De Rotterdammer die een zeldzame transfer naar Montenegro maakte

Nederlandse profvoetballers zijn in alle uithoeken van de wereld te vinden, van de spotlights van de grote Europese competities tot de meer avontuurlijke dienstverbanden op andere continenten. In de rubriek Over de Grens spreekt Voetbalzone wekelijks met een speler die buiten de landsgrenzen actief is. Met deze keer aandacht voor Tyrone Conraad, die deze zomer de overstap maakte van het Griekse Ergotelis FC naar Sutjeska Niksic uit Montenegro. Bij de vijfvoudig landskampioen maakt de spits de laatste weken de nodige indruk met zijn doelpunten.

Door Jordi Tomasowa

Dat een Nederlandse profvoetballer aan de slag gaat in Montenegro is vrij zeldzaam. Giovanni Gravenbeek maakte in 2017 de transfervrije overstap naar FK Rudar Pljevlja, maar koos anderhalve maand later alweer eieren voor zijn geld door naar Spakenburg te vertrekken. Informatie inwinnen over het voetbal in Montenegro en het Balkanland zelf was daardoor lastig voor Conraad en heeft hij uiteindelijk ook niet gedaan. “Volgens mij zijn er bijna geen Nederlandse voetballers die in Montenegro hebben gespeeld”, beaamt de spits over de telefoon. “Montenegro kende ik als land ook niet. Het ging mij meer om de club. We speelden in de voorronde van de Champions League tegen Ludogorets. Voor mij was het wel echt iets heel moois. Ik speelde drie jaar geleden nog bij Kozakken Boys, dan zie je wat voor stappen ik gemaakt hebt.”

Conraad speelde in de jeugdopleiding bij Feyenoord en maakte na vier jaar vanuit de Onder 17 de overstap naar ‘kleine broer’ Sparta. De in Rotterdam geboren voetballer schopte het daar tot de Onder 19 en sloot zelfs aan bij het eerste elftal. Een kuit- en scheenbeenbreuk wierp hem destijds echter ver terug. “Ik kwam na mijn herstel niet meer in beeld bij het eerste elftal, waardoor ik voor een overstap naar SC Cambuur koos. Ik begon in het beloftenteam en heb uiteindelijk m’n debuut in het betaald voetbal gemaakt onder Arne Slot.”

De spits leek in de zomer van 2019 op weg naar FC Eindhoven, maar zag kort voor het sluiten van de transferwindow een streep door deze transfer gaan. “Ik had eigenlijk al een mondeling akkoord, maar ik kreeg toen van mijn zaakwaarnemer te horen dat het toch niet doorging. Kozakken Boys wilde mij graag hebben, toen besloot ik om daar een jaartje te knallen. Ik heb daar toen een seizoen samen met m’n neef Royston Drenthe gespeeld, dat was zeker mooi.”

Toen zich vervolgens de kans voordeed om eerste buitenlandse avontuur aan te gaan, greep Conraad deze direct met beide handen aan. Al kwam daar naar eigen zeggen wel enig geluk bij kijken. “Vanwege corona werd de competitie vroegtijdig stilgelegd. Ik ben toen overgestapt naar een nieuwe agency, Focus on Football BV. Zij hadden contact met Ergotelis. Hun technisch directeur wilde me heel graag hebben. Na een goed gesprek via WhatsApp met de technisch directeur besloot Conraad om zijn carrière op het tweede niveau van Griekenland te vervolgen. “Het ging wel echt heel snel. Ik moest het nog aan m’n familie vertellen. Toen ik de technisch directeur gesproken had, besefte ik wel: nu gaat het echt gebeuren, maar dit was wat ik wilde. Het was een mooie nieuwe uitdaging en daar houd ik wel van. Het was ook weer een stapje omhoog vanaf Kozakken Boys.”

De twee Rotterdamse jeugdvrienden op Kreta: ‘Best een club met historie’

Voetbalzone sprak een jaar geleden in een dubbelinterview met Conraad en Neral over hun tijd bij Ergotelis FC.Lees artikel

Mede doordat hij bij Ergotelis samen kwam te spelen met twee Nederlandse ploeggenoten, Jeffrey Neral en Abdulsamed Abdullahi, ondervond Conraad geen aanpassingsproblemen op Kreta. “We hadden elkaar, dus dat was ook wel fijn. Bij OFI Kreta, dat op het hoogste niveau in Griekenland speelt, stonden ook nog drie Nederlanders onder contract: Boy Waterman, Jonathan de Guzman en Luc Castaignos. Met hen trokken we ook veel op en daardoor hebben we op Kreta een mooie tijd gehad.” In twee seizoenen bij Ergotelis was Conraad goed voor vijftien goals. Hij kijkt dan ook met een tevreden gevoel op deze periode terug. “Afgelopen seizoen waren er alleen wel wat geldproblemen. Uiteindelijk heb ik mijn salaris vrij laat alsnog ontvangen. Door het seizoen heen was het vervelend, dat zag je ook terug op het veld. Dat is ook de reden dat ik verder ben gaan kijken. Ik dacht: nog zo’n jaar, dat zie ik niet zitten.”

Deze zomer koos Conraad dus voor een niet alledaagse transfer naar Montenegro om bij Sutjeska Niksic aan de slag te gaan. “Hoe die transfer tot stand is gekomen? Nou, dat is best een mooi verhaal”, zegt Conraad lachend. “Ik was op vakantie en er waren ook nog andere clubs geïnteresseerd. Zij waren wel concreet, maar toch zat ik in de wachtkamer. Uiteindelijk pakte Sutjeska Niksic door en liet blijken mij echt graag te willen hebben. Ze waren als landskampioen verzekerd van kwalificatiewedstrijden voor de Champions League en wilden eigenlijk dat ik voor die duels tegen Ludogorets speelgerechtigd zou zijn.” Conraad ging er vanuit dat hij bij terugkomst in Nederland nog voor zichzelf kon trainen, maar moest vervolgens na twee dagen halsoverkop afreizen naar Montenegro.

Inmiddels speelt hij alweer bijna vier maanden bij Sutjeska en is hij helemaal gesetteld in Niksic, een klein stadje op ongeveer een uur rijden van de hoofdstad Podgorica. “Ik woon ook op twee uurtjes reizen van Dubrovnik in Kroatië, dat schijnt ook heel mooi te zijn. Als ik twee dagen vrij heb, dan kan ik dat soort plekken gaan opzoeken. Hier in Niksic is er niet echt veel te doen, maar je hebt in het land prachtige heuvelgebieden en mooie plekken bij het water, dus je kunt genoeg opzoeken. Dan ga ik met m’n vriendin en mijn dochter. Zij zijn nu ook bij mij. De eerste twee maanden was ik op mezelf aangewezen. Ik moest alles regelen, zoals een appartement. M’n gezin is daarna naar Montenegro gekomen, dus dat is wel heel fijn.”

De selectie van Sutjeska Niksic bestaat overwegend uit Montenegrijnen. Toch werd Conraad bij aankomst direct goed opgevangen door zijn ploeggenoten. “Sommige jongens spreken gebroken Engels, maar proberen wel hun best te doen. Onze eerste keeper is 33 jaar en heeft veel ervaring opgedaan in het buitenland. Hij begrijpt hoe het voor mij was om als buitenlandse speler in een ander land te komen, dus hij heeft me goed opgevangen. Er is een tijdje terug ook een Franse aanvaller uit Griekenland overgekomen, met hem kan ik ook goed opschieten. Wat onze voertaal op de club is? Die is Montenegrijns, maar het wordt door de assist-trainer altijd voor mij en twee andere jongens vertaald in het Engels.”

Bij Sutjeska speelt Conraad in een klein stadion: het Gradski stadion, waar zo’n vijfduizend mensen in kunnen. “Ze zijn nu aan één kant van het stadion aan het verbouwen. We hebben geen gym op de club, dus we moeten wel altijd naar een gym waar de club mee samenwerkt. Over het algemeen zijn de faciliteiten op de club prima, ik mag niet klagen. Onze velden zijn gewoon goed, maar als we een uitwedstrijd spelen, zitten er wel soms velden tussen waarvan ik denk: moeten we hier echt op spelen?”

Sportief gezien gaat het de landskampioen tot nog toe voor de wind. Sutjeska is koploper in Montenegro en Conraad zelf blonk begin oktober nog uit door vier keer te scoren tijdens een 5-0 zege op Jedinstvo. “Dat is zeker een mooie prestatie, ik mag me hier in Montenegro in een rijtje plaatsen met drie of vier jongens die ook ooit eens vier keer in wedstrijd trefzeker zijn geweest. Daar ben ik zeker blij mee en nu moet ik deze lijn doortrekken.” Conraad toonde zijn goede vorm de afgelopen twee weken opnieuw door tegen Mornar Bar (1-1) en Iskra (1-2 winst) ook het net te vinden.

“De wedstrijden zijn hier vrij fysiek”, legt Conraad uit. “Het niveau kan ik niet vergelijken met Nederland, want daar heb ik alweer een tijdje niet meer gespeeld. Het is een goed niveau hier, je ziet veel spelers met individuele kwaliteiten die een team op sleeptouw kunnen nemen. Wij zijn afgelopen seizoen kampioen geworden van Montenegro, dus als tegenstanders tegen ons op voorsprong komen, gaan ze direct heel behoudend spelen.” Conraad tekende afgelopen zomer voor één jaar bij Sutjeska Niksic. In het restant van het seizoen wil hij zijn doelpuntenproductie verder opvijzelen. Een echt stappenplan heeft de spits echter niet. “Ik bekijk het gewoon per jaar. Ik heb doelstellingen hier bij de club, die moet ik gewoon behalen. Als dat gebeurt dan kijk ik in de zomer wat er komt en met familie en vrienden wat het beste voor mij is. Ik wil eerst kampioen worden, de beker winnen en m’n persoonlijke doelstellingen behalen.”