Wormuth verloor drie ongeboren kinderen: ‘Er moest een reden zijn’

Frank Wormuth bleef achter met grote levensvragen nadat drie van zijn kinderen overleden voor ze werden geboren. De trainer van Heracles Almelo verdiepte zich in het leven na de dood, in reïncarnatie, en is ervan overtuigd dat het hierna niet ophoudt. "Ik riep niet om God, heb niet gehuild, maar ik wilde per se weten wat erachter stak", vertelt Wormuth in een openhartig interview met TC Tubantia.

De vrouw van Wormuth lag in het ziekenhuis, zwanger van hun eerste kind, toen er zwangerschapsvergiftiging optrad. "We kregen daarna een zoon, ook hij werd doodgeboren. Mijn vrouw zei dat ze naar de dokter moest, ze was vijf maanden zwanger, maar voelde dat hij gestorven was. We kregen gelukkig drie gezonde kinderen, daar zijn we heel erg dankbaar voor. Maar tussen de twee jongsten gebeurde het nog een keer. Het kindje overleed na ruim drie maanden in de buik."

De 59-jarige Duitser is zich toen in de dood gaan verdiepen, inmiddels alweer twintig jaar geleden. Er moest een reden voor hun dood zijn, aldus de trainer. "Waren ze hier om ons verder te helpen in het leven? Dat zou kunnen. Misschien zijn hun zielen overgegaan in die van onze levende kinderen. Ik weet het niet." Wormuth is gaan lezen over reïncarnatie, over andere dimensies, en sprak met schrijvers en ervaringsdeskundigen. Naar eigen zeggen heeft de coach er 'een studie' van gemaakt.

Wormuth weet zelf niets van zijn vorige levens, hij heeft nooit een openbaring gehad. "Mensen om me heen wel. Het zal een reden hebben, als het noodzakelijk is voor mij, gebeurt het vanzelf. Ik geloof niet alles wat ik lees. Sommige dingen leg ik naast me neer, maar ik kom veel dezelfde verhalen tegen. Dat is niet voor niets", aldus de coach, die ervan overtuigd is dat we als mens veel niet kunnen waarnemen, zien, horen of voelen.

De oefenmeester geeft aan dat status hem niets doet en dat hij geen bevestiging van anderen nodig heeft, omdat hij weet dat het leven hierna niet ophoudt. Het heeft Wormuth veel zelfvertrouwen en rust gegeven. "Mijn zoektocht heeft dus zin gehad. Je neemt alleen je geest en ziel mee na je dood. Dat betekent je gedrag, alle kennis en hoe je met anderen omgaat. Niet je huis of die twee dikke Ferrari's en ook je status niet."

"Ik vind het ook een fijne gedachte dat we elkaar weer terug zullen zien hierna. Afscheid nemen van mensen van wie je houdt, is het zwaarste dat er is. Maar als je weet dat je elkaar weer ziet, maakt het dat minder zwaar", aldus Wormuth, die vaak heeft gelezen dat je na het sterven wordt opgehaald door iemand van wie je houdt. "Mijn moeder zei op haar sterfbed dat er iemand naast me stond. Ik zag die persoon niet, maar knikte en zei: 'Bedankt voor alles, je wordt nu opgehaald'."

Wormuth spreekt zodoende van een geruststellende gedachte. "Mijn vader vond het onzin, dat mag ook. Maar stel dat hij gelijk had en er niets is hierna, wat moet je dan doen? Hele dagen werken, auto's kopen en plezier maken? Wat is dat eigenlijk, plezier maken? Het voelt logischer dat het niet ophoudt. En als het wel over is en er niets meer is, merk ik het toch niet en heb ik in ieder geval met een beter gevoel geleefd", grijnst Wormuth.