Een Nederlander haalt lijst van meest gehate spelers per PL-club

Iedere club kent samenwerkingen met spelers die uiteindelijk niet het gewenste resultaat opleveren. Het komt echter weinig voor dat fans jaren na dato wrok en zelfs haat koesteren ten opzichte van een voormalig speler. Of het nou ging om een slechte houding, een overstap naar een rivaal of denigrerende teksten in de media: iedere club heeft wel een kop-van-jut. 90min heeft een lijst van meest gehate (oud-)spelers per Premier League-club opgesteld, waarin ook Nederland met één voetballer is vertegenwoordigd.

Arsenal - Emmanuel Adebayor
Ashley Cole is in de lijst bij Arsenal een goede tweede, maar de voormalig linksback, die in 2006 Arsenal inruilde voor Chelsea, kan niet tippen aan Adebayor. De spits speelde drieënhalf jaar bij the Gunners en verkaste medio 2009 naar Manchester City. Twee maanden na zijn transfer scoorde hij tegen zijn oude club, waarna hij het hele veld over rende om het doelpunt te vieren vlak voor het vak vol Arsenal-fans. Volgens Adebayor was dit een reactie op racistische leuzen die afkomstig waren uit het uitvak.

Aston Villa - Joleon Lescott
De oud-verdediger sloot zich in de zomer van 2015 aan bij Aston Villa, maar maakte een lusteloze indruk. Hij had veel slechte optredens, met als dieptepunt de 0-6 nederlaag tegen Liverpool in februari 2016. Vlak na de wedstrijd plaatste Lescott op Twitter, naar eigen zeggen ‘per ongeluk’, een foto van zichzelf met een dure auto, wat hem veel kritiek opleverde. Tot overmaat van ramp: enkele weken later zei Lescott dat de degradatie van the Villans aanvoelde alsof ‘er een last van zijn schouders viel’, een opmerking die zeer slecht aankwam bij de achterban. Na het rampseizoen vertrok hij transfervrij naar AEK Athene.

Bournemouth - Marcos Painter
Bournemouth heeft weinig grote fricties met oud-spelers. The Cherries kenden in Painter mogelijk de grootste teleurstelling van de afgelopen jaren. De voormalig linksback kwam in februari 2013 op huurbasis over van Brighton & Hove Albion, maar speelde slechts twee wedstrijden. Veel fan van Bournemouth kwalificeren de oud-verdediger als de slechtste speler die de club de laatste tijd heeft mogen vertegenwoordigen.

Brighton & Hove Albion - Leon Knight
Knight wekte veel irritatie op. Van een opgestoken middelvinger naar het publiek tot een ruzie met manager Mark McGhee tijdens een busreis op weg naar een wedstrijd, die resulteerde in een verwijdering van oud-spits van de bus: het was nooit saai met Knight. In 2018 kwam hij weer in het nieuws door op Twitter een tirade te houden over vrouwelijke analisten op televisie. “Net als wij geen kind kunnen baren, kunnen jullie niet voetballen of erover praten”, zo stelde Knight onder meer.

Burnley - Owen Coyle
90min maakt bij Burnley een uitzondering door voor een voormalig manager van the Clarets te kiezen: Owen Coyle. De trainer gidste de club naar de Premier League, maar pleeg vervolgens hoogverraad door in het seizoen 2009/10 voor Bolton Wanderers te kiezen vanwege ‘de betere middelen en het gunstigere toekomstbeeld’ bij de rivaal.

Chelsea - Winston Bogarde
De periode van Bogarde op Stamford Bridge tussen 2000 en 2004 liep uit op een deceptie. Snel na de komst van de oud-stopper wilde Chelsea alweer een transfer, maar de voormalig international, die ook geblesseerd raakte, gaf geen krimp. Bogarde liet duidelijk merken dat hij liever het vele geld wilde opstrijken bij Chelsea en bij de reserves wilde spelen dan kiezen voor een nieuwe club waar hij minder zou gaan verdienen. Zo geschiedde. In totaal speelde de Nederlander slechts twaalf duels voor de hoofdmacht van the Blues.

Crystal Palace - Neil Ruddock
Als fan van Millwall was het al geen goed idee om in 2000 te gaan spelen voor Crystal Palace. Ruddock werd niet echt hartelijk ontvangen en kon na een seizoen alweer vertrekken. De oud-verdediger was niet geliefd in en rond de club vanwege zijn houding. Ruddock had veel opstootjes, bijvoorbeeld met manager Alan Smith, de arbitrage en (mede)spelers.

Everton - Nick Barmby
Barmby maakte er op een gegeven moment geen geheim meer van dat hij Everton wilde inruilen voor aartsrivaal Liverpool. Apart, aangezien de voormalig middenvelder populair was op Goodison Park en bij the Toffees naar verluidt in het bezit was van een topcontract. Barmby weigerde een nieuwe verbintenis echter en rondde medio 2000 zijn veelbesproken transfer naar Liverpool af.

Leicester City - Dennis Wise
Leicester City betaalde in 2001 ongeveer drieënhalf miljoen euro voor de oud-middenvelder, die een jaar later alweer transfervrij verkaste naar Milwall. In het voorseizoen brak hij bij een ruzie de neus van teamgenoot Callum Davidson. Leicester City verscheurde het contract van Wise, maar hij ging niet akkoord en stapte naar de rechter. Leicester City won de zaak uiteindelijk, maar de schade was al geschied.

Liverpool - El Hadji Diouf
In 2002 betaalde Liverpool liefst vijftien miljoen euro aan RC Lens voor Diouf, die al snel een miskoop bleek. Slechte optredens op het veld werden afgewisseld met wangedrag buiten de lijnen. De oud-aanvaller lag met diverse mensen bij Liverpool in de clinch, onder wie clublegende Steven Gerrard, die vond dat Diouf niets gaf om voetbal en Liverpool. “Ik ben meneer El Hadji Diouf, mister Senegal, en hij is mister Liverpool. Senegal is groter dan Liverpool en hij moet dat weten”, zei Diouf later.

Manchester City - Danny Mills
Dat Mills tussen 2004 en 2009 geen potten kon breken en veelvuldig kampte met blessureleed vergeven de fans van Manchester City hem nog. Als analist wekt de oud-rechtsback echter woede op bij de achterban van the Citizens. Mills levert na zijn actieve carrière namelijk regelmatig kritiek op de club, in de ogen van sommige fans onterecht. Het gevoel overheerst dat Mills zijn zakken vulde bij de grootmacht, erg weinig klaarspeelde en nu de club continu aanpakt.

Manchester United - Carlos Tévez
De Argentijn maakte op huurbasis twee jaar lang een goede indruk op Old Trafford. Manchester United wilde de aanvaller in 2009 definitief overnemen van West Ham United en bood een contract aan waarmee hij een van de grootverdieners van de selectie zou worden. Tévez verlangde naar verluidt echter nog meer geld. Bovendien klaagde hij over te weinig speeltijd, ondanks dat hij meer in actie kwam dan Wayne Rooney en Dimitar Berbatov. Tévez koos vervolgens nota bene voor de weelde bij rivaal en stadsgenoot Manchester City.

Newcastle United - Michael Owen
Newcastle United brak in 2005 het eigen transferrecord (25 miljoen euro) voor Owen, die het niet helemaal kon waarmaken bij the Magpies. Toen de oud-spits in 2011 zijn contract verlengde bij Manchester United, sneerde hij op Twitter dat hij liever minder speeltijd bij een topclub heeft dan elke wedstrijd spelen bij een armoedige ploeg. "Heb ik al gedaan en dat beviel mij niet", aldus Owen, die zich nadien vaker negatief uitliet over Newcastle United. "Wij mogen dan wel een armoedige club zijn, maar we hebben van Owen een rijk man gemaakt", reageerde voormalig clubeigenaar Freddy Shepherd. "Uiteindelijk heeft hij zes ton verdiend per wedstrijd in een Newcastle-shirt. Ook al niet armoedig. En hijzelf was alleen maar bezig om van zijn huis naar hier te vliegen in zijn helikopter ter waarde van vier miljoen euro."

Norwich City - Andy Marshall
Marshall ging van held naar vijand bij Norwich City. In het seizoen 2000/01 werd de doelman nog Speler van het Seizoen nadat degradatie was voorkomen, maar daarna liep de relatie stuk. Hij weigerde een nieuw contract te tekenen en opteerde uiteindelijk voor een dienstverband bij aartsrivaal Ipswich Town. De verstandhouding verslechterde enkele jaren later toen Marshall een clean sheet tegen Norwich City uitbundig vierde.

Sheffield United - Dean Hammond
Hammond, voorheen actief in de hoogste Engelse divisies, sloot zich in 2015 op huurbasis aan bij Sheffield United, destijds actief in de League One. De oud-middenvelder moest de ster van de ploeg worden, maar Hammond stelde erg teleur. Desalniettemin besloot hij de optie inzake een permanent contract op Bramall Lane, een afspraak uit de huurdeal, te lichten, terwijl de fans en de nieuwe manager Chris Wilder hier niet op zaten te wachten. Na lang gesteggel kwamen club en speler toch tot een overeenkomst en liet Hammond Sheffield United transfervrij achter zich.

Southampton - Charlie Austin
Southampton ontbreekt in het lijstje van 90min, dus bij deze een suggestie van Voetbalzone: Charlie Austin. De spits van West Bromwich Albion moest in de voorbereiding op het huidige seizoen meetrainen bij de reserves van the Saints, een mededeling van de club die hij als respectloos kwalificeerde. In februari kreeg Austin nog een waarschuwing van de FA vanwege heftige teksten op Twitter, gericht aan enkele fans van Southampton die de aanvaller bekritiseerden. Austin haalde uit naar de achterban van zijn oude club door te claimen dat de fans alleen achter het team staan als er gescoord wordt, niet als de ploeg steun nodig heeft.

Tottenham Hotspur - Sol Campbell
Negen jaar lang had hij de clubkleuren van Tottenham verdedigd toen Campbell in 2001 een doodzonde beging door te tekenen bij vijand Arsenal. Wat fans van the Spurs vooral tegen de borst stuitte, was dat de oud-verdediger meerdere keren had beloofd zijn aflopende contract te verlengen. Campbell kon destijds bij een nieuwe deal de best verdienende speler van Tottenham worden, maar koos uiteindelijk toch voor Arsenal, een club waar hij eerder nog laatdunkend over sprak.

Watford - Lee Cook
Cook kon in 2002, bij een verhuurbeurt aan concurrent Queens Park Rangers, de weg omhoog vinden na blessureleed. De oud-middenvelder keerde even later terug bij Watford, maar was met zijn hoofd nog altijd bij QPR, de club waarvan hij al van kinds af aan fan was. Cook gaf aan dat hij in 2004, als zijn contract bij Watford zou aflopen, alsnog naar QPR zou verkassen. Uiteindelijk kwamen de clubs tot een akkoord over een transfer. Iedere keer dat de clubs na deze soap tegenover elkaar stonden, moest de Engelsman het ontgelden bij de fans van the Hornets.

West Ham United - Paul Ince
Ince maakte zich niet populair met zijn veelbesproken transfer naar Manchester United in 1989. De oud-middenvelder degradeerde in het seizoen 1988/89 met West Ham United, waardoor hij een transfer ambieerde. Hij verkaste naar Old Trafford, maar niet voordat ‘Judas’ al in een United-shirt had geposeerd. Zijn zoon Tom Ince, buitenspeler van Stoke City, wordt vandaag de dag nog geconfronteerd met kritische geluiden van de fans van the Hammers.

Wolverhampton Wanderers - Henri Camara
Camara was in eerste instantie geliefd. De oud-spits scoorde regelmatig en werd in 2004 verkozen tot Speler van het Seizoen. Na de degradatie liet Camara echter een andere kant van zichzelf zien. Hij weigerde terug te keren voor de voorbereiding op het nieuwe seizoen en ging zelfs staken om een transfer af te dwingen naar Celtic, waar hij de naar Barcelona vertrokken Henrik Larsson wilde vervangen.