Het elftal met de grootste culthelden tussen 2000 en 2020 bij Feyenoord

Deze week stelde Ajax met behulp van de achterban een cultelftal samen van spelers die in het verleden in Amsterdam onder contract stonden. Geïnspireerd door het initiatief van de nummer één van het afgelopen Eredivisie-seizoen stelt Voetbalzone een selectie samen van cultspelers van Feyenoord, inclusief een reservebank met zeven spelers. Het gaat om voetballers die in de 21ste eeuw een onuitwisbare indruk achterlieten in De Kuip, om uiteenlopende redenen.

Door Dominic Mostert

Hoewel het begrip 'cult' moeilijk te concretiseren is, hanteerde Ajax de volgende definitie van een cultspeler: "Voetballer die zeer geliefd is bij (een klein deel van) het publiek, ondanks relatief (meestal) weinig succes. Bij het horen van de naam is er direct sprake van herkenning en enige nostalgie." Van onderstaand elftal zijn de meeste spelers inderdaad geliefd bij de aanhang, al hebben wij met name de 'nostalgiefactor' zwaar laten wegen. Het gaat in ieder geval om spelers die gedurende hun dienstverband bij Feyenoord, hoe kort ook in sommige gevallen, het nodige teweegbrachten bij de trouwe supporters van Het Legioen. Het sportieve succes varieert; een aantal spelers was wel degelijk succesvol bij Feyenoord.
{embed}

Reservebank: Jerzy Dudek (doel), Alexander Östlund (verdediging), Theo Lucius, Lex Immers (beiden middenveld), Angelos Charisteas en Elvis Manu (beiden aanval).
{embed}

Maikel Aerts - in het seizoen 2005/06 speler van Feyenoord
Aan opties geen gebrek onder de lat. Denk aan de succesvolle en geliefde Jerzy Dudek, die niet voor niets in 2017 werd ingevlogen om de kampioensschaal uit te reiken. Rob van Dijk, met zijn 42 jaar verreweg de oudste speler die ooit op het veld stond bij Feyenoord. Of Erwin Mulder, de jeugdexponent die zelden zeker oogde, maar toch 120 competitieduels speelde. De keuze is echter gevallen op Maikel Aerts. De geboren Eindhovenaar stond slechts acht keer onder de lat, maar iedere Feyenoord-supporter kan je uitvoerig vertellen over zijn tijd in Rotterdam. Aerts stapelde fout op fout, zo ook in een wedstrijd tegen FC Twente (4-2 zege) in april 2006. Toen een onbegrijpelijke actie van Aerts ervoor zorgde dat Blaise Nkufo kon scoren, gaf hij in de pauze aan niet verder te willen spelen. Erwin Koeman gaf gehoor aan het verzoek en bracht Sherif Ekramy binnen de lijnen. Het was meteen de laatste wedstrijd die Aerts ooit speelde voor Feyenoord.

Christian Gyan - tussen 1996 en 2007 speler van Feyenoord
Wie denkt aan de smaakmakers van de selectie die in 2002 de UEFA Cup won, komt al gauw uit bij spelers als Pierre van Hooijdonk, Jon Dahl Tomasson, Robin van Persie, Paul Bosvelt en Shinji Ono. Maar Christian Gyan heeft minstens zo’n prominent plekje in het collectief geheugen van de aanhang van Feyenoord. De Ghanees had zelden een basisplaats, maar speelde alsof zijn leven ervan afhing als hij wél op het veld stond. Zo ook in de UEFA Cup-finale, toen trainer Bert van Marwijk vanwege de schorsing van Brett Emerton een beroep deed op de goedlachse, diepgelovige mandekker. Hij speelde de wedstrijd van zijn leven en won prompt kopduels van de 2,02 meter lange Jan Koller. Na zijn actieve carrière werkte Gyan als havenarbeider in Rotterdam, maar hij moest daarmee stoppen omdat hij last kreeg van epilepsie. Het zorgde ervoor dat Gyan diep in de schulden kwam. Maar in 2018 werd bekend dat hij schuldenvrij is, mede door de opbrengsten van zijn boek King en door een inzamelingsactie die werd opgezet door supporters van Feyenoord.

André Bahia - tussen 2004 en 2011 speler van Feyenoord
24 oktober 2010, de 10-0 nederlaag tegen PSV. Feyenoord zakte collectief door het ijs; André Bahia was een van de spelers die onthutsend zwak speelde. Niettemin bleven de supporters hem toezingen. 27 oktober 2010, eerherstel tegen VVV-Venlo. Na de 3-0 overwinning klom Bahia op de schouders van zijn medespelers en kuste hij het clublogo voor de neus van de harde kern. Bahia forceerde het nooit, maar was een natuurlijke publiekslieveling. De liefde was wederzijds; in november 2019 liet de Rots van Rio zijn gezicht weer eens zien in De Kuip toen hij de Europa League-wedstrijd tegen Young Boys (1-1) bezocht. "De club zit in mijn hart. Feyenoord is voor mij de belangrijkste club in m'n carrière", vertelde hij na de wedstrijd aan RTV Rijnmond.

Miquel Nelom - tussen 2011 en 2018 speler van Feyenoord
In een elftal met de grootste culthelden uit de recente geschiedenis bij Feyenoord kan Miquel Nelom niet ontbreken. Voetballend blonk hij nooit echt uit en Nelom werd met name in zijn eerste jaren in Feyenoord 1 weggehoond door Het Legioen. Gaandeweg zijn dienstverband in Rotterdam werd hij echter steeds meer in de armen gesloten en verkreeg hij de bijnaam ‘Lord Nelom’. Hij promoveerde in 2016 tot aanvoerder en zo gebeurde het dat Nelom met de band om zijn arm op het grasveld van Old Trafford stond in de uitwedstrijd tegen Manchester United in de Europa League (4-0 nederlaag). Nelom was de langst dienende selectiespeler van Feyenoord, toen hij in januari 2018 vertrok naar Sparta Rotterdam. Hij maakte sinds het seizoen 2011/12 vast deel uit van de selectie van Feyenoord en kwam tot 125 optredens in de Eredivisie. Afgelopen seizoen speelde hij voor Willem II, dat een optie heeft om zijn aflopende contract te verlengen. Het is nog even de vraag hoe de toekomst van de tweevoudig Oranje-international eruitziet.

Tim de Cler - tussen 2007 en 2011 speler van Feyenoord
"Ik heb in de rust ten aanzien van iedereen verteld dat het niet goed was. Daar heb ik bijna de hele selectie bij benoemd. En Tim vond eigenlijk dat het met hem wel lekker ging. Die dacht bij mij te moeten aangeven dat hij het er niet mee eens was." Iedere supporter van Feyenoord kan zich deze uitspraken van Mario Been voor de geest halen. Het was 15 augustus 2010 en het stond 1-1 in de pauze van Excelsior – Feyenoord. De bezoekers zakten door het ijs, maar Tim de Cler vond dat hij niet slecht speelde. En dat klopte, maar Been kon zijn uitspraak niet verkroppen en besloot De Cler voortijdig te wisselen. Hoewel hij een verleden heeft bij Ajax, is De Cler mede door dat incident uitgegroeid tot een cultheld van Feyenoord. Hij is zelf al van jongs af aan supporter van de club en loopt tegenwoordig stage bij Feyenoord Onder-16.

Shinji Ono - tussen 2001 en 2005 speler van Feyenoord
"Stoïcijns. Oosters stoïcijns", zei commentator Hugo Walker voordat Shinji Ono aanlegde voor zijn strafschop in de penaltyreeks tegen PSV, in de kwartfinale van de UEFA Cup. Het was een bloedstollende serie, maar één ding stond vast: Ono zou niet falen vanaf elf meter. Niet voor niets was hij de eerste op de lijst bij Feyenoord; eerder in het toernooi had hij al belangrijke doelpunten gemaakt tegen SC Freiburg en Glasgow Rangers. De Japanner kwam in 2001 over van Urawa Red Diamonds en bleek direct een zeer begaafde middenvelder, een technisch onderlegde spelmaker in de succesploeg van Feyenoord. Het publiek sloot Ono direct in de armen en de liefde is altijd wederzijds geweest. “Mochten ze bij Feyenoord een ervaren middenvelder nodig hebben of over een tijdje een nieuwe trainer, dan stap ik gelijk in het vliegtuig”, lachte hij vorige maand nog in gesprek met VICE Sports.

Paul Bosvelt - tussen 1997 en 2003 speler van Feyenoord
Paul Bosvelt kan met recht een laatbloeier genoemd worden. Hij kwam in 1997 op zijn 27ste over van FC Twente en werd meteen een belangrijke basiskracht voor Feyenoord. Bovendien groeide hij in rap tempo uit tot publiekslieveling: Bosvelt werd wekelijks luidkeels toegezongen en speelde tot 2003 in De Kuip. De dynamische middenvelder was de aanvoerder en de aanjager van de ploeg die in 2002 de UEFA Cup won, nadat hij in 1999 ook al de landstitel toevoegde aan zijn palmares. Naast zijn sympathieke karakter kon met name zijn doorzettingsvermogen Het Legioen bekoren. “He’s here, he’s there, he’s fucking everywhere. Paultje Bosvelt, Paultje Bosvelt”, klonk het als hij weer eens als een wervelwind over het veld raasde.

Stefan Babovic - in het seizoen 2009/10 speler van Feyenoord
Een andere speler die zijn eigen lied verdiende bij Feyenoord, was Stefan Babovic. “Door zijn pa gehaald, door zijn pa betaald, Stefan Babovic”, daalde met regelmaat neer vanaf de tribunes. Althans, met regelmaat... Verder dan tien optredens in de Eredivisie kwam de Serviër niet, in het seizoen waarin hij werd gehuurd van Nantes. Babovic’ salaris werd deels betaald door zijn rijke vader, die erop gebrand was dat zijn zoon zou slagen in Rotterdam. Zijn basisdebuut, in de uitwedstrijd tegen Ajax, was onvergetelijk: een minuut na de openingstreffer van Demy de Zeeuw incasseerde Babovic een rode kaart voor een elleboogstoot aan Jan Vertonghen. Feyenoord speelde meteen een verloren wedstrijd en stapte met een 5-1 nederlaag van het veld. Na zijn schorsing begon hij in de basis tegen FC Groningen. Hij was uit op revanche, scoorde ook daadwerkelijk en trok in extase zijn shirt uit. Hoewel Babovic aangaf misschien wel tien jaar bij Feyenoord te blijven, bleef het bij één seizoen en één treffer.

Jhon van Beukering - in het seizoen 2010/11 speler van Feyenoord
Drie wedstrijden speelde Jhon van Beukering in het seizoen 2010/11 voor Feyenoord. Hij begon in november 2010 mee te trainen en verdiende een contract, als gevolg van een spitsenprobleem in Rotterdam-Zuid. Tijdens zijn proefperiode maakte hij een goede indruk op Mario Been, die Van Beukering nog kende van hun gezamenlijke periode bij NEC. Maar het publiek maakte voornamelijk grappen over zijn gewicht. Onvergetelijk is de sprint die de spits inzette tijdens zijn debuutwedstrijd tegen Excelsior, op 12 december 2010. Ondanks een ruime voorsprong op Miquel Nelom werd hij ingehaald door de latere linksback van Feyenoord. Hoewel zijn contract doorliep tot het einde van het seizoen, liet Feyenoord de tweevoudig international van Indonesië in maart al naar het Indonesische Pelita Jaya gaan.

Colin Kazim-Richards - tussen 2014 en 2015 speler van Feyenoord
Het woord ‘cultheld’ dekt eigenlijk niet de lading als het gaat over Colin Kazim-Richards. “Culthelden zijn bovenal aaibaar, Kazim is precies het tegenovergestelde van dat", schreef Sjoerd Mossou treffend in het Algemeen Dagblad. Kazim-Richards was een anti-cultheld, iemand die het met iedereen aan de stok kreeg en zo nu en dan nog een doelpunt binnenprikte. Hij kwam in 2014 op huurbasis over van Bursaspor en werd in 2015 transfervrij overgenomen, waarna hij nog een halfjaar in De Kuip speelde. Zijn aartsrivaal was Jasper Cillessen, met wie hij drie Klassiekers overhoop lag. Zo deelde hij hem in januari 2015 een beuk uit, waardoor Kazim-Richards uiteindelijk zelf in de baan van een kopbal van Jean-Paul Boëtius stond bij een 0-0 stand in de slotfase in de Johan Cruijff ArenA. Een jaar later bedreigde hij journalist Mikos Gouka na een aantal kritische artikelen. Het kwam hem op een schorsing te staan; Kazim-Richards zou niet meer voor Feyenoord spelen.

John Guidetti - in het seizoen 2011/12 speler van Feyenoord
Met 20 doelpunten in 23 wedstrijden maakte John Guidetti in het seizoen 2011/12 een onuitwisbare indruk bij Feyenoord als huurling van Manchester City. De Zweed zette De Kuip in vuur en vlam met een hattrick in De Klassieker tegen Ajax (4-2) en zou dat seizoen liefst drie hattricks produceren. Guidetti laat, ook jaren later, geen mogelijkheid onbenut om zijn liefde voor Feyenoord te betuigen in interviews, alsmede zijn afgunst voor Ajax. In 2016, vier jaar nadat hij Feyenoord verliet, scoorde hij in dienst van Celta de Vigo nog tegen Ajax in de Europa League en provoceerde hij het Amsterdamse publiek. Tussen de fans van Ajax en Guidetti zal het nooit goed komen, maar in Rotterdam denkt men met nostalgische gevoelens aan hem terug.