Van den Herik deelt mooie anekdote over Beenhakker: 'Zó graag wilde hij naar Feyenoord'

Het overlijden van Leo Beenhakker (82) is als een bom ingeslagen in de voetbalwereld. Zo ook bij Jorien van den Herik, de oud-voorzitter van Feyenoord die Beenhakker eind vorige eeuw naar De Kuip haalde.

Beenhakker werd in oktober 1997 door Van den Herik aangesteld bij Feyenoord, de club uit zijn geboortestad Rotterdam. In 1999 maakte Beenhakker Feyenoord kampioen, zes jaar na het laatste kampioenschap onder clublegende Willem van Hanegem.

"Dit doet me veel", laat Van den Herik weten in een reactie aan het Algemeen Dagblad. "Leo en ik hadden een heel speciale relatie, een bijzondere band. We hebben veel samen meegemaakt bij Feyenoord, maar we hadden ook echt een klik, eigenlijk al vanaf onze eerste ontmoeting."

"We begrepen elkaar op een heel vanzelfsprekende manier. Ik kan me niet herinneren dat we het ooit oneens waren, alleen verwoordde Leo de dingen vaak wat anders dan ik. Met een kwinkslag of met een originele taalvondst. Daar was hij een meester in."

"Onze omhelzing kort na het kampioenschap in 1999 is voor veel mensen een bekend moment. ‘Gefeliciteerd, ouwe pik’, zei hij tegen me. Typisch Leo. We hebben zo ongelooflijk veel samen meegemaakt, dat ik het moeilijk vind er één herinnering uit te halen."

"Leo was bovenal een warm, gevoelig mens met enorm veel bravoure en humor. Hij wist mensen als geen ander te raken, omdat hij oprecht geïnteresseerd in ze was."

De aanstelling van Beenhakker bij Feyenoord moest lange tijd een geheim blijven, vertelt de nu 81-jarige Van den Herik. "Leo moest onze nieuwe trainer worden bij Feyenoord, maar hij zat nog bij Vitesse, dus we wilden dat geheim houden."

"Wat ik zo veelzeggend vond: hij heeft zijn contract bij Vitesse toen helemaal zelf afgekocht. Zó graag wilde hij naar Feyenoord." Naast de landstitel veroverde Feyenoord onder Beenhakker ook de Johan Cruijff Schaal in 1999. In 2007 was hij twee wedstrijden interim-trainer bij de Rotterdamse topclub.

De laatste jaren ging het minder met Beenhakker, die zich steeds meer terugtrok en er steeds minder voor openstond om geholpen te worden. "Terwijl er genoeg mensen waren die dat met liefde wilden doen", vervolgt Van den Herik, die de laatste jaren regelmatig op bezoek ging bij 'Don Leo'.

"Hij verloor langzaam het plezier in het leven. Hield de deur dicht. Dat deed me pijn, vooral omdat het zo haaks stond op de Leo zoals we hem kenden."