd op knappe wijze doorstaan. De openingswedstrijd tegen Zuid-Afrika, dat weliswaar gastheer is straks maar wel meedeed tijdens de vroegste kwalificatieroute, werd met 2-0 gewonnen. Daarna bleef het crescendo gaan. Sierra Leone, Equatoriaal Guinea (0-1 uit, 2-0 thuis), opnieuw Zuid-Afrika (1-0) en tot slot weer Sierra Leone (4-1) werden opzij gezet.

Belangrijk om te vermelden: Nigeria incasseerde maar één tegengoal in die zes wedstrijden. En die kwam ook nog eens van een eigen speler; Joseph Yobo. Vol vertrouwen ging de ploeg van Shaibu Amodu door naar de derde kwalificatieronde, waarin WK-tickets klaar lagen. Nigeria morste al direct in Mozambique punten; de wedstrijd eindigde in 0-0. In juni werd in de eigen hoofdstad Abuja wel gewonnen van Kenia (3-0), maar een paar dagen later lukte het opnieuw niet drie punten te pakken tegen Tunesië (0-0). Ook de tweede confrontatie met de Tunesiërs eindigde in een remise (2-2) en toen sloeg de Nigerianen plotseling de schrik om het hart. Tunesië leidde de dans met acht punten; Nigeria had er zes. Er waren nog twee duels te gaan voor beide landen. Wie zou zich voor het WK plaatsen?

Het zou een ongelooflijk spannend slot worden. In wedstrijd vijf kwam Tunesië al binnen een minuut voor tegen Kenia; Nigeria echter worstelde ontzettend om te scoren tegen het Mozambique van Mart Nooij. Virtueel kwam Tunesië nu op elf punten en Nigeria op zeven; het WK zou dan buiten bereik zijn. Pas in de 93ste minuut bracht invaller Victor Obinna verlossing door de 1-0 binnen te schieten uit de rebound op een schot van Obafemi Martins. En toch; Nigeria had het niet meer in eigen handen. Tunesië had aan één punt bij Mozambique voldoende om naar het WK te gaan en Nigeria móést winnen van Kenia. In Nairobi zag Amodu nagelbijtend dat Nigeria slaagde in haar taak: Martins ramde negen minuten voor tijd de 3-2 binnen. En Tunesië? Dat verloor op hetzelfde moment bij Mozambique en tot ontzetting van alles en iedereen lag het land eruit. Niet meer gedacht, toch gebeurd: Nigeria ging, Tunesië niet.

DE BONDSCOACH
Aan het hoofd van het Nigeriaans elftal staat een Zweed. Lars Edvin Lagerbäck viert enkele dagen na het wereldkampioenschap zijn 62ste verjaardag en moet de Super Eagles naar de achtste finales loodsen in de groepsduels tegen Argentinië, Zuid-Korea en Griekenland. Lagerbäck kennen we vooral van de lange tijd die hij op de troon zat als coach van zijn vaderland. Samen met Tommy Söderberg en later Roland Andersson was Lagerbäck negen jaar lang de eindverantwoordelijke voor het reilen en zeilen van het Zweeds elftal. Dat is tot nu toe ook de grootste klus geweest, in zijn dertigjarige loopbaan als coach. Lagerbäck arriveerde namelijk al begin jaren negentig bij de bond, nadat hij enkele kleine clubs trainde.

Aan de relatie met het nationale team kwam uiteindelijk een einde. Na de teleurstellende prestaties op Euro 2008 (Zweden sneuvelde in de groepsfase) riepen de vaderlandse media al om zijn ontslag, maar de bond bleef coulant. Pas nadat Zweden het WK 2010 op haar buik kon schrijven, besefte ook de bond dat het tijd was voor een nieuwe leider voor de groep. Lagerbäck hoefde niet lang te sippen en werd uiteindelijk de lachende derde. Zweden ging weliswaar niet naar het WK, maar hij mooi wél. Nigeria ontsloeg in februari van dit jaar namelijk de zittende coach Shaibu Amodu. Amodu stond al voor de strijd om de Afrika Cup onder druk, maar na de voor Nigeriaanse begrippen slechte prestatie (Nigeria werd derde) kon Amodu definitief zijn koffers pakken en vertrekken.

Een imposante rij namen deed de rondte als opvolger. Guus Hiddink, Sven-Göran Eriksson, Giovanni Trapattoni, Jo Bonfrère en Glenn Hoddle werden het allemaal niet: Lagerbäck werd het wel. Hij tekende voor vijf maanden en legde direct de lat hoog. “Ik denk dat we heel ver kunnen komen”, gaf hij aan. “De halve finale? Dat is zeker mogelijk. Je begint altijd aan een toernooi met de overtuiging, dat je meedoet om de eindzege.” En hij had nog een interessante quote in huis. “Elke dag vraagt iedereen me naar mijn mening over Argentinië. Dat is hun goed recht, maar ze moeten zeker niet bang zijn. Ík weet hoe we ze moeten afstoppen, waar we ze pijn kunnen doen. Het is zaak om Argentinië niet als eerste te laten scoren. Als we daarin slagen, raken ze gefrustreerd en winnen we.”

HET TEAM
Als de voortekenen niet bedriegen, staat Vincent Enyeama (Hapoel Tel Aviv) straks tussen de palen als eerste Super Eagle. Doelman twee, Austin Ejide, verdient eveneens zijn brood in Israël bij Hapoel Petach Tikva. De viermansverdediging voor Enyeama zal straks naar alle waarschijnlijkheid bestaan uit Joseph Yobo (Everton), Taye Taiwo (Olympique Marseille), Danny Shittu (Bolton Wanderers) en Chidi Odiah (CSKA Moskou) of de iets oudere Rabiu Afolabi, pupil van Huub Stevens bij Oostenrijks kampioen Red Bull Salzburg. Dele Adeleye, actief bij Sparta Rotterdam, hoopt als back-up mee te gaan naar het WK.

Op het middenveld is Jon Obi Mikel de grote blikvanger. De bikkelharde Chelsea-speler speelde al 34 interlands en moet straks de schakel vormen tussen defensie en voorhoede. Hij wordt bijgestaan door de ervaren Seyi Olofinjana (Hull City). Ayila Yussuf van Dinamo Kiev mag ook mee naar de mondiale eindronde, net als Kalu Uche (Almería). Sani Kaita, actief voor Alania Vladikavkaz uit Rusland is de eerste reserve. Femi Ajilore, die net zijn tweede seizoen bij FC Groningen achter de rug heeft en zilver won tijdens de Olympische Spelen in Beijing, staat pas op vier interlands en werd niet opgenomen in de voorselectie.

Good old Nwankwo Kanu is er straks ook weer gewoon bij. De 33-jarige spits, in het verleden actief bij Ajax, Internazionale en Arsenal, haalde dit seizoen de FA Cup-finale met Portsmouth; met Nigeria was hij er al bij op de WK’s van 1998 en 2002. Vier jaar geleden