Nog 7 dagen te gaan tot het WK in Zuid-Afrika: Argentinië

FEITEN EN CIJFERS
WK-deelnemer: Argentinië
Officiële landsnaam: República Argentina
Oppervlakte: 2.766.890 km²
Populatie: 40.134.425 (31ste ter wereld)
Hoofdstad: Buenos Aires
Andere belangrijke steden: Córdoba, Rosario
Taal: Spaans
Munt: Argentijnse peso
Voetbalbond: Asociación del Fútbol Argentino (AFA)
Opgericht: 1893
Website: www.afa.org.ar
FIFA-ranglijst: 7de

KWALIFICATIEROUTE
Natuurlijk, Diego Maradona is bondscoach. Natuurlijk, het land barst van de vedetten en opwindend talent. En natuurlijk, Argentinië is tweevoudig wereldkampioen. En toch: lang had het er alle schijn van dat La Albiceleste tijdens het komende toernooi thuis op de bank zou zitten. Zes minuten voor het einde van een kwalificatiereeks die 732 dagen duurde, wist Argentinië pas honderd procent zeker dat het mee mocht naar Zuid-Afrika. Hoe is het mogelijk dat zo’n gerenommeerd land zich pas op het aller-, allerlaatste moment plaatste? Het antwoord: vele redenen samen. Aanvankelijk leek er nog geen vuiltje aan de lucht. Argentinië won onder bondscoach Alfio Basile de eerste twee duels tegen Chili (2-0) en Venezuela (2-0).

Een maand later kwamen de Zuid-Amerikanen op negen uit drie toen ook Bolivia werd verslagen (3-0). Was de kwalificatiecyclus toen afgelopen, dan was er niets aan de hand geweest. Maar het was pas november 2007 en Argentinië moest nog vijftien wedstrijden spelen. En na die zege op Bolivia ging werkelijk niets meer goed. We tellen mee. Verlies tegen Colombia (2-1), gelijkspel tegen Ecuador (1-1), gelijkspel tegen Brazilië (0-0), gelijkspel tegen Paraguay (1-1), gelijkspel tegen Peru (1-1). Basile en zijn team haalden vier punten in een reeks wedstrijden waarin vijftien punten behaald konden worden. Niet bepaald goed. De druk stond er in oktober 2008 dan ook flink op. Argentinië móést winnen van Uruguay om nog een kans te maken.

Lionel Messi en Sergio Aguëro hielpen het land aan een 2-1 zege. Maar een maand later ging het toch weer fout; Argentinië kwam tegen Chili niet in het ritme, miste Juan Román Riquelme, wissels hielpen niet en Chili won voor het eerst sinds 1973 een officieel duel van Argentinië. Basile kreeg de volgende dag zijn ontslag en Diego Maradona nam drie weken later het stokje over. Met het enfant terrible als bondscoach won Argentinië de eerstvolgende wedstrijd van Venezuela (4-0) en ontstond er weer hoop. Maar die was van korte duur. Bolivia vermorzelde het roemruchte Argentinië met 6-1 en ook Ecuador, Brazilië en Paraguay pakten drie punten. Het is dat Daniel Díaz scoorde tegen Colombia (1-0), Martín Palermo in de 92ste minuut Peru het nakijken gaf (2-1) en invaller Mario Bolatti in de 84ste minuut van de laatste kwalificatiewedstrijd de oh zo belangrijke winnende goal (1-0) maakte tegen Uruguay. Anders was Argentinië niet als vierde geëindigd en was het land tot een play-off veroordeeld.

DE BONDSCOACH
Diego Maradona, die in oktober vijftig jaar wordt, wordt vaak in één adem genoemd met Johan Cruijff en Pelé als de drie grootsten aller tijden. De één vindt Pluisje een geniale gek, de ander een naam van vroeger die zich als trainer nog moet bewijzen. Maradona is nu negentien maanden in dienst bij de Argentijnse bond en haalde sindsdien wereldwijd vrijwel wekelijks het nieuws met een uitspraak, actie of opvallende selectie. Alles wat Maradona doet, zegt of vindt wordt breed uitgemeten in de vaderlandse en internationale pers. Pelé vond het wat apart dat de oud-speler zonder veel ervaring als trainer de nationale ploeg mocht ‘doen’. "Een geweldige speler maakt nog geen geweldige coach", zei de Braziliaan. Naast Pelé waren er veel kenners die vraagtekens zetten bij de handelswijze van de Argentijnse bond.

Waarom viel de keus op Maradona? Omdat hij de spelersgroep zou inspireren tot grootse daden? Of om gehoor te geven aan de jarenlange roep van het volk om haar held aan het roer te zetten? We kennen de werkelijke redenen niet, maar genieten wel van de capriolen en woorden van Maradona zelf. Hij beschreef het nationale team als een vuile Rolls Royce, ‘een hele vuile. Een prachtig voertuig dat grondig moet worden schoongemaakt.’ Sinds de komst van Maradona veranderde er één en ander binnen het elftal. Zo nodigde hij in veertien maanden tijd vrijwel iedereen die een bal fatsoenlijk raakte uit voor het Argentijns elftal. Lichtpunten: hij gaf AZ-doelman Sergio Romero vertrouwen, liet Gonzalo Higuaín en een hele reeks minder bekende namen debuteren en haalde grote belofte Javier Pastore bij de selectie.

Het leidde lange tijd echter niet tot dat felbegeerde ticket voor Zuid-Afrika. Pas in de allerlaatste kwalificatiewedstrijd voor het WK, op 14 oktober, redde invaller Mario Bolatti het gezicht van Maradona, het complete elftal en eigenlijk de hele natie. De bondscoach was er als de kippen bij om zijn grote mond op te zetten: "Ik draag deze overwinning op aan het Argentijnse volk en mijn nooit aflatende spelersgroep. Toch ben ik niet vergeten welke mensen mij dwarsboomden en mij behandelden als vuil”, zei hij. En de kritische journalisten? “Die kunnen eraan zuigen, en eraan blijven zuigen.” De FIFA waardeerde die uitspraak niet en legde Maradona twee maanden schorsing op.

HET TEAM
Diego Maradona heeft La Selección de afgelopen anderhalf jaar omgeturnd tot een bonte verzameling van spelers. Na jaren waarin Germán Burgos en Roberto Abbondanzieri het doel verdedigden, strijden nu Juan Pablo Carrizo (Lazio, verhuurd aan Real Zaragoza), Mariano Andújar (Catania) en Sergio Romero (AZ) om een plek in het doel. Wie de eerste keeper wordt op het WK, weet Maradona nog niet. En wij dus ook niet. De zeer ervaren, defensieve linie bestaat doorgaans uit Gabriel Heinze (Olympique Marseille), Nicolas Otamendi (Vélez Sarsfield), Nicolás Burdisso (Internazionale, verhuurd aan Roma) en als laatste, sinds enige tijd weer van de partij, Inter-verdediger Walter Samuel. Martín Demichelis (Bayern München) is de meest logische eerste reserve. Veteraan Javier Zanetti (Internazionale) ontbreekt in het keurkorps.

Het middenveld bestaat uit een balans van werkpaarden en veelzijdige creatievelingen. Van Ángel Di Mariá wordt veel verwacht; de smaakmaker van Benfica geldt volgens Maradona als de nieuwe ster van zijn land en tekende eind vorig jaar een verbeterd megacontract in Portugal. Javier Mascherano (Liverpool) en Juan Sebastián Verón (Estudiantes) gelden als waakhonden, waarbij het voor de 35-jarige Verón zeer waarschijnlijk zijn laatste WK wordt, waarop hij nog kan vlammen. Jonás Gutiérrez, die faam verwierf als Spiderman, completeert de linie. Verder heeft de technische staf Mario Bolatti (Fiorentina), Máxi Rodríguez (Liverpool) en Javier Pastore (Palermo) tot haar beschikking. Grote namen die ontbreken: Pablo Aimar (Benfica), Fernando Gago (Real Madrid), Esteban Cambiasso (Inter) en Lucho González (Olympique Marseille). Een andere klasbak, Juan Román Riquelme, is er dit WK eveneens niet bij. Hij stopte in maart vorig jaar als international na een conflict met Maradona.