‘Steijn is druk met zijn eigen pr, de selectie is een labiel zooitje ongeregeld’

De ‘verbanning’ van sportpsychologe Annemieke Zijerveld bij Almere City getuigt van zwakte en angst, zo stelt Sjoerd Mossou. Volgens de columnist zijn voetbalclubs alleen maar banger geworden voor ophef. Zijerveld is vanwege enkele onhandige uitspraken over Ajax even teruggetreden bij Almere.

De sportpsychologe was zondag bij NPO Radio 1 vernietigend over de technische staf van Ajax. Ze zei onder meer ‘zwak leiderschap’ van trainer Maurice Steijn te zien. Volgens Mossou viel er echter geen speld tussen de harde woorden van Zijerveld te krijgen.

“Het trainerschap van Steijn is niet alleen qua resultaten historisch slecht”, schrijft Mossou in zijn column voor het Algemeen Dagblad. “De Ajax-trainer is al maanden zo druk met puur zijn eigen pr, dat een selectie met twaalf A-internationals (!) in recordtijd is verworden tot een labiel zooitje ongeregeld.”

“Aan elke vorm van tactische, hiërarchische, didactische en psychologische sturing ontbreekt het bij Ajax; je hoeft geen afgestudeerd sportpsycholoog te zijn om dat te zien.” Doordat Zijerveld juist wél is afgestudeerd als sportpsycholoog en werkt bij een andere Eredivisie-club, maakte dit haar uithaal volgens Mossou ‘niet erg professioneel’.

Toch stelt de journalist dat de verbanning en het door Almere City naar buiten gebrachte clubstatement ook getuigt van zwakte en angst. Mossou denkt dat clubs steeds banger zijn geworden voor ‘ophef’. De columnist haalt als voorbeeld ook de voetballers Yousef Atal (Nice) en Anwar El Ghazi (Mainz) aan. Beiden werden door hun club bestraft omdat ze hun steun voor Palestina in de oorlog met Israël op sociale media uitspraken.

“Het heeft veel te maken met hoe ons medialandschap is veranderd: elk wissewasje groeit uit tot een rel, in de meeste gevallen online. Voetballers en clubs zijn zelf volwaardige mediamerken geworden, meedraaiend in een circusje vol meningen, likes en quasi-nieuwtjes - en daar weer opgefokte, cynische of stompzinnige reacties op.”

“Werkgevers die geen andere opties meer zien dan verkapte censuur, terwijl juist een rechte rug geboden is”, vervolgt Mossou, die daar ook wel weer de ironie van inziet: “Dat iedereen anno 2023 over alles en iedereen zijn mening kwijt kan, leidt er stilaan toe dat steeds minder mensen hun mening mogen geven.”