Van Rhijn: 'De nare nasmaak bokst niet op tegen alle mooie momenten'

Ricardo van Rhijn is vorige maand vijfentwintig jaar oud geworden en in de bloei van zijn leven als profvoetballer. Afgelopen seizoen verloor hij echter zijn basisplaats bij Ajax aan Kenny Tete en kwam hij in de Eredivisie slechts 371 minuten in actie. Hoewel het contract van de rechtsback nog twee jaar doorloopt, lijkt een transfer aanstaande. Voetbalzone sprak met Van Rhijn over zijn snelle ontwikkeling, de daarop volgende vormdip en zijn ambities voor de toekomst.

Ricardo, er gaan een hoop geruchten rond in de media. Wat klopt daar allemaal van?
“Het klopt dat ik actief om me heen aan het kijken ben om een nieuwe club te vinden. Ik heb het afgelopen jaar weinig gespeeld en dat is een situatie waar ik niet te lang in wil blijven zitten. Ik ben me bewust van het feit dat ik tweede keus ben op de rechtsbackpositie en daar heb ik goed met Peter Bosz over gesproken. Hij heeft aangegeven me er graag bij te willen houden, maar heeft ook gezegd dat hij me eigenlijk te goed vindt voor de bank. Op het trainingskamp werd duidelijk dat als ik blijf ik sowieso tweede keuze ben en ik wil niet nog een seizoen op een zijspoor belanden.”

Tegen FC Liefering kwam je niet in actie, waarom was dat?
“In de media stond dat het een duidelijk en pijnlijk signaal van Bosz was. Dat is complete onzin, want het was namelijk totaal geen verrassing voor mij. In ons gesprek gaf hij aan dat doordat een vertrek mijn voorkeur heeft, hij in de voorbereiding liever spelers in actie ziet die zich focussen op Ajax. Dat snap ik heel goed. Het verhaal dat ik zelf verzocht had niet te spelen is trouwens ook nonsens, want ik sta niet op het punt een overstap te maken. Ik wil juist graag spelen en fit blijven. Hoewel er altijd een risico is dat je geblesseerd raakt, sta ik er zo niet in. Dat zou ik hooguit doen als er een akkoord is met een club en op het punt sta medisch gekeurd te worden.”

Is het geen optie om gewoon bij Ajax te blijven?
“Ik moet realistisch zijn. De verdediging stond vorig jaar erg goed en Kenny Tete heeft het fantastisch gedaan. Een nieuwe coach kan kansen bieden, maar er is geen aanleiding drastische veranderingen door te gaan voeren. Op een gegeven moment staat er een geraamte en de groep die startte in Oostenrijk was grotendeels dezelfde als vorig jaar. Daarnaast is er redelijk veel interesse en hebben verschillende clubs zich bij Marc Overmars gemeld. Ik heb hier en daar kennisgemaakt, maar alles bevindt zich nog in de aftastende fase. Mijn gevoel voor Ajax is overigens niet veranderd en de komst van Peter Bosz en Hendrie Krüzen zorg voor nieuw elan en een frisse wind. Ik ben met goede moed begonnen met trainen en kijk in de tussentijd rustig rond.”

Waar is het precies misgegaan?
“Het klinkt enorm cliché, maar het is de bekende dip van een jonge speler. Mijn doorbraak ging enorm snel en ik kwam binnen met een goed niveau. Daarna zakte ik wat weg en dat heeft even geduurd. Het hervinden van mijn vorm ging met pieken en dalen. Tegelijkertijd had Kenny een fantastische vorm te pakken en dat is ten koste gegaan van mijn plek in het elftal. De situatie was eigenlijk dezelfde als die van mij destijds met Gregory van der Wiel, maar toen was het in mijn voordeel. Het is lastig na een paar jaar als basisspeler een stap terug te moeten doen. In plaats van onderhoudend trainen, speel je opeens geen wedstrijden meer en moet je er volle bak tegenaan. Het was een jaar van voor mezelf werken en zorgen dat ik fit bleef. Dat ben ik fysiek en mentaal goed doorgekomen.”

Was het opstellen van Joël Veltman als rechtsback het dieptepunt?
“Dat was in elk geval wel het teken dat het een beetje klaar was. Op het moment dat ik niet op werd gesteld tegen Roda JC, wist ik hoe laat het was. Met terugwerkende kracht is het jammer dat ik niet de kans heb gekregen mezelf langere tijd te laten zien. Daarnaast kon ik in de winterstop naar Everton, maar belde Frank de Boer dat hij wilde dat ik bleef. Door dat belletje en de blessure van Kenny kreeg ik het idee dat ik echt de kans zou krijgen. Met terugwerkende kracht is afgelopen seizoen een verloren jaar geweest, maar het kan ook erger. Je kunt ook helemaal buiten de selectie vallen en ik ben er altijd bij gebleven. In dat perspectief had ik weinig reden tot klagen.”

Is je relatie met Frank de Boer kapot gegaan door de situatie?
“Nee, ik ben geen rancuneuze jongen en kan realistisch kijken naar mijn eigen prestaties en die van mijn concurrenten. Vanzelfsprekend had ik het liever anders afgesloten met Frank, maar ik vergeet de periode niet waarin het wel heel mooi was. Mijn debuut in het eerste van Ajax en Oranje gebeurde ook onder zijn bewind en daar ben ik dankbaar voor. Desalniettemin blijft de nare nasmaak natuurlijk wel een beetje hangen, maar die bokst niet op tegen alle mooie momenten. Als ik het vooraf allemaal geweten had, had ik vorig jaar de stap echter wel gemaakt.”

Hoe kijk je terug op de interesse van Galatasaray en Leicester City?
“Achteraf ben ik blij dat de transfer naar Galatasaray is afgeketst, nu ik zie hoe het er daar aan toe gaat met Wesley Sneijder. Je ziet toch dat het bij zulke clubs behoorlijk onrustig en instabiel kan zijn. Het afslaan van Leicester City was destijds een logische keus, maar het was achteraf gezien natuurlijk een prachtig avontuur geweest. Ik heb daar overigens geen pijn in mijn buik van gehad en het met een lach in de gaten gehouden. Dat werd alleen maar meer naarmate het seizoen vorderde. Achteraf is het makkelijk praten, maar de dingen gaan zoals ze gaan. Langzamerhand ga je wel een beetje anders kijken naar de clubs die zich aandienen. Als je een seizoen weinig gespeeld hebt, zit je immers in een andere situatie.”

Waar liggen nu precies je ambities en prioriteiten?
“Voor mij is spelen nu het allerbelangrijkst en daarom is het moment ook aangebroken om verder te kijken. In mijn keuze staat speeltijd voorop en gaat dat boven de grootheid van de club, de achterban en het bijbehorende salaris. Mijn voorkeur heeft een competitie in West-Europa, want ik zie mezelf niet zo snel in een land als Rusland aan de slag gaan. Een transfer is spannend, maar ik kijk er wel naar uit. Ik heb veel verhalen gehoord van spelers die in het buitenland zijn geweest en die raden zo’n avontuur alleen maar aan. Binnen Nederland kan ik hooguit nog een stap opzij maken, dus het buitenland is het meest logische scenario.”

Marc Overmars verkoopt je vast liever aan Club Brugge of Werder Bremen…
“Bij dat soort clubs ga je natuurlijk wel luisteren. Club Brugge werd kampioen van België en speelt Champions League en Werder Bremen heeft een grote historie, hoewel ze het de laatste jaren lastig hebben gehad. Uiteindelijk is het echter niet de keuze van Overmars, want hij is immers degene binnen Ajax die graag van me af wil. In de tussentijd ga ik gewoon met veel plezier naar Amsterdam. Je kunt het op de club navragen, mijn houding en gedrag zijn nog altijd onveranderd positief.”

Tot slot, met wat voor gevoel kijk je naar de toekomst?
“De afgelopen periode was moeilijk, maar ik heb altijd vertrouwen in mezelf gehouden. Ik weet dat ik een goede speler ben en kwaliteiten heb, daar hoef ik mezelf niet van te overtuigen. Over de negatieve houding van sommige fans maak ik me niet druk. Ik ga niet bij de pakken neerzitten en kijk uit naar een leuke club. Als je kijkt naar de transfer van Vinnie (Vincent Janssen, red.) zie je wel hoe snel het in deze wereld kan gaan. Hij trapt er na de winterstop opeens alle ballen in en weg is-ie. Als ik mijn oude niveau weer weet te halen, kan ik omhoog kijken. Voor nu ben ik daar allemaal nog niet mee bezig. Ik wil gewoon weer lekker dertig à veertig wedstrijden spelen.”