Selectie Wolfsburg ingeënt tegen virusuitbraak

De voltallige selectie en trainersstaf van VfL Wolfsburg zijn woensdag ingeënt tegen Hepatitis A. Het virus werd onlangs bij aanvaller Ashkan Dejagah geconstateerd waardoor onherroepelijk werd besloten om iedereen in zijn omgeving te vaccineren. De 22-jarige Duitser kan voorlopig niet in actie komen.



Dejagah had al enige tijd last van griep. Bloedtesten in een Hamburgs ziekenhuis wezen echter uit dat er veel meer aan de hand was en werd geelzucht bij hem geconstateerd, zo meldt Wolfsburg op haar eigen website.

“Het is zeer jammer dat we Ashkan voor een lange periode moeten missen. We wensen beterschap en hopen dat hij snel herstelt”, aldus coach Felix Magath, die dit seizoen zestien keer een beroep op de jeugdinternational deed.

Paul Quasten heeft engelengeduld

Interview door QASIM HAKIM

TILBURG - De perskamer van Willem II is versierd met prachtige schilderijen die omschrijven hoe trots iedereen is op de Tricolores. Met de blik gericht op één van de vele tableaus is de warmte voelbaar die de club uitstraalt. Het landskampioenschap van 1955, de KNVB-Beker in 1963 en de Champions League-deelname in 1999. Trots op Willem II, dat ademt iedereen uit die de club een warm hart toedraagt.



Ook Paul Quasten (23) voelt zich als een vis in het water in Tilburg. Niet geheel verwacht. De van FC Volendam overgekomen technicus was gewend om altijd te spelen. Bij zijn nieuwe werkgever maakt hij alleen zijn opwachting tegen de mindere goden. De wedstrijden tegen Vitesse en Volendam staan voor de deur en dat betekent hoop op speelminuten. Hoe kijkt de Nederlander met Tsjechische roots zelf tegen de huidige situatie aan? "Ik vind dat ik te weinig heb gespeeld het afgelopen halfjaar. Ik kan wel gaan lopen mokken, maar dat werkt toch averechts. Het is belangrijk dat ik positief blijf."

Waar de Amsterdammer bij Het Andere Oranje door Stanley Menzo als linksback werd gebruikt heeft Andries Jonker een plek op het middenrif voor hem in gedachte. De voormalige assistent van Louis van Gaal geeft echter doorgaans de voorkeur aan Ibrahim Kargbo en ook Danny Mathijssen is een geduchte concurrent van Quasten. "Ik ben gehaald met het oog op de toekomst. Natuurlijk wil je altijd spelen. Maar de stap van de Jupiler League naar de Eredivisie is ook een behoorlijke omschakeling. Daarnaast is de concurrentie nu moordend in vergelijking met mijn tijd bij Volendam."

Hoe gaat Quasten met deze rol om? Vaak wordt hij bestempeld als een nonchalante voetballer die slechts op zeventig procent van zijn kunnen speelt. Niet bepaald ideaal voor iemand die moet knokken voor een basisplaats. "Voor de buitenwacht lijkt dat misschien zo. Ik begrijp dat ook wel. Dat komt ook een beetje door mijn relaxte houding. Maar dat is de buitenkant. En ik moet ook eerlijk zeggen dat ik bij FC Volendam op een dood spoor zat. Ik had het na vier jaar wel gezien. Ik was toe aan een nieuwe uitdaging en die heb ik nu gekregen. Bij Willem II wil ik vechten voor mijn plek bij de eerste elf. Daar geef ik alles voor. Ik heb er nog steeds een goed gevoel bij. De trainer geeft de jongens die niet spelen ook vertrouwen en betrekt ze overal in. Hij praat veel met me en geeft altijd opbouwende kritiek. Dan gaat het met name over mijn handelingssnelheid. Niet alleen in balbezit, maar ook op het moment dat ik vrij ga lopen. De werkwijze van Jonker is afgestemd op de persoonlijke omstandigheden van een speler. Dat is er verfrissend en leerzaam. Ik weet waar ik aan toe ben. Daarom wil ik ook niet verhuurd worden aan een club waar ik wel iedere week zou spelen."

Een basisplaats veroveren is het eerste doel van Quasten, maar zoals ieder mens heeft hij ook zijn dromen. Zijn hart ligt in Tsjechië. Als elfjarig jochie werd de Ajax-leerling verliefd op de verliezend finalist van het EK van 1996. De Tsjechen maakten indruk tegen grootmachten als het Portugal van Rui Costa en Italië, dat door toedoen van de voormalige Oostblokkers de poulefase niet eens overleefde. In de halve finale namen de mannen van Dushan Urin, nota bene een Slowaak, de strafschoppen beter dan het Frankrijk van Zinedine Zidane en Youri Djorkaeff. "Toen was ik verkocht. Dat was een schitterend elftal met grootheden als Pavel Nedved en Karel Poborsky. Mijn moeder is van Tsjechische afkomst en ik ga zelf ieder jaar nog terug. Ik heb ook nog duels voor Jong Tsjechië gespeeld. Geen toernooien, alleen kwalificatieduels. Dat was een geweldige ervaring."

Op achtjarige leeftijd nam Qausten deel aan de instuifdagen bij Ajax. "Tijdens de eerste dag waren er zo’n 1500 kinderen. We speelden vier tegen vier en de beste spelertjes mochten terugkomen. Uiteindelijk bleven er maar een paar over." De Nederlandse recordkampioen stalde de linksbenige dribbelaar in de E2. "Ik heb tot de A1 bij Ajax gespeeld. Het ging me vrij makkelijk af. Ik begon als linksbuiten, maar ben uiteindelijk omgeturnd tot linksback." De stap naar het eerste heeft Quasten echter nooit kunnen maken. "Ik kreeg geen kans om me te bewijzen en Ajax had op dat moment ook een speler als Maxwell binnen de gelederen. Dat was natuurlijk jammer voor mij, maar ik heb er nooit echt wakker van gelegen."

FC Volendam meldde zich al snel voor Quasten. Ook hier werd hij als linksback geposteerd. Voelt dat niet als een degradatie als je voorheen in de aanval en op het middenveld hebt gespeeld? "Nee, helemaal niet. Zeker niet in een aanvallend ingestelde ploeg. Met name bij Stanley Menzo had ik een belangrijke rol als verdediger. Hij hanteerde het Ajax-systeem, waarbij het belangrijk is om via de backs op te bouwen. Dan wordt ook verwacht dat je mee opkomt en aanvallend iets in huis hebt. Je wordt overal in betrokken. Dus ik wilde ook niet per sé op een andere positie spelen. Ik ben een creatieve voetballer die ook op het middenveld tot zijn recht komt, maar als Jonker me als linksback zou willen gebruiken doe ik dat zonder tegenzin. Dat is voor hem ook een optie."

Vooralsnog speelde Quasten zijn wedstrijden als middenvelder voor de Brabanders. Tegen zijn oude liefde FC Volendam maakte hij zijn eerste doelpunt in Tilburgse dienst. Quasten begint te lachen als er gevraagd waarom hij juichte in plaats van ingetogen terug te lopen naar de middellijn. "Tja, dat gebeurt onbewust. Je mag toch blij als je een doelpunt maakt? Ik rende meteen naar het vak van de Willem II-supporters en zo uitbundig vierde ik het doelpunt ook niet. Tegenwoordig lijkt het wel een rage om niet te juichen tegen je oude club. Daar zit ook veel show bij. Ik heb een prachtige tijd gehad bij Volendam en een passend afscheid gekregen door kampioen te worden. Ik heb nog altijd een goed contact met veel spelers. Het is mooi dat ze in de Eredivisie spelen."

Maar voor hoe lang? Quasten & Co hebben de equipe van Frans Adelaar in ieder geval weer wat lucht gegeven na de nederlaag van afgelopen dinsdag tegen de rode lantaarndrager (1-2). De regen symboliseerde de harten van de Tilburgse supporters. Kil en duister. Er was geen greintje warmte te bespeuren bij de Kingside achter het doel van Maikel Aerts. Hun trots was ver te zoeken. De leus 'Jonker rot op' werd luider en luider naarmate de wedstrijd vorderde. De nederlagen tegen Vitesse en Volendam staan echter in schril contrast met de overwinning op Ajax, Feyenoord, Groningen en aartsvijand NAC Breda. Terecht merkte Jonker op dat de club al veel heugelijke momenten heeft mee mogen maken dit seizoen. "Twee weken geleden was het nog allemaal hosanna toen we in De Kuip gelijkspeelden. En nu krijgt de trainer de zwarte piet toebedeeld. Zo gaat dat nou eenmaal", aldus de coach na afloop van het thuisduel met zijn oude werkgever. Quasten had inmiddels al