Hadouir: 'Ik was voor negentig procent zeker speler van PSV geweest'

AKEN - De onvermijdelijke anticlimax van een rampseizoen nadert in Aken. Het juist zo ambitieuze Alemannia is hekkensluiter in de 2. Bundesliga. Degradatie is bijna niet meer te ontlopen. Anouar Hadouir (29) hoopt een hopeloos mislukt seizoen alsnog met een positief gevoel af te sluiten. Spijt heeft hij, zeker nu hij weer op het veld staat, niet van zijn keuze.

Door ERIK VAN HAREN

In 2009 ontsnapt Hadouir met Roda JC op miraculeuze wijze aan degradatie. Voor dat scenario zou hij nu onmiddellijk tekenen. Met nog twee wedstrijden te gaan moet hij met hekkensluiter Alemannia Aachen minstens twee plaatsjes stijgen om in ieder geval rechtstreekse degradatie uit de 2. Bundesliga af te wenden. Afdaling naar het derde Duitse niveau zou voor de club uit Aken een drama zijn. Niet alleen op sportief, maar ook op menselijk vlak. “Het wordt heel moeilijk, maar het kan nog”, zegt Hadouir in de persruimte in het Neuer Tivoli, een dag na de 0-3 nederlaag tegen Eintracht Frankfurt. “Zodra we degraderen vallen alle contracten hier weg. Niet alleen van spelers, maar ook van alle mensen die hier werken. Dat betekent dat Aachen helemaal opnieuw moet beginnen dan. Een ramp, zeker voor de mensen die hier werken. Ik merk wel lichtelijk paniek bij de werknemers, zie de angst in hun ogen. Dat is heel erg moeilijk om te zien. Mensen die voor een minimumloon keihard werken. Als voetballers zijn wij ook verantwoordelijk voor hun toekomst.”

Om aan dat horrorbeeld te ontkomen is een klein wonder nodig. De achterstand van Alemannia, waar ook Boy Waterman en Bas Sibum onder contract staan, op nummer zestien Karlsruher SC bedraagt vijf punten. Zaterdag wacht het duel tegen de formatie uit Karlsruhe. In Aachen, dat dan weer wel. Een overwinning is een absolute must om in ieder geval nog met enige hoop op de laatste speeldag naar 1860 München af te reizen. “De wedstrijd van zondag wordt natuurlijk enorm cruciaal”, weet ook Hadouir. “Bij puntverlies is het over en uit. Iedereen in Aken is er mee bezig, het leeft enorm. Als we de laatste twee wedstrijden weten te winnen en we houden nog kans om in de tweede Bundesliga te blijven, dan wordt dat gevierd alsof we de Champions League hebben gewonnen.”

De spelmaker, voor zijn vier seizoenen in Kerkrade ook nog zes jaar spelend voor Willem II, is blij dat hij de laatste weken weer aan voetballen toekomt. Na een half jaar kwakkelen, met een lies- en knieblessure, is hij pas sinds de winterstop helemaal fit. Hoofdtrainer Peter Hyballa was op dat moment, samen met assistent-trainer Eric van der Luer, al enige tijd op non-actief gezet door sportdirecteur Erik Meijer. Inmiddels is Ralf Aussem sinds 1 april alweer de derde hoofdcoach dit seizoen, nadat ook Friedheim Funkel de laan uit werd gestuurd. Laatstgenoemde deed, ook toen Hadouir weer fit was, geen beroep op de creatieve middenvelder. De in Den Bosch geboren middenvelder wil in de winterstop vertrekken, maar Meijer weet hem over te halen te blijven. De verstandhouding met Funkel verbetert echter niet. Hadouir wordt in maart zelfs twee weken uit de selectie gezet.

“Dat kwam omdat ik de confrontatie met hem zocht. Ik wilde weten waarom ik geen kans kreeg. Hij was echter een soort dictator, die daar niet van gediend was. We speelden onder hem ook louter geluksvoetbal en liepen elke dag een bosloop. Gekkenwerk. Hij wilde in eerste instantie niet met mij praten en toen trainde ik de dag daarna wat minder. Ik was teleurgesteld. Zette hij mij opeens gelijk uit de selectie. Dat ging nergens over eigenlijk. Ik heb altijd goed getraind, ben altijd op tijd. Als je dan één keer een wat mindere dag hebt en je wordt gelijk de selectie uitgezet, dan is er persoonlijk blijkbaar iets aan de hand. Hij keek me niet eens aan, ik leek wel onzichtbaar voor hem. Uit dat soort dingen blijkt wel dat de trainer het mij niet gunde. Gelukkig werd hij ook ontslagen en sindsdien speel ik alles. Heel frappant.”

Het kan raar lopen in de voetballerij. Heel raar. Hadouir weet er alles van. Een overstap naar PSV, als beoogd opvolger van Ibrahim Afellay, ketst op het laatste moment af. En ook een avontuur bij Ajax, vlak voor het verstrijken van de transferdeadline medio 2010, ziet hij in rook opgaan. Dus vertrekt hij afgelopen zomer transfervrij bij Roda JC. Een smetje. “Ik heb helaas in Nederland niet de kans gehad het maximale eruit te halen. Het zal ook met mijzelf te maken hebben gehad, maar het is ook niet echt gelukkig als een transfer tot twee keer toe op het nippertje afketst. Ik denk echt dat ik bij een grote club, met veel balbezit, nog beter zou kunnen functioneren. Het mocht echter niet zo zijn. Ik ben bij Fred Rutten (toenmalig trainer PSV, red.) thuis geweest om te praten over een overgang. Afellay ging echter pas in de winterstop weg, anders was ik voor negentig procent zeker speler van PSV geweest. Ajax bood een jaar later een aardig bedrag en ook nog eens twee spelers, maar Roda wilde opeens nog meer geld. Dat was een beetje gek, ik begreep het ook niet. Ze zeggen dat spelers egoïstisch zijn, maar clubs kunnen er ook wat van. Dat zijn de mindere kanten van de voetballerij.”

En dus loopt Hadouir gratis de deur uit bij Roda. Het Engelse Middlesbrough en Feyenoord hebben interesse, maar kunnen door ingrijpende bezuinigingen geen goede en interessante aanbieding doen. “Er waren heel veel mogelijkheden. Ik wilde gewoon een goede keuze maken, maar zoals je ziet heb je het nooit in de hand. Ik had ook heel veel geld kunnen verdienen. Er waren aanbiedingen van Polen tot aan Azerbeidzjan. Ik wilde eigenlijk per se weg uit Nederland, koste wat kost, en graag in een goede buitenlandse competitie spelen. Het ambitieuze verhaal van Alemannia sprak me dan ook heel erg aan. De doelstelling was om mee te doen om de eerste zes plaatsen en kans proberen te maken op promotie naar de Bundesliga. Het is heel anders gelopen.” De in Heerlen woonachtige Hadouir is in Aken sterker geworden, op alle fronten. Lang lijkt het avontuur bij die Kartoffelkäfer, ondanks een contract tot medio 2013, echter niet te duren. Toch kijkt hij zonder teleurstelling terug op de gemaakte keuze. Veranderen kan hij het toch niet meer. “Het zou nu heel makkelijk zijn om te zeggen dat ik er spijt van heb, maar dat is echt niet zo. Als het hier geweldig zou draaien, zou iedereen dit een fantastische keuze vinden. Ik voetbal in het buitenland. Dat wilde ik graag. En de 2.Bundesliga is qua entourage nog mooier dan de Eredivisie. Je hebt echt het gevoel dat je hier rondloopt bij een Bundesliga-club. We spelen in een prachtig stadion en alles is perfect geregeld. Daarom is het ook zo jammer dat het sportief zo slecht loopt. Alles is aanwezig om de stap omhoog te maken. Ook in uitwedstrijden heb ik geen moment het gevoel dat ik in de 2.Bundesliga speel. Het is niet te omschrijven, je moet het echt meemaken.”

Het avon