De Brabander die schittert bij Venezia en niet meer over straat kan in Indonesië
Voor Jay Idzes stonden de afgelopen twaalf maanden louter in het teken van hoogtepunten. De 24-jarige centrumverdediger maakte de overstap van Go Ahead Eagles naar traditieclub Venezia, dat met hem als onbetwiste basisspeler een terugkeer naar de Serie A realiseerde. Idzes debuteerde daarnaast voor Indonesië en ondervond daar al snel de grote liefde van de voetbalgekke supporters. In een uitgebreid interview blikt hij terug op een schitterend jaar.
Door Jordi Tomasowa
Venetië is wereldberoemd vanwege zijn kanalen en grachten. Vele toeristen verkennen de stad dagelijks per voet of per gondel met daarnaast het San Marcoplein als magneet voor toeristen. Idzes hoefde niet lang na te denken toen hij in juli 2023 de kans kreeg om bij de lokale voetbalclub te tekenen. “Ik ben daar met mijn zaakwaarnemer heen gegaan voor een gesprek”, legt hij uit in een FaceTime-gesprek. “Ik had natuurlijk wel wat over Venezia gehoord, maar het is een unieke club. Je moet met de boot naar het stadion. Je hebt oude vervallen stadions, echter is het Stadio Pierluigi Penzo in Venetië schitterend en het op één na oudste stadion van Italië. Het ligt half gelegen op het water.”
Het spreekwoord ‘Vele wegen leiden naar Rome’ gaat absoluut op voor Idzes, die enkele tegenslagen heeft moeten doorstaan om uiteindelijk bij de Italiaanse traditieclub terecht te komen. Via amateurclubs in Mierlo en Geldrop krijgt hij op jonge leeftijd na talentendagen de kans om tot de jeugdopleiding van PSV toe te treden. “Natuurlijk ging ik gelijk op dat aanbod in. Ik heb vijf jaar bij PSV gespeeld en toen ik veertien jaar was kreeg ik de boodschap dat het misschien beter was om te vertrekken. Ik zou het jaar erop weinig perspectief op speeltijd hebben. Omdat ik nog zo jong was, maakte mijn moeder toen de keuze om te vertrekken bij PSV.”
Lang zonder club komt Idzes vervolgens niet te zitten. Hij kan gelijk aansluiten bij de gezamenlijke jeugdopleiding van VVV-Venlo/Helmond Sport, maar krijgt daar na twee seizoenen een nieuwe domper te verwerken wanneer de jeugdopleiding van Helmond Sport plots failliet gaat. “Honderden kids moesten een andere club zoeken. Gelukkig kon ik zelf vrij snel naar FC Eindhoven, waar ik in 2018 debuteerde in het betaald voetbal. Ik zat officieel nog bij de Onder 19, maar trainde al enkele keren mee bij het eerste elftal. Tijdens de laatste wedstrijd van dit seizoen zat ik op de bank tegen TOP Oss en vijf minuten voor tijd mocht ik invallen.”
“In het seizoen 2018/19 maakte ik vervolgens de definitieve stap naar de hoofdmacht van FC Eindhoven, tekende ik mijn eerste contract en heb ik echt veel vlieguren kunnen maken. Voor veel jonge jongens is de Keuken Kampioen Divisie een goede springplank.” Idzes maakt in twee jaar tijd naam voor zichzelf bij de Blauw-witten met een overstap naar Go Ahead Eagles als gevolg. In het shirt van Kowet promoveert hij direct naar de Eredivisie door De Graafschap tijdens een zenuwslopende laatste speeldag op doelsaldo achter zich te laten.
Centrale verdediger
Waar Idzes altijd defensieve middenvelder was, werd hij na de promotie omgeturnd tot centrumverdediger. “Ik kreeg de boodschap dat de clubleiding twijfelde of ik in de Eredivisie ook een basisspeler kon zijn als middenvelder. Go Ahead Eagles had er vrede mee als ik uit zou kijken naar een nieuwe club. We hadden Luuk Brouwers en Philippe Rommens, dus ik besefte dat ik niet veel aan spelen toe zou komen op mijn natuurlijke positie.”
“Ik sprak met mijn toenmalige trainer Kees van Wonderen bij Go Ahead en hij gaf aan dat ik me kon focussen op de positie van rechter centrale verdediger, want we hadden daar eigenlijk alleen Gerrit Nauber. Ik had natuurlijk even de tijd nodig om die switch van positie te maken, maar naarmate het seizoen vorderde heb ik eigenlijk alles gespeeld in het hart van de defensie.”
Idzes zet zichzelf in de Eredivisie op de kaart. Het levert hem in de zomer van 2023 een schitterende transfer op naar Venezia, dat op dat moment uitkomt in de Serie B. “Ik was transfervrij en vanaf de winter meldden zich al enkele clubs bij mijn zaakwaarnemer Bilal Achenteh. Daar zat Venezia ook bij. Ik had pas één vol seizoen gespeeld als centrale verdediger en had het gevoel dat ik nog beter moest en kon worden. En in welk land moet je zijn als je wilt leren verdedigen? Ondanks de concrete interesse van andere mooie clubs zag ik voetballen in Italië als een mooie kans om mezelf verder te ontwikkelen als verdediger.”
De rechtspoot wordt bij Venezia gelijk in het diepe gegooid. Doordat Ridgeciano Haps al snel na de komst van Idzes verhuurd wordt aan Genoa, is hij de enige Nederlandstalige speler in de selectie van Venezia. “Iedereen gaat natuurlijk zijn eigen weg en misschien heeft het me ook wel geholpen. Ik werd echt geforceerd om Engels en vooral Italiaans te praten. In de eerste weken en maanden kreeg ik een snelcursus Italiaans. Het was ook de voertaal op de trainingen. De voetbaltermen zijn vrij makkelijk, maar in het dorpje Mestre waar ik woon spreekt niemand Engels. Langzamerhand leerde ik steeds meer Italiaans.”
“Het voetbal is anders. In Nederland ligt de nadruk op opbouwen van achteruit en wordt de lange bal veel minder gehanteerd. In Italië wordt er iets minder risico genomen, dat merk je vooral tactisch op verdedigend gebied. Het belangrijkste is dat je geen tegendoelpunt krijgt. Ik was en ben nog steeds een verdediger die graag de opbouw verzorgt, maar weet ook dat ik in fases soms de lange bal op onze sterke spits moet spelen.”
Succesvol debuutseizoen
Idzes vertelt vol trots over het afgelopen seizoen en de andere prachtige Italiaanse clubs die hij heeft getroffen. “Parma, Como, Cremonese, Palermo, Sampdoria, en Brescia is ook nog redelijk groot. Dat zijn echt mooie clubs om tegen te spelen. Al vroeg in het seizoen stond er een uitwedstrijd tegen Sampdoria op het programma en de trainer was Andrea Pirlo. Bij Reggiana stond Alessandro Nesta voor de groep” Voor Idzes zijn het twee Italiaanse iconen die hij normaal gesproken alleen op tv zag. “Het was de eerste keer dat ik hen in levende lijve trof. Of trouwens, toevallig had ik Pirlo al eens eerder gezien op Ibiza. In de zomer was ik daar met Bologna-verdediger Sam Beukema. Hij lag precies op het strandbed naast ons en een paar weken later trof ik hem dus weer met Venezia.”
“Wanneer ik fit was, heb ik bijna alles gespeeld. Ik heb het afgelopen seizoen wel bijna vier maanden gemist, omdat ik trombose had in mijn schouder. Al met al kijk ik terug op een prachtig debuutseizoen met natuurlijk ook een geweldig resultaat.” Idzes doelt op het gewonnen promotieduel met Cremonese, dat uitgerekend plaatsvond op zijn eigen verjaardag.
Idzes trof eerst in de halve finale van de play-offs een andere echte traditieclub: Palermo. “We speelden als eerst een uitwedstrijd voor bijna 35.000 man in een open stadion met twee grote ringen, je moet het echt eens opzoeken op Google. Vanaf het moment dat we bij ons hotel arriveerden en naar het stadion vertrokken, was er direct vijandigheid.” Idzes kreeg verwensingen naar zijn hoofd en zag supporters van Palermo in groten getale hun middelvinger richting hem en zijn medespelers van Venezia opsteken. “Op het moment dat we het veld opkwamen, floot iedereen ons uit. We wonnen daar uiteindelijk met 0-1 en thuis waren wij met 2-1 te sterk. In de finale wachtte vervolgens een tweeluik met Cremonese.”
Promotie met Venezia
Met de modieuze club die ieder seizoen smaakvolle shirts uitbrengt is Idzes op eigen veld met 1-0 te sterk. “Dat was echt ongekend. Voor je het wist stond heel het veld vol. Ik ben blij dat we de promotie hebben weten te realiseren. Ik woon hier samen met mijn vriendin, dus zij was er bij. Mijn moeder, zus en zaakwaarnemer kwamen ook over vanuit Nederland. Al met al was het heel mooi om het met hen te delen. Ook het promotiefeest de dag erna was heel speciaal. We voeren met een boot door Venetië met allemaal kleine bootjes om ons heen.”
“Ik moet wel zeggen: Venezia is zo klein, er zijn maar iets van 50.000 inwoners. Er is niet echt een hele grote fanatieke supportersgroep, maar de Venetiaanse ultra's die wél altijd komen, laten zich ook horen. Heel het seizoen door zingen ze vanaf de tribunes, of we nu winnen of verliezen.”
De geboren Mierlonaar woont nu een jaar in Italië. De verhuizing van Deventer naar Mestre was een redelijke omschakeling. “Het was echt wennen. Vooral de mentaliteit van de mensen is anders. Het gaat er hier iets relaxter aan toe. In Nederland betekent om 17.00 uur afspreken ook echt om 17.00 uur aanwezig zijn. Het integreren ging best makkelijk, zeker binnen het team. Het leven hier samen met mijn vriendin is ook top. We hebben het echt naar ons zin. We wonen op 45 minuten rijden van het strand. Zeker in de zomer is het heerlijk om daar na een training een paar uur heen te gaan.”
Venetië zelf is een trekpleister voor toeristen. Het is een van de redenen dat Idzes er in zijn vrije tijd nauwelijks komt. “Ik ben buiten de verplichtingen met de club om denk nog geen tien keer in de stad geweest. Het is er zo druk en de straatjes zijn allemaal zo smal. Daar heb ik gewoon geen zin in. We wonen om de hoek van Venetië, maar de meeste mensen van hier gaan zelden naar Venetië, omdat er het gehele jaar door zo enorm veel toeristen komen.”
Debuut voor Indonesië
Naast het grote succes met Venezia groeide Idzes enkele maanden geleden ook uit tot international van Indonesië. Toen hij de vraag kreeg of hij het land waar zijn grootouders dertig jaar hebben gewoond wilde vertegenwoordigen, hoefde hij niet lang na te denken. “Dat was natuurlijk een enorme eer. In juli 2023 is het proces in gang gezet. Ik ben een paar keer naar Indonesië gegaan om alles te regelen. In februari van dit jaar was alles rond en een maand later kon ik mijn debuut maken, thuis tegen Vietnam. Dat was een wedstrijd voor de een-na-laatste ronde van de WK-kwalificatie.”
“We hadden op dat moment één punt en Vietnam drie met nog vier duels te gaan. We wonnen met 1-0 en dat was echt een fantastische ervaring. Op social media kreeg ik veel berichten, wel duizenden, en enorm veel nieuwe volgers.”
“In het stadion op Jakarta waren er bij mijn debuut bijna 60.000 supporters. Echt een totaal gekkenhuis. Er zaten natuurlijk wat andere Nederlandse jongens die hetzelfde pad bewandeld hebben als ik en nu voor Indonesië uitkomen. Dat was echt mooi om mee te maken, want je speelt natuurlijk wel voor iets. Een dag na die overwinning vlogen we naar Vietnam, want we speelden direct nog een keer tegen hen. Ik was daar nog nooit geweest, dus dan zie je ook weer nieuwe dingen, hoe de mensen daar leven en het voetbal daar beleefd wordt. Je verwacht het misschien niet, maar dat is ook echt een voetbalgek land. We wonnen daar 0-3 en ik was ook trefzeker, dat maakte het nog specialer. Jongens als Ragnar Oratmangoen, Thom Haye en Nathan Tjoe-A-On maakten toen hun debuut.”
Na dat duel groeit het bereik van Idzes op social media nog meer. Inmiddels heeft zijn volgersaantal op Instagram de 1,8 miljoen aangetikt. “Ik kreeg al veel liefde van de supporters. Indonesië is een land met 300 miljoen inwoners. Dan is het mooi om te zien dat iedereen achter de nationale ploeg staat. De mensen zijn er echt voetbalgek.”
“Op het vliegveld heb ik net als mijn collega-internationals beveiliging nodig die ons helpt met onze bagage. Dat wordt allemaal wel goed geregeld. Als je een paar uurtjes vrij bent en naar het winkelcentrum naast ons hotel gaat, dan komen er zo veel mensen naar je toe. Ze doen het allemaal uit liefde, alleen soms wordt het echt te gek. Ik probeer ook altijd mensen een handtekening te geven of een foto met ze te maken. De supporters zijn wel heel begripvol.”
Als voorbeeld haalt Idzes zijn vakantie op Bali aan. “Daar zijn veel toeristen, dus daar kan ik wel normaal over straat. Maar als ik er in restaurants kom, is het natuurlijk anders. Maar men is altijd heel respectvol, nooit hebben ze daar opdringerig om een foto gevraagd. Dat is mooi om te zien.”
Honderden goodiebags
“De waardering die je krijgt van alle supporters is zo gek en bijna niet voor te stellen, maar zo geweldig”, vervolgt Idzes. “Het geeft mij meer kracht en motivatie. Zij steunen ons en wij willen daar iets voor terug doen. Als wij bijvoorbeeld naar de bus lopen vanuit de lobby van het hotel dan krijgen we zo veel cadeaus, echt enorm veel. Ze staan dan klaar met goodiebags, daar kan van alles in zitten: eten, zelfgemaakte shirts, traditionele Indonesische outfits, gepersonaliseerde cadeaus zoals sleutelhangers, tassen met mijn gezicht en naam erop. Ook cadeaus van Louis Vuitton of Tom Ford. Het is eigenlijk echt bizar.”
“Op het begin had ik wel zoiets van: wow, wat gebeurt er nu. Er zijn dagen geweest dat er cadeaus voor alle spelers bij de balie van ons hotel werden afgeleverd. Ik deel altijd een kamer met Ragnar Oratmangoen. Die cadeaus werden dan opgeslagen in de kelder en dan kon je bellen om ze te laten bezorgen op je kamer. Toen kwamen ze toch met een kar, niet normaal! Wij sliepen naast Thom Haye en Nathan Tjoe-A-On en zij hadden ook ongekend veel cadeaus. Allebei onze kamers stonden vol met honderden opgestapelde geschenken.”
De nationale ploeg van Indonesië is sowieso al hot, maar na het bereiken van de laatste ronde van de WK-kwalificatie kunnen Idzes en zijn collega-internationals helemaal niet meer stuk. “We hadden aan één overwinning genoeg. Tegen Irak kon ik niet meedoen, want ik had net die play-off finale gespeeld met Venezia. Na een nederlaag tegen Irak wonnen we wel met 2-0 van de Filipijnen.”
Loodzware loting
Daarmee verzekerden Idzes en Indonesië zich dus van het spelen van de laatste ronde van de WK-kwalificatie. Het wordt echter nog een hele klus om deelname aan het eindtoernooi in 2026 ook daadwerkelijk te realiseren. Idzes legt uit dat hij met zijn land de moeilijkst denkbare loting heeft gehad. “Er waren zes potten met drie teams en wij zaten in de laatste pot met andere landen die het laagst op de wereldranglijst van de FIFA staan. Uit elke andere pot rolde er een tegenstander voor ons uit. Dat bleek op papier vrijwel telkens het meest lastige land.”
Indonesië treft later dit jaar Australië, Bahrein, China, Japan en Saudi-Arabië. De eerste twee landen uit de poule kwalificeren zich rechtstreeks voor het WK 2026, de nummers drie en vier krijgen later alsnog een mogelijkheid om kwalificatie af te dwingen. “Voor ons is dit een nieuwe kans om Indonesië verder op de kaart te zetten, we zien het als een mooie uitdaging. Ons doel spreekt voor zich, maar we gaan gewoon zien hoe ver we komen.”
De kans is aanwezig dat Indonesië begin september kan rekenen op meer genaturaliseerde voetballers. NEC-verdediger Calvin Verdonk debuteerde al tegen de Filipijnen en doelman Maarten Paes zit bijvoorbeeld nog in zijn naturalisatieproces.
Schitteren in de Serie A
Idzes zit nu vol met Venezia in de voorbereiding op het nieuwe seizoen middels de traditionele ritiro, twee keer per dag trainen de spelers keihard en worden zij tactisch gekneed. Sinds halverwege juli zit hij met de rest van de selectie twee weken in de Dolomieten. In het plaatsje Falcade, dat omsloten is door de prachtige punten van het rotsige gebergte, moet de basis voor nieuwe successen worden gelegd. Begin augustus reist Idzes met zijn ploeg af naar Nederland voor een oefenduel met FC Utrecht.
De international van Indonesië staat een schitterende uitdaging te wachten. Over vier weken krijgt hij de kans om zich met grote aanvallers als Lautaro Martínez, Paulo Dybala en wellicht nog met de gewilde Victor Osimhen te meten wanneer de nieuwe jaargang van de Serie A aanvangt. “Of het al een beetje tot me is doorgedrongen? Nee, dat nog niet. We openen de competitie met een uitwedstrijd tegen Lazio en treffen later natuurlijk nog AS Roma, Napoli, Juventus, AC Milan en Inter. Daar kijk ik echt enorm naar uit”, besluit hij met een grote glimlach.
