‘Toen ik het contract ontving van Barcelona, stelde ik een nepcontract op’
Jérémy Mathieu heeft in een uitgebreid interview met L'Équipe onthuld dat hij in 2014 met tegenzin de overstap maakte van Valencia naar Barcelona. De verdediger maakte het goed bij Valencia en voelde zich niet genoodzaakt om te vertrekken, maar kreeg in een poging een hoger salaris los te peuteren zijn werkgever Valencia naar eigen zeggen te weinig steun van de clubleiding. Hij besloot uiteindelijk met tegenzin de deur van het Mestalla achter zich dicht te trekken.
Mathieu, die vorig jaar zomer een punt achter zijn carrière zette door een zware blessure, kende vijf goede jaren in Valencia en gold als vaste waarde bij de huidige nummer twaalf van LaLiga. Als aanvoerder kwam hij in de zomer van 2014 op de radar bij Barcelona, waar hij een vierjarig contract tekende. "Ik wilde niet naar Barcelona", onthult Mathieu bijna zeven jaar na dato. "Toen de club me benaderde, was ik aanvoerder van Valencia en genoot ik van het leven daar. Ik vroeg me af: 'Ga ik de bank van Barcelona warm houden?'"
De linksbenige verdediger besloot de clubleiding van Valencia onder druk te zetten nadat hij van Barcelona een contractvoorstel had ontvangen. "Toen ik het contract ontving dat Barcelona me aanbood, stelde ik een nepcontract op. Ik deed een salarisvoorstel dat tussen mijn huidige salaris lag en het salaris dat ik bij Barcelona zou gaan verdienen. Ik liet het nepcontract zien aan de sportief directeur van Valencia (Francisco Rufete, red.) en zei tegen hem: 'Als je me dit geeft, blijf ik.' Hij zei: 'Dat zou geen probleem moeten zijn.'"
Mathieu rekende daarmee op een langer verblijf in de sinaasappelstad, maar zag tot zijn eigen verbazing hoe president Amadeo Salvo Lillo daar eigenhandig een stokje voor stak. "Hij weigerde. Rufete kon het niet geloven. Ik verscheurde het nepcontract en zei: 'Dan ga ik weg'. Ik realiseerde me dat ze niet langer op mij rekenden." Uiteindelijk zou Mathieu tussen 2014 en 2017 drie seizoenen uitkomen voor Barcelona, waarin hij tot 62 wedstrijden kwam. Daarin wist de Fransman drie keer te scoren.
Hoewel Mathieu met Barcelona alle prijzen won die er te winnen vielen, voelde hij zich er lang niet altijd op zijn gemak, zo gaf hij in februari in een interview met RAC1 te kennen. "Ik was eenzaam in de kleedkamer", aldus Mathieu. "Niemand steunde mij en voor mij is dat geen voetbal. Ik weet nu ook hoe Clément Lenglet zich voelt. Ik heb Luis Enrique het hele jaar niet gesproken. Ik had een beetje steun nodig, bij Sporting Portugal had ik dat. Na de wedstrijd tegen Málaga bijvoorbeeld, waarin ik een fout maakte, heb ik de volgende dag niks gezegd. Ik had er geen zin in."
Ga jij die Jackpot winnen? Koop dan nu je lot voor de trekking en speel mee!
Meer nieuws
Liverpool gebruikt komst Slot om af te stappen van traditionele Britse clubstruc
Late gelijkmaker van Leverkusen wekt grote woede: ‘Het is een schande!’
Robin van Persie gaat in op vraag of hij ooit trainer van Feyenoord wordt
Ongekend: Leverkusen behoudt ongeslagen status door goal in minuut 97
Zorgen om Matthijs de Ligt, die al strompelend de Allianz Arena verlaat
Antony viert langverwachte goal in Premier League op zeer bijzondere wijze
Meer sportnieuws
In zijn eerste seizoen heeft hij gewoon veel gespeeld. In dat seizoen won hij zowel laliga als de CL. In de competitie scoorde hij toen de winnende treffers tegen Celta en Real Madrid. Moeilijke wedstrijden die je kampioen hebben gemaakt. Op basis van dat eerste seizoen heeft hij toch voor mij een soort heldenstatus verworven en kan hij toch tevreden terugkijken naar zijn periode in Barcelona. Ik begrijp ook oprecht niet dat vele van mijn collegasupporters hem als een miskoop blijven bestempelen. Hij was geen super bijzondere speler, maar hij deed gewoon zijn ding. Wel gek dat hij niet met Luis Enrique heeft gesproken. Op het einde hield de coach juist het vertrouwen in hem door op de linksback te plaatsen. Dat ging uiteindelijk ten koste van Grimaldo. Over vertrouwen van de coach had hij denk ik niet moeten klagen.
Ik snap nog steeds niet of hij wegging omdat hij een hoger salaris wou of dat hij wegging door de karakter van de president van Valencia? De volledige waarheid word natuurlijk nooit naar buiten gebracht, maar er ontbreekt hier iets.
Denk dat Barcelona hem een dusdanig hoger salaris bood dat het haast niet te weigeren was. Toch denk ik dat als hij echt zo graag wilde blijven hij voor hetzelfde salaris was gebleven. Wellicht vond de president dat ook en wilde hij zich geen poot uit laten draaien. Met Gaya en Cancelo hadden ze ook goede vervangers is huis.
Pijnlijk stukje over dat niemand hem steunde in de kleedkamer. Barcelona pretendeert meer dan een club te zijn, maar spelers niet accepteren en aan hun lot over laten spreekt dat tegen. Vooral van Luis Enrique vind ik dat erg kwalijk. Als je merkt dat zo'n tafereel zich voltrekt in de kleedkamer steek je daar toch een stokje voor ipv vrolijk mee te doen? Als je een speler niet wilt hebben moet je hem niet halen of behouden.
Luis Enrique wilde eerst Dani Alves vervangen door Juan Cuadrado. Ook met Jordi Alba boterde het niet altijd. Piqué en Messi hebben ook een tijd ‘ruzie’ gehad met Enrique vanwege enkele tactische en disciplinaire keuzes. Dus opzich verbaast me dat stuk ook totaal niet. Het is ook niet echt de taak van een coach om de sfeer in de kleedkamer te peilen. Daar dienen juist de assistenten voor.
Oke dat kan, maar het is wel zijn taak om het probleem aan te pakken zodra zijn assistenten dat constateren. Als ze dat niet doen kun je het Enrique niet verwijten, maar hij is ook verantwoordelijk voor de prestaties. Voor goede prestaties heb je vaak gelukkige spelers nodig. Als iemand fouten maakt moet je toch met diegene in gesprek om te voorkomen dat het weer gebeurt? Dan voelt die speler zich gehoord en kan hij verder met de opbouwende kritiek die je dan zou moeten geven. Van doodzwijgen wordt niemand beter. Adhv deze voorbeelden mag je de conclusie trekken dat hij bepaald geen people manager is die je wel nodig hebt om de egootjes die alles al gewonnen hebben te managen en de spelers die buiten de boot dreigen te vallen binnenboord te houden. Aangezien het een man van de club is zou men toch moeten weten hoe hij in elkaar steekt en stel je hem per definitie toch niet aan?
Sir Alex Ferguson was ook niet bepaald een people manager. Hij hield zich gewoon met de tactiek en de tegenstander bezig. De trainingen zelf liet hij aan zijn assistenten over. Bij een topclub als Barca horen de spelers in principe professioneel genoeg te zijn om emoties niet een bepalende factor te laten zijn.
Dat wordt van iedereen geacht, maar als je elke dag met lood in je schoenen naar je werk gaat omdat niemand (in het bijzonder de hoofdtrainer) je moet, kan ik me voorstellen dat dat invloed op je prestaties heeft. Als je geen peoplemanager bent moet je mensen om je heen verzamelen die die kwaliteiten wel hebben. Dat deed Ferguson wel.
@ajax/barca ''professioneel zijn om emoties niet een bepalende factor te laten zijn'' Werk jij al? Overal waar je komt (in het voetbal of bedrijfsleven), speelt er iets van emoties, dat gaat hand in hand samen. Je traint en levert prestaties, er wordt verwacht dat je samenwerkt en speelt met anderen (kan goed gaan, vaak genoeg ook niet zoals je dat wenst of verwacht) en dat er een resultaat geboekt wordt. Dan snap je toch dat je dit niet als een robot kunt doen? Wel of niet in de basiself staan als oudere speler, een jonge jongen die zich moet meten met de absolute elite, wat doet dat mentaal met je? Opnieuw emoties. Iemand die wel speelt maar niet goed in de groep ligt en waar ze weinig contact mee hebben (kan en mag he, je komt om te voetballen niet om vrienden te worden), heeft effect op je als mens - opnieuw emoties. Heeft effect op je spel. Emoties van buiten af, problemen met je familie of een pasgeboren kind. Heeft opnieuw allemaal effect op je. Als trainer of assistent moet je ingrijpen en zien dat alles goed verloopt, dat iedereen de nodige aandacht krijgt. Als je dat laat vallen ben je niet goed bezig. Een klein woordje doet al veel voor sommigen.
Heel begrijpelijk dat je je gewaardeerd wil voelen. Meestal is dat in de vorm van aanzien binnen de selectie en salaris. Als je vindt dat je meer verdiend dan moet je meer vragen, maar ook bereid zijn om te vertrekken. Dan wordt tot op zekere hoogte duidelijk hoe gewaardeerd je bent. In dit geval vond de voorzitter dat hij vervangbaar was. Het is dan teleurstellend dat je je niet geaccepteerd voelt bij je nieuwe club. Maar ook dit is een risicofactor waar je op voorhand rekening mee moet houden. Het gras is niet altijd groener aan de overkant.
Barca is lekker als je bij de A kern hoort. Daarbuiten lijkt het me afzien. Alle privileges voorheen voor de toppers. Je moet er opgroeien of twaalfde man zijn zoals Adriano en Rafinha destijds. Anders wil je denk ik gauw weg. Olmo, via Zagreb nu bij Leipzig. En nog wel wat talenten of spelers die het niveau nog niet aankonden hoor je zo negatief.
ja heb dat idee ook. Als je kei goed kunt voetballen zal je makkelijk steun vinden in die kleedkamer. Althans dat gevoel heb ik.
Topsport is hard. Bij Ajax is ook zo'n harde cultuur. Toch zie ik nu juist bij spelers als Puig en Ilaix vooral dat de sfeer heel goed is onderling. Spelers uit la Masia hebben na al die jaren samen ook een goede band natuurlijk.
Maar Puig is ook gewoon een doorzetter, en dat zien zijn teamgenoten ook. Je ziet ook dat juist de spelers zoals Alba en Piqué, die beiden op jonge leeftijd zijn vertrokken of weggestuurd uit de jeugdopleiding, die jonge spelers wel goed begeleiden.
Als je interviews leest met spelers als Fati en Ilaix dan blijkt dat Messi ook heel goed met die jongens omgaat.
@visca
Ze kunnen uiteraard niet het omgekeerde zeggen.
Wat een huilverhaal zeg. Als je niet wegwilt, gebruik dan niet een contractaanbieding van een andere club om een beter contract af te dwingen bij je huidige club.
Knap lullig is het wel, maar kom op zeg grow a pair aub je hebt circa 85.000 eu per week verdiend om de bank warm te houden in een prachtige stad , en waarschijnlijk een prachtig huis om in te wonen enz enz ik moet voor dat geld 4 jaar werken maar goh wat erg voor je zeg
Hij wil niet weg, maar probeert wel de druk op de club te verhogen om een salarisverhoging eruit te slepen. Ook nog op een frauduleuze manier. Misschien denk ik te simpel maar als je niet weg wilt dan wil je niet weg. Dan leg je die aanbieding naast je neer en ga je door.
Reageer
Je kunt niet reageren op oude documenten.