Brian Priske legt uit waarom hij plotseling brak met veelbesproken huddle

Brian Priske is wegens kritiek van buitenaf gestopt met de huddle. Dat vertelt de Feyenoord-trainer in een uitgebreid interview met Voetbal International.

Het was een tafereel dat zich in veel van Feyenoords wedstrijden dit seizoen afspeelde. De gehele selectie hing in een kleine cirkel om elkaar heen, terwijl Priske de groep toesprak: een huddle. Die huddle had als doel om een team te smeden, zo zou de trainer laten uitleggen.

Er klonk van buitenaf echter veel kritiek op de kringgesprekken van Priske. Zo gingen er geluiden dat het aanstellerig overkwam en dat hij die gesprekken binnenskamers zou moeten voeren, zeker ook omdat de resultaten van de Rotterdammers tot dusver tegenvallen.

Een dag voor de harde nederlaag tegen Bayer Leverkusen (0-4) plaatste de Deense coach een foto op zijn Instagram-kanaal waarin hij aangaf te stoppen met het fenomeen. Priske legt aan VI uit dat dat vooral was wegens de kritiek, hetgeen hij zelf overigens niet begrijpt.

"Ik vind dat een trainer flexibel moet zijn, omdat de weg richting de finish nóóit in een rechte lijn loopt", begint Priske. "Datzelfde geldt voor de huddle. Ik vind het teleurstellend dat dit in Nederland niet werd geaccepteerd en dat supporters ons uitfloten."

"Ik snap ook nog steeds niet waarom, maar als hoofdtrainer en leider moet je dan wel het grotere plaatje in de gaten houden. Als zo’n huddle een wig dreigt te drijven tussen spelers, staf en supporters, is ’t het dan waard ermee door te gaan?", vraagt de trainer zich af.

En dus besloot hij om de stekker eruit te trekken. "In zo’n geval ben ik heel graag flexibel, maar nóóit als het gaat om mijn filosofie en spelprincipes", verzekert Priske. Voetbal is voor de trainer nooit persoonlijk, legt hij uit.

"Het is altijd business ja. Waarschijnlijk heeft mijn carrière mij geholpen om er zo in te staan. Ik was nooit een natuurtalent, heb altijd hard moeten werken. Dat zorgt dan voor een mate van vastberadenheid in je karakter, je bouwt als het ware weerstand op, zodat je tegen een stootje kan."

Toch deert de kritiek hem af en toe wel degelijk. Hij wijst daarbij weer naar de huddle. "Ik zeg niet dat druk me niets doet, of kritiek, zoals nu. Het feit dat ik iets verander, zoals de huddle, betekent niet dat ík opeens een ander mens ben geworden."