West Bromwich Albion: Keep calm and carry on

Door QASIM HAKIM

WEST BROMWICH - Onder de rook van Birmingham ligt West Bromwich. Zeg maar gerust zwarte rook. Wijlen Queen Victoria deed zelfs de gordijnen dicht als ze met haar trein The Black Country aandeed. Op een kwartier rijden ten noordoosten van Engelands tweede stad huist het grauwe arbeidersplaatsje dat door de lokale voetbaltrots op de kaart wordt gezet. West Bromwich Albion promoveerde afgelopen seizoen naar de Premier League na een afwezigheid van twee seizoenen. Het raakte echter topschutter Kevin Phillips kwijt aan Birmingham City, en dat breekt de ploeg van Gianni Zuiverloon en Ryan Donk momenteel op. Met tien doelpunten zijn The Baggies de minst productieve ploeg in ’s werelds grootste voetbalcompetitie.



Vrijdag
"Ga je naar West Bromwich? Daar is het nog smeriger dan in Hull!", verzekert David, een fervent aanhanger van Birmingham City. Samen met zijn vrienden Conrad en Pratesh luidt hij het weekend in met een large pint die om de vijf seconden tegen zijn lippen wordt gedrukt. Hun stamkroeg The Royald Old, in hartje Birmingham, heeft met het grote tapijt dat dienst doet als vloerbedekking veel weg van een oergezellige huiskamer. In een hoek even verderop zingen aanhangers van de tweede club uit the city of thousand trades, zittend aan een houten tafel, liederen die niet bepaald goed in het gehoor liggen bij fans van West Bromwich Albion. Toch heet City’s grootste rivaal Aston Villa, dat morgen op bezoek gaat bij Arsenal. De club van Pratesh, een veertiger met Indiase roots geboren en getogen in West Bromwich. "Je moet naar The Vine Pub gaan als je de supporters van West Bromwich Albion wilt leren kennen", is het dringende advies.

Zaterdag
Het is de dag dat David Goliath tegemoet treedt, terwijl Engeland in de ban is van de gruwelijke moord op baby P. De grauwgrijze wolken symboliseren het gevoel dat heerst bij de gemiddelde inwoner van West Bromwich. Droefenis, hun club vecht tegen degradatie. Althans, dat wordt verwacht. Nicolas Anelka, topschutter van bezoeker en koploper Chelsea, heeft in zijn eentje evenveel doelpunten weten te scoren als de gehele ploeg van coach Tony Mowbray.

Het is half twee in de middag, vier uur voor de aftrap van de wedstrijd ligt stadion The Hawthorns er verlaten bij. Aan de overkant is de membersclub voor West Bromwich Albion-fans gevestigd. Ook hier is nog weinig te beleven. Welgeteld één supporter heeft zijn plek aan de bar al gevonden. Een ander leest rustig de krant, uiteraard met een groot glas bier aan zijn zijde. Het derde lid van de fanclub komt voorzichtig binnengedruppeld. Bij de vraag waar The Vine Pub ligt wordt er even vreemd opgekeken. De vinger van de barman wijst naar het zuiden, richting het centrum op twintig minuten lopen van de huidige bestemming.

Na een lange zoektocht komt het gewenste doelwit eindelijk in zicht. Vanaf de voorkant lijken er niet meer dan vijftig klanten te passen in de smalle corridor. Deze wordt geflankeerd door twee zijingangen waar enkele mensen voor een immense flatscreen plaats hebben genomen, al nippend aan een goudgele rakker. Eenmaal in het gangpad lijkt er geen einde te komen aan deze pub. Verderop is een voormalige achtertuin zichtbaar die, met de stenen ondergrond en van bovenuit bedekt met platen van doorzichtig hard plastic, is omgeturnd tot ontspanningsruimte. Hier kijken ook weer enkele fans kijken, onder het genot van barbecuefood, aandachtig naar het duel tussen Bolton Wanderers en Liverpool. De reuk van het geroosterde vlees dwingt je om verder te lopen naar de volgende ruimte waar twee Indiase mannen omringd worden door kilo’s vlees. Pork Steak, Shis Kebab, je kunt het zo gek niet bedenken. De bezoekers komen hier zeker niet om van de honger.

De honger naar een overwinning is er des te meer. Men leeft tussen hoop en vrees, maar als WBA-fan ben je inmiddels wel wat gewend en heerst er toch vooral optimisme. Een vrouw haalt een bordje tevoorschijn met de tekst: Keep calm and carry on. Twee tafels verder zitten Matthew, Chris en Mike. Ondanks deze barre tijden wijkt de lach ook niet van hun gezicht. "We kijken hier de hele week naar uit. West Bromwich Albion is het belangrijkste in ons leven. Ook onze vriendinnen kunnen hier niet tegenop", lacht Chris. Wat zijn de verwachtingen voor de wedstrijd tegen Chelsea? "Eén speler van Chelsea is duurder dan ons hele team. Maar daar gaat het niet om, wij steunen onze club door dik en dun. We zullen vandaag zingen en onze jongens aanmoedigen totdat we er bij neervallen. We verliezen toch van hen", wijst Chris naar de Chelsea-fans die langzaam maar zeker steeds beter vertegenwoordigd raken in The Vine Pub. "Hier heerst geen vijandigheid tussen rivaliserende supportersgroepen. Zo hoort het ook. Alleen als we tegen Wolverhampton Wanderers spelen heerst er een opgefokte sfeer. De fans van The Wolves komen hier ook niet. Want dan wordt het wel knokken", weet Mike terwijl zijn ogen een draai naar links maken richting de zingende meute.

Juliano Belletti, Salomon Kalou en Didier Drogba. Allemaal passeren ze de revue. Het zijn echter niet The Blues die hun kelen schrapen en uit volle borst hun spelers de hemel in prijzen. Het zijn de gastheren die hun bezoekers een warm welkom geven. Zo kan het dus ook. Maar wat vinden de heren eigenlijk van hun eigen veldheren? Uiteraard de Nederlanders in het bijzonder. Matthew: "Zuiverloon en Donk zijn slimme spelers. Luister maar goed als je straks in het stadion zit. We scanderen hun namen."



Het is inmiddels tegen de klok van vier. Liverpool heeft de vroege middagwedstrijd weten te winnen en is voor even koploper. Aan West Bromwich Albion de taak om Dirk Kuyt & Co steviger in het zadel te helpen. De tocht naar het stadion wordt in gang gezet waar de voorbereidingen op het avondduel al volop bezig zijn. De landelijke pers is in grote getalen afgereisd naar de West Midlands, waar John Simpson, perschef van West Bromwich Albion, de nodige overuren tegemoet treedt. Iedere mediavertegenwoordiger krijgt in de gerenoveerde pressbox van de promovendus een boekje overhandigd. Hierin valt het opmerkelijke verhaal van Fabian de Freitas en de column van Richard Sneekes te lezen. Twee oudgedienden van Nederlandse makelij. De laatstgenoemde is een gebombardeerd tot een held waar De Freitas niet bij iedereen in de smaak valt. Als we het boekje op pagina 67 openslaan weten we waarom: Being a midweek game, De Freitas believed it was a 7.45 pm kick off. Being an Bank Holiday Monday, the rest of the World believed it was a 3pm kick off, on this ocassion, the majority view prevailed.

Maar goed, hoe denken de Engelse journalisten over de huidige Nederlandse inbreng bij de staartploeg van de Premier League? WBA-watcher Chris Lepkowski van The Birmingham Mail is louter positief, maar krijgt bijval van zijn collega van het lokale radiostation die niet bij naam genoemd wil worden: "Als we met 2-0 winnen is Zuiverloon onze beste man, maar als er gebikkeld moet worden zie je hem niet. Technisch gezien een goede voetballer, maar bij deze jongen ontbreekt het aan de nodige strijdlust. Dat heeft deze ploeg echt wel nodig."

Tegen Chelsea is strijdlust het belangrijkste wapen. De spelers op het veld moeten het waarmaken waar de organisatie er rondom heen ervoor gezorgd heeft dat ze niks tekortkomen. Dat wordt eens te meer duidelijk tijdens de rondleiding van Simpson door het stadion. Waar de huizen in West Bromwich er krakkemikkig bij liggen is de plaatselijke voetbaltempel tot in de puntjes afgewerkt. "We hebben de persruimte verbouwd. Op iedere tafel i