Verhaegh: ‘Ik speel tegen topspelers en houd me wekelijks staande’

AUGSBURG - Nog geen tien jaar geleden stonden er met Internazionale, AC Milan en Juventus drie Italiaanse clubs in de halve finale van de Champions League. De Serie A was het walhalla voor voetballers, maar tegenwoordig mogen ze in de Laars van Europa blij zijn als er überhaupt drie clubs mogen deelnemen aan de Champions League. Sowieso allang voorbijgestreefd door Spanje en Engeland, en op nummer drie staat de Duitse Bundesliga. Een prachtige competitie met volle stadions, enthousiaste toeschouwers en voetbal op het hoogste niveau met veel passie en strijd. Week in, week uit. Bij welke club je ook speelt.

Door QASIM HAKIM

Paul Verhaegh (28) heeft dat bij FC Augsburg aan den lijve ondervonden. De verdediger uit het Limburgse Kronenberg debuteerde in het betaald voetbal bij AGOVV. Hij werd verhuurd door PSV, waar hij de gehele jeugdopleiding doorliep. In Eindhoven werd hij uiteindelijk te licht bevonden, waarna hij in 2004 overstapte naar FC Den Bosch. Verhaegh degradeerde met de Brabanders, maar wist tijdens de winterstop van het seizoen 2005/06 een transfer af te dwingen naar Vitesse. Daar brak hij definitief door op het hoogste niveau in Nederland. Het leverde hem een selectie op voor Jong Oranje, dat in de zomer van 2006 het EK won in Portugal. Vierenhalf jaar verdedigde Verhaegh de kleuren van de club die tegenwoordig de ambitie heeft uit te groeien tot de beste club van Nederland. Destijds was Vitesse niet meer dan een middenmoter en was het aantrekkelijk om de stap te maken naar de 2.Bundesliga. In 2010 tekende hij een tweejarig contract bij FC Augsburg.

“Ik was toe aan een nieuwe uitdaging”, zegt Verhaegh. “Spelen in het buitenland is een wens van zo’n beetje iedere voetballer, ook al is het niet meteen op het hoogste niveau. FC Augsburg bood mij die kans. Ik wist vrij weinig van de club. Alleen dat ze in Jos Luhukay een Nederlandse trainer hadden en dat Youssef El Akchaoui er een half jaar had gespeeld. De rest heb ik op internet opgezocht. Ik merkte bij aankomst al snel dat het een club was met ontzettend veel ambities en een prachtig stadion, waar plaats is voor meer dan 30.000 toeschouwers. Ik werd meteen goed opgevangen door mijn teamgenoten. Natuurlijk was het ook een voordeel dat er al een aantal Nederlanders speelden.” Verhaegh schreef direct historie, door te promoveren naar de Bundesliga, waar Augsburg nog nooit in had gespeeld.

De club werd dan ook gezien als het lelijke eendje en rechtstreekse degradatie zou onontkoombaar zijn. Althans, dat was de algemene opinie van de buitenwacht. “We kenden een zeer moeilijke beginfase, waar we ontzettend veel van hebben geleerd. De spelers merkten meteen dat het niveau van de Bundesliga ontzettend hoog is, want elk foutje wordt meteen afgestraft. Naarmate het seizoen vorderde, zijn we steeds beter in ons ritme gekomen, omdat we ons snel ging beseffen wat er werd gevraagd werd. Dat was uiteraard vooral te danken aan Luhukay, een trainer die ongelooflijk heeft gepresteerd bij FC Augsburg. Hij is iemand die altijd in het belang van het team denkt. Iemand die tot in de finesse een collectief kan smeden. Wij beschikten alleen maar over mensen op het veld die voor elkaar wilden werken Dat was ook één van de redenen waarom wij lijfsbehoud hebben bewerkstelligd. Een ongelooflijke prestatie, als je bedenkt dat FC Augsburg met de kleinste begroting van de competitie werkt en alle voetbalkenners ons meteen al hadden afgeschreven. We waren kansloos. Dat maakt een prestatie als deze nog mooier.”

Luhukay was degene die Verhaegh naar het zuiden van Duitsland haalde en hem ook tijdens de tweede seizoenshelft aanvoerder maakte. “Ik was al de reserveaanvoerder en onze eerste aanvoerder vertrok tijdens de winterstop. De trainer vond die rol wel bij me passen. Ik was bij Vitesse ook aanvoerder en had dus al de nodige ervaring.” Overeind blijven in een Europese topcompetitie en ook nog aanvoerder zijn van de club die je vertegenwoordigt. Als verdediger uit Nederland. Dan gaan de gedachten snel uit naar Oranje. Heeft Paul Verhaegh daar aan gedacht? “Eerlijk gezegd niet. Natuurlijk hoop je er wel op, want ik speel wekelijks tegen topspelers tegen wie ik me goed staande kan houden. Veel van deze spelers zullen ook actief zijn op het EK”, zegt hij.

Bert van Marwijk had zijn vizier niet gericht op Verhaegh, maar de technische mensen van sc Heerenveen en FC Twente wel. Verhaegh: “Ik heb die verhalen ook via het internet gelezen. Dat is ook het enige wat ik ervan weet.” Ziet Verhaegh een terugkeer naar Nederland eigenlijk wel zitten? “Ik ben er niet mee bezig. Bij FC Augsburg heb ik het ontzettend naar mijn zin en speel ik wekelijks op topniveau. Ik heb ook nog een doorlopend contract tot 2013. Ik ben nu twee jaar in Duitsland en moet zeggen dat het een ongelooflijk succes is. In het eerste jaar promotie naar de Bundesliga en het tweede jaar lijfsbehoud, wat een nog groter resultaat is. Ik heb gemerkt dat het een behoorlijke aanpassing is om in een ander land te wonen, er komt zoveel op jou en je familie af. Dat heb ik echter wel positief ervaren en dan merk je ook dat je als mens een goede ontwikkeling doormaakt.”