‘Op de tweede dag zei Van Gaal dat ik weg mocht, ik kon het niet geloven’

Louis van Gaal stond tussen 2014 en 2016 aan het roer bij Manchester United. Een onverdeeld succes werd het dienstverband van de oefenmeester op Old Trafford echter niet, aangezien hij enkel de FA Cup wist te winnen en na afloop van het seizoen 2015/16 op straat werd gezet. Rafael da Silva maakte het eerste jaar van de Nederlandse trainer in Manchester mee en de huidige rechtsback van Istanbul Basaksehir kijkt met weinig plezier terug op zijn samenwerking met Van Gaal.

“Toen bekend werd gemaakt dat Van Gaal de nieuwe manager zou worden, werd ik door een hoop vrienden opgebeld. Ik kon het niet geloven, aangezien veel mensen mij vertelden dat hij niet van Brazilianen houdt vanwege hun speelstijl”, blikt de nu dertigjarige Rafael terug in gesprek met The Athletic. “Ze vertelden me: ‘Het eerste wat hij zal doen is jou eruit halen.’ Dat werd uiteindelijk het tweede ding, aangezien hij op de eerste dag helemaal niets tegen mij zei.”

“Op de tweede dag zei hij: ‘Je mag weg.’ Ik had nog niet eens getraind toen hij dat zei. Ik kon het niet geloven. Ryan Giggs probeerde het voor me op te nemen. Ik sprak er met hem over en ik snapte er niets van, aangezien ik niet eens de kans kreeg om mezelf op de training aan Van Gaal te laten zien. Hij kwam gewoon binnen en zei: ‘Je mag weg.’ Hij legde niets uit. Hij zei: ‘Je zal dit seizoen niet spelen, ik ga je niet gebruiken. Als je weg wil, mag je vertrekken”, gaat Rafael verder. “Ik zei: ‘Oké.’ Daarna heb ik geprobeerd om voor mijn plek te vechten. Ik ben een jaar gebleven en dat was enorm zwaar. Hij is een van de slechtste mensen met wie ik ooit samengewerkt heb.”

Een van de dingen die Rafael niet beviel aan de manier van werk van Van Gaal was zijn gewoonte om meerdere keren per dag een praatje te houden voor de groep. Volgens de verdediger deed de trainer dit alleen maar om ‘zijn autoriteit te laten gelden’: “Iedere dag, na het ontbijt, na de lunch of nadat we samen hadden gegeten, sprak hij een kwartier lang over de trainingen, over wat er gebeurd was, over alles, over het leven.”

“Ken je dat moment waarop je stopt met naar iemand te luisteren omdat ze zoveel praten? Hij wilde laten zien dat hij goed kon spreken, maar hij deed het iedere dag! De hele tijd! Je moet wachten tot iedereen zijn eten opheeft en dat is prima, maar daarna moesten we nog vijftien minuten blijven zitten terwijl hij, met alle respect, over onzin praatte. Zo zat het, man. Het was shit”, sluit Rafael af.